Spanning

In een land met bijna evenveel problemen als inwoners is er gelukkig één probleem dat geen echt probleem is, maar toch ook weer wel, het ligt er maar aan hoe je het beleeft. Ik heb het natuurlijk over Sinterklaas. Als ik het goed begrijp, ligt hij ziek in bed, grieperig. Terwijl hij aanstaande zaterdag voet aan land moet zetten in Vianen. Kan dat wel doorgaan?
Het probleem is aan de orde in het Sinterklaasjournaal. Dat heb ik nog niet gezien, niet omdat ik niet tot de doelgroep behoor, maar omdat ik het nog even uitstel, wat ik graag doe met Fijne Gebeurtenissen. Het uitstel maakt die Fijne Gebeurtenissen intenser.
Dan ga ik niet zeggen dat ik Dieuwertje mis, want wie doet dat niet? Gelukkig komt ze terug, volgend jaar, maar Merel Westrik, die ik nauwelijks ken, lijkt me ook iemand om me op te verheugen. Ik kwam een foto van haar tegen terwijl ze het Sinterklaasjournaal presenteert, en aan alles is te zien dat het probleem dat de ziekte van Sinterklaas veroorzaakt, bij haar in uitstekende handen is: ja, het komt goed.
Dat zich rond de aankomst van Sinterklaas een probleem voordoet, of meer problemen, is nodig om kinderen van deze tijd sterk op spanning te krijgen. Het gevaar dat hun aandacht verslapt, is groot.
Het is bovendien erg aantrekkelijk om op die manier met een probleem om te gaan. Een probleem dat geen echt probleem is, serieus nemen, kan andere problemen, even, héél even verbleken. En dat hebben we wel nodig. Het werkt hoe dan ook verzachtend, ook al is het maar een piepklein doekje voor het bloeden.
Als Sinterklaas zaterdag is gearriveerd, zijn we dubbel opgelucht: omdat dát probleem dus is opgelost. En ook omdat het einde van het jaar dan enorm in zicht komt.