Weggewaaid

 Door de wintertijd is er meer licht in de vroege ochtend. Het is net alsof de winter bijna voorbij is en we op weg zijn naar de zomer. Ook daarom draaide ik gisterochtend om de dag goed te beginnen het lied Perfect Day van Lou Reed. In de vroege jaren zeventig hoorde zijn muziek zeer bij mijn leven. En van Perfect Day krijg ik nog steeds niet alleen zin in de dag, maar in ongeveer alles. In de stilte na het lied hoorde ik het donkere geluid van de storm en ik was benieuwd wat daarover te melden viel. Ik zette het ochtendprogramma op de radio aan en viel binnen op het moment dat er overgeschakeld werd naar de verslaggever in Hoek van Holland. Vanuit de studio in Hilversum werd hem de vraag gesteld: `Ben je al weggewaaid?’ Vind ik een aparte vraag, want als dat het geval is, kun je die niet beantwoorden, en als je niet bent weggewaaid, moet je even broeden op een gevatte reactie. Die had de verslaggever niet paraat, want het viel allemaal wel mee. Hij klonk teleurgesteld. Ook was ik benieuwd naar de maatregelen van de Nederlandse Spoorwegen, want ik moest met de trein en daar had ik bij voorbaat spijt van. Herfst en winter maken het treinverkeer hypergevoelig. In mijn digitale post las ik de woorden die altijd met mijn humeur gaan klieren: aangepaste dienstregeling. Meestal is er dan geen dienstregeling. De aangepaste dienstregeling werd ingevoerd `op basis van de weersverwachting van onafhankelijke weerbureaus’. Onafhankelijke weerbureaus? Daar wil ik best meer van weten. Van wie of wat onafhankelijk?