Standpunt

Van het bestaan van de buffalokever was ik niet op de hoogte. (Nooit gedacht een stukje zo te beginnen.) Lijkt me een stevig beestje. Ik begin erover omdat ik steeds vaker lees dat het binnenkort toch echt menens is met insecten als ons dagelijks voedsel. Dan liggen ze gewoon in de supermarkt. Ook de buggieburger, die bestaat uit groente en larven van de buffalokever. `Proteïnen’ is hier het toverwoord. Ook producten waarin meelwormen zijn verwerkt. Kan er niets aan doen, maar die naam roept geen lekkere trek in me op, meelworm. Pas nog at ik gefrituurde sprinkhanen en ik ga me nu niet aanstellen door te zeggen dat ik daarmee grommend van genoegen in de weer was, maar het viel mee, beetje baconachtig. Sausje erbij, soepel wijntje. Toch was het wennen en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Nu ik dit noteer, moet ik sterk denken aan een boterham met hagelslag, wat ook komt doordat ik hoor dat die niet meer mag in het schoolontbijt. Een organisatie die waakt over ons voedsel, Foodwatch, heeft een verbod uitgevaardigd. Als iets verboden wordt, heb ik meteen zin me daar niets van aan te trekken, ook al ontbijt ik niet meer op school. En dan op een witte boterham! Die komt hier in huis niet voor, maar graag ga ik een uitzondering maken. Verse witte boterham, roomboter, hagelslag. Pindakaas is natuurlijk ook goed. Of de combinatie hagelslag-pindakaas. Daar kan de buffalokever niet tegenop, lijkt me, maar misschien is dat een slap standpunt dat je in het nieuwe voedseltijdperk alsjeblieft voor je moet houden.