Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Anders

“Nee, ik ben serieus. Volgende week dinsdag vieren we pakjesavond nog niet. Ik weet het, ik weet het, doen we ieder jaar op 5 december, maar dit jaar niet. Wie zegt dat het per se op 5 december moet. Ja, Sinterklaas is jarig, maar waarom trekken we ons iets van Sinterklaas aan? Doet toch bijna niemand de laatste tijd. We komen op een andere dag bij elkaar met onze cadeautjes en versjes. Heeft iedereen bovendien ook meer tijd, want ik zie aan sommigen van jullie dat al die haast spanning veroorzaakt. Nee, ook niet op 6 december. We zien wel. Misschien 15 december. Nee, we verplaatsen de boel ook niet naar Kerstmis. Trouwens over Kerstmis gesproken…”
Of je wacht op bezoek. Jullie hebben om een uur of 8 afgesproken. Op dat tijdstip belt het bezoek: “We komen iets later. Nee, we weten nog niet hoe laat, we kijken even hoe de pet staat. En als we niet komen, merken jullie dat vanzelf, want dan zijn we er niet.”
Ik kan zo wel meer voorbeelden geven. We zijn het al gewend van de pakjesbezorging. We krijgen bericht dat het pakje tussen 10.30 en 14.30 komt. Om 16 uur is het er nog steeds niet. Je kunt het lastig vinden, maar ook leren dat niet te doen.
Om dat laatste gaat het me. Het heeft nut anders om te gaan met hoe laat iets moet of om hoe laat je iets verwacht. Duurt vast een tijdje voordat het lukt, maar dan zijn we anders gaan leven, waarschijnlijk rustiger, in ieder geval minder opgejaagd. En over een jaar of 5, misschien 7 of 9, zeggen we: “Dank u wel, mijnheer Omtzigt! In 2023 vonden we u een trage twijfelkont, maar wat hebben we veel van u geleerd! We leven langzamer, minder nerveus, bedachtzamer, verdiepter ja. We zijn er beter van geworden en noemen het Omtzigtig leven.”