Bokkenpootje

Vergeten dat op de koffie komen ook een uitdrukking is. Betekent achter het net vissen, van een koude kermis thuis komen. Dacht eraan toen ik gisteren in deze krant een artikel las waarboven stond: Dick Schoof op de koffie bij de koning.
Op de koffie dus. Zonder komen. Kan alle kanten op.
Er zijn mensen die het vaak over koffiedrinken hebben. Eén woord: koffiedrinken. Met thee ook: theedrinken. Andere dranken niet. We zeggen nooit: “Leuk als je zou komen bierdrinken.” Meteen te veel van het goede. Koffie en thee horen bij onze Hollandse inborst. Heeft ook iets keurigs.
Koffie is van groot belang: “Hoogste tijd dat wij eens samen koffiedrinken.” Nou, dan weet je het wel.
Ik herinner me ook familiebezoek waarin ik geen zin had, maar ja, het moest, familie is familie: “De koffie staat klaar.”
En dat stond de koffie ook. En dan moest je eerst de vraag beantwoorden: “Heb je het kunnen vinden?” Of: “Druk op de weg?” Vervolgens zat je bij elkaar verbonden door één brandende kwestie: “Waar moeten we het in hemelsnaam over hebben.” Een zondagse sfeer hing als een zware, natte lap over het gezelschap.  Was er maar iemand overleden. Kon het gesprek daarover gaan.
“Iemand nog een bokkenpootje? Ze staan ervoor.”
Gelukkig allemaal lang, lang geleden.
Een premier bij de koning, en vroeger de koningin, op de koffie is ook geen simpele kwestie, begrijp ik uit het artikel. Mag vooral nergens over gaan. Ja, over ditjes en datjes. Uit betrouwbare bron weet ik dat onze vorst graag over voetbal praat. Zit Dick Schoof in deze tijd natuurlijk op rozen. Als hij dat tenminste een beetje volgt. Rutte zagen we vaak schaterend op de tribune, met juichsjaal. Geen idee of dat met Schoof ook mogelijk is.