Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Regels

In de apotheek waar ik klant ben, moet je langer wachten dan voorheen. Kon geen kwaad er altijd wat tijd voor uit te trekken, maar nu moet je toch op ruim een uur rekenen voordat je je receptje mag afgeven. Is in alle apotheken zo, hoor ik van iemand die blijkbaar in alle apotheken komt. Heeft niet alleen te maken me te weinig personeel, maar ook met nieuwe regels. Dat hoor je bijna overal: er zijn nieuwe regels. Meestal zijn die nieuwe regels er niet om alles makkelijker te maken. Nieuwe regels zijn er vooral omdat er nieuwe regels moeten komen, ook als de oude regels voor een prima gang van zaken zorgden. Goed, in mijn apotheek zorgt het regime van de nieuwe regels voor behoorlijke constipatie. Die situatie wordt nog lastiger als mensen erover gaan klagen. En dat doen ze. Je zou het ook over iets vrolijks of nuttigs kunnen hebben. Nee, klagen. Iedereen klaagt op dezelfde manier en in min of meer dezelfde woorden. Niets schiet er van op. Laatste zat ik tussen twee vrouwen die langs mijn gestalte heen tegen elkaar klagerig in de weer waren. Ik las een boek dat ik natuurlijk niet las, ik deed alsof en dat doe ik altijd, om maar niet met het klagen hoeven mee te doen. Je kunt wel zeggen dat het binnenkort zomertijd wordt en dat het leven dan een andere dynamiek krijgt, maar met dit soort opmerkingen doet niemand iets. Gistermiddag liep ik rond half vier de apotheek binnen. Er waren géén wachtenden! De apothekersassistente en ik keken elkaar intens aan en kregen de slappe lach. Dat komt er dan wel weer van.

Columns

  • Meeste klusjes schuif ik voor me uit. Komt door faalangst en ook heb ik voortdurend wat anders aan mijn hoofd, maar met die belasting kan ik best wat losser omgaan. Wil ik ook vaak, maar niet als er een klusje om aandacht zeurt.
    “Nu even niet” –dat is het zinnetje. 
    Er... lees meer

  • Sta er nooit zo bij stil, maar wanneer ik ze op een rijtje zet, ken ik best veel mensen die alleen leven. En die dat echt niet vervelend vinden, integendeel, het is een keuze. Ik ken ook best veel mensen die hen al heel snel `zielig’ vinden of `waarschijnlijk niet helemaal geluk... lees meer

  • Ons lachgedrag is fascinerend. Vaker dan soms lach je terwijl er niets te lachen valt, maar je sterk het gevoel hebt dat het moet. Bijvoorbeeld bij iemand van wie je afhankelijk bent, een vakman die iets belangrijks in huis komt herstellen. Het duurde even voordat je hem (m/v/x)... lees meer

  • De aanbeveling `Uit Eigen Keuken’, bijvoorbeeld op een bord voor een eetcafé, vind ik een sympathieke aanbeveling, maar hoeft nog geen succes te garanderen. Hangt er sterk vanaf hoe het er in die keuken toegaat. Ik ken keukens waarin ik nog geen glas water wil drinken.

  • Vaak zit ik vaag te knikken als me wordt uitgelegd hoe ik gezond moet eten en wat ik vooral moet laten staan. Wil echt niet zeggen dat het me niet interesseert, natuurlijk wel, maar ik hoor er te veel over. Misschien kan het nooit genoeg zijn, maar soms zijn het adviezen die elk... lees meer

  • Mijn gedachten gaan deze dagen terug naar eind jaren zestig, naar de gesprekken over bijvoorbeeld de antiautoritaire opvoeding, over alles waarbij een autoriteit de kop opstak. Soms nam ik fragmenten van die gesprekken mee naar het ouderlijk huis, waar mijn zusjes en ik niet ech... lees meer

  • Vaak weet je niet dat je iets hebt. In een uithoek van een zolderkast komt je een broek tegen die je al een jaar of veertig kwijt bent. Lang geleden vroeg je je af hoe het kon, een broek kwijt zijn, waar zou je die hebben kunnen laten liggen? Na een tijdje dacht je er niet meer... lees meer

  • In de meeste gevallen ben ik matig geïnteresseerd in perfectie. Is meestal saai. Perfecte schoonheid, schiet me nu te binnen. Wat me juist fascineert is als er een randje aan zit. Of iemand wordt een perfecte echtgenoot genoemd. Kom op, denk ik dan, er moet toch íets zijn dat ee... lees meer

  • Graag denk ik weer aan woorden van wielrenner Gerrie Knetemann, al ruim 20 jaar niet meer onder ons. Een gevoelsmens. Na zijn succesvolle loopbaan opende hij een paar pannenkoekenrestaurants. Hij zei dat van mensen die van pannenkoeken houden, weinig kwaad te vrezen viel. En dat... lees meer

  • Had dat nou niet gezegd! Ja, dat denk ik als ik lees dat CDA-Kamerlid Henri Bontenbal minister Faber `Trumpiaans’ vindt optreden. Die vergelijking bevalt haar, want Trump “is in ieder geval slagvaardig en hij staat voor zijn zaak”.

  • In andere kranten kwam ik het (nog) niet tegen, maar in deze gelukkig wel, gisteren, een piepklein bericht, maar dat geeft niet, een groter was ook niet per se nodig, Mij gaat het erom dat er aandacht aan werd besteed. 
    Waaraan? Aan de dood van de Engelse acteur Brian Murph... lees meer

  • Zo stom dat ik niet wist dat de EU ook over mijn eten en drinken gaat. Vanaf gisteren mogen we van die machtige instantie eendenkroos eten, waarvan de officiële benaming waterlinzen is. Daarvoor was dat blijkbaar niet de bedoeling. Of je er gloeiend bij was, als je het toch deed... lees meer

  • Gisterochtend zag ik zoals vaak een moeder die een bakfiets voortbewoog met daarin twee jongetjes van een jaar of acht, onder een overkapping die beschutting bood tegen de winterse motregen. Aan de moeder was goed te zien dat ze hard moest werken, maar de moed erin hield.

  • Wanneer ik iemand over `een stukje’ hoor spreken, blijft me dat even achtervolgen, niet op belangrijke wijze, maar toch. Heb het niet over een stukje taart of stukje land, nee ander stukje, zoals in het Journaal van vrijdagavond toen een functionaris het had over `een stukje acc... lees meer

  • De PVV en humor is geen combinatie met een overtuigende uitstraling. Hoeft ook niet, maar soms denk je dat iets humor is, terwijl je daar meteen ook weer aan twijfelt.
    Twee voorbeelden.

Pagina's