Telefoon

Eergisternacht kwam de wereld wéér meer in brand te staan. Voor mijn sportbeoefening zette ik gisterochtend bezorgd de radio aan. Daar speelde het oorlogsnieuws geen rol. In het kalme programma Vroege Vogels werd bekendgemaakt welk insect Insect van het Jaar was geworden. Ik wist niet dat die verkiezing aan de orde was en meteen vond ik dat ik van dat soort zaken op de hoogte moest zijn. Alsjeblieft wat meer natuur in mijn leven!
Dacht ik ook toen ik hoorde welk insect gewonnen had: de veldkrekel. Ik weet wat een krekel is, ik denk dan graag aan warme zomeravonden in de Provence, de geur van lavendel en het permanente getjirp. Is dat een andere krekel dan de veldkrekel?
In Vroege Vogels heerste blijdschap. Iedereen gunde het de veldkrekel, zeker in een tijd waarin insecten het zwaar hebben. De presentator herinnerde zich dat je nog niet zo lang geleden veel insecten in de je mond kreeg als je door de vrije natuur fietste. En de voorruit van de auto! Weet je nog?
Maar ja, ik zat toch ook te denken aan onze minister van Buitenlandse Zaken, Hanke Bruins Slot, die rond middernacht haar collega in Iran belde, Hossein Amir-Abdollahian.
Hoe gaat zoiets? Hossein Amir-Abdollahian zit zwaar te vergaderen over de aanval die zijn land van plan is, en dan tikt iemand op zijn schouder: “Excellentie, telefoon voor u.”
Wie zou het zijn?
Ah, Hanke die zegt: “Hossein, doe het niet!”
Als het al te laat is, schrijft onze premier op X, voorheen twitter, dat hij de aanval ten zeerste veroordeelt en hoopt dat verdere escalatie voorkomen wordt.
Hopen we allemaal, maar je hoopt ook dat hij wat essentieels te zeggen heeft, ook met het oog op zijn nieuwe functie. We willen alles zoveel mogelijk begrijpen.