Kijken

Soepel woord: rijstrook. Vooral als je het hardop uitspreekt. Daarom is het zo jammer dat er altijd iets mis mee is wanneer het in een verkeersbericht voorkomt. Dan hoor je dus dat er ergens een file is, ten gevolge van een ongeluk, en er twee rijstroken dicht zijn. Wat ik dan weer wel heb is dat ik blij ben dat ik niet bij dat ongeluk betrokken ben en ook niet in die file sta. Dat is een beetje egocentrische blijdschap, besef ik, maar toch kan ik me er heel licht door voelen, en daarvan krijg ik energie. Ga ik snel iets doen waaraan ik niet zou kunnen beginnen als ik in mijn auto zat op de plek die zojuist in het verkeersbericht werd behandeld. In de buurt van de dichte rijstrook dus. Soms hoor je trouwens in dat verkeersbericht dat een rijstrook die nog open was, ook dicht gaat omdat er een nieuw file is ontstaan. Die file bestaat vooral uit mensen die het ongeluk willen zien. Dat zijn mensen die ik niet begrijp, maar ik hoef ook niet alles en iedereen te begrijpen. Ik probeer me wel voor te stellen hoe dat gaat: `Horen jullie dat? Ongeluk op A9! Kom op, gauw gaan kijken.’ En dan dus ook weten dat je in een nieuwe file kan komen te staan, tussen auto’s met mensen die ook nieuwsgierig zijn naar het ongeluk. Je komt dus niet vooruit. Alles wat met het ongeluk te maken heeft, kan voorbij zijn als je eindelijk in de buurt bent. Ik doe echt mijn best op niemand neer te kijken, maar kan er niet onderuit enig enthousiasme te voelen omdat ik niet bij deze belangstellenden hoor. Aangename opluchting is het.