Kortingsbon

Voorspelbaarheid kan geruststellend, zelfs troostrijk zijn, maar ook verzet oproepen dat zich moeizaam laat kalmeren.
Op het station sta ik na te denken over volstrekt ontregeld treinverkeer. Ik probeer daar niets van te vinden, maar wil toch graag op mijn bestemming arriveren. Achter het loket waar je je kunt laten informeren over trajecten en tijden, zit niemand, wat me een logische maatregel lijkt.
Misschien helpt het als ik een flesje koud water drink. Wanneer ik dat in de kiosk wil kopen, wringt zich tussen mij en de jongen die naast de kassa en voor de koffiemachine staat, een mevrouw met een grote rugzak. Aan haar is te zien dat ze niet door Europa reist, nee, de rugzak hoort bij haar voortgang door het dagelijks leven.
Sommige mensen hebben dat: ze zien eruit alsof zich ieder moment een weg door de jungle moeten banen.
Ze bestelt een koffie en als de jongen zich omdraait om de koffiemachine te bedienen, zegt ze dat hij even moet wachten, want… En dan doet ze de rugzak af en gaat daarin iets zoeken. Is een nadeel van een rugzak in het dagelijks leven: altijd een karweitje daarin te vinden wat je nodig hebt. 
Dit is voorspelbaar en ik had verstandig moeten zijn: flesje water terugzetten, kiosk verlaten. Is net alsof verslaafd ben aan het verzet dat in me gromt.
Ah, ze heeft gevonden wat ze zocht: kleine thermosfles. Daar moet de koffie in. De jongen knikt verdrietig en wanneer hij het thermosflesje gevuld voor haar neerzet, zegt de mevrouw dat ze een kortingsbon heeft. Die krijg je als je op het station van de wc gebruik maakt.
Weer gaat ze op zoek in haar rugzak.
Goed voor je karakter als je rustig beseft dat je dit allemaal had kunnen weten. Het is ook echt niet erg! Nee!