Gloeilamp

Bij levenskunst hoort ook dat je sterk leert omgaan met nuttige inzichten. Misschien wel met álle inzichten. Een nuttig inzicht kan ook betekenen dat een inzicht niet per nuttig hoeft te zijn. Maar ik heb het nu over werkgerelateerde, dus ja: nuttig. Bijvoorbeeld af en toe uit die stoel komen en wat aan lichaamsbeweging doen. Keer of tien door de knieën gaan, stel kranige push-ups, wandeling maken.
Met instemming las ik een artikel over de powernap, dus het tegendeel van lichaamsbeweging, even de boel de boel laten en je kwartier overgeven aan een hazenslaapje, aangenamer woord dan powernap, zeker zo kort na de paasdagen.
Thomas Edison hechtte eraan, want je werd er creatief van. Hij kon het weten, want vond de gloeilamp uit, een prettige voorziening.
Tijdens zijn korte slaap hield hij een ijzeren balletje in zijn hand. Als die slaap te diep zou worden, verslapte die hand en viel het balletje en werd hij wakker van dat geluid. Handig bedacht, waarschijnlijk ook het gevolg van zo’n creatief makend hazenslaapje dat dus niet te diep mocht zijn.
Uiteraard had ik al eerder over het belang ervan gehoord en ik heb het ook geprobeerd, maar het was nooit een succes. Ik zette de wekker, want wilde na 20 minuten wakker worden. Ik sloot mijn ogen en begon me meteen af te vragen wat ik allemaal in 20 minuten zou kunnen doen: paar brieven beantwoorden, beetje administratie doen, die en die bellen voor een afspraak. Ik besefte dat ik niet goed bezig was, maar kon me er niet tegen verzetten.
Nu ik weet dat je er creatiever van wordt, is het allemaal anders. Wat ik nog moet leren dat ik niet moet denken: stel dat het bij mij niet zo is! Kom op, kom op! O nee, dat dus ook niet zeggen.