Geblaft

Het klinkt zo stoer: de crisis is bezworen. Ik wil het helemaal niet meer over het kabinet hebben, liever bijvoorbeeld over aangeschoten hulpsinterklazen of ontroerend lelijke kerstversiering, maar er zijn gedachten die me stuurs achtervolgen. Over die ranzige crisis dus. 
Bezworen? Meer een kwestie van negeren dan bezweren: de crisis wordt genegeerd. Als je iets of iemand negeert, ben je wijs of dom. Het lijkt me niet aan de orde dit kabinet een wijze regering te noemen.
Als het allemaal niet zo beroerd was, zou je kunnen zeggen dat er ergens iets interessants aan kleeft. De premier ontkent niet dat er tijdens de ministerraad over halalvreters en kutmarokkanen is gesproken. Hij herhaalt alleen maar dat er geen sprake is van racisme. Misschien vinden bewindslieden die zulke woorden gebruiken, het allemaal ook helemaal niet racistisch, maar borrelpraat die je losjes onder elkaar bezigt en ja, dan kleur je soms buiten de lijnen. Het zijn ook algemene rottyperingen die je gewoon uit de samenleving plukt, zo praten mensen nu eenmaal.
VVD-minister Heinen is specifieker en heeft het over `het pus van de samenleving’. Hééft hij niet gezegd, wordt er vanuit de VVD geroepen, met harde stelligheid. Maar dan heeft dus iemand anders het gezegd, want daarvoor is het te karakteristiek en doordacht. Maar wie dan? Waarom niet met open vizier met pus spugen?
Minister Faber schijnt geblaft te hebben dat antisemitisme in de genen van moslims zit. Ook specifiek, maar Mona Keijzer verkondigde die blonde mening al eerder in een praatprogramma. Hoe dan ook: die uitspraak wordt niet ontkend. Heeft ook geen zin, want minister Faber IS die uitspraak. En een minister valt helaas niet te ontkennen.