Kopen

Kalm aan alsjeblieft! Denk ik niet vaak, misschien zou het vaker moeten, maar soms hóór ik het me hardop zeggen: “Kalm aan alsjeblieft!”
Gisteren was dat sterk het geval toen ik las dat veel Nederlanders een langere vakantie als grondrecht zien.
Grondrecht!
De toelichting van een analist van ABN Amro bleef me lang achtervolgen: “Het kopen van herinneringen en ervaringen staat bij veel generaties hoger aangeschreven dan het verwerven van spullen.”
Tragische mededeling vind ik dit. Misschien zou het eens onderzocht moeten worden waarom zoiets een jaar of tien geleden echt niet gezegd had kunnen worden, het kopen van herinneringen en ervaringen. Misschien zijn we langzamerhand in de ban geraakt van het misverstand dat alles te koop is.
Op weg naar het reisbureau denk je dus: ik ga herinneringen en ervaringen bestellen. Kan best zijn dat je erbij denkt dat het je grondrecht is.
Het is niet mijn gewoonte de ellende in de wereld overal bij te halen, maar nu kan ik er niet onderuit. Niet alleen de grote wereld die op veel plekken in lichterlaaie staat en waarin miljoenen en miljoenen niet weten waar ze het moeten zoeken om een béétje menswaardig te kunnen overleven, maar ook de kleine, ons steeds onbestemder wordende Nederland dat bij een nieuw kabinet van gaaf land misschien wel een grafland wordt, maar het lijkt er allemaal niet toe te doen: de langere vakantie is een grondrecht. Wie daar twee seconden bij stilstaat, gaat met breekbare voorwerpen tegen een blinde muur gooien of hard tegen een lege kartonnen doos schoppen. Als je dat een tijdje hebt gedaan, merk je dat het je niet eens enorm oplucht. Je wilt even ergens zijn waar je niemand tegenkomt. Ook een soort grondrecht.