Oriënterend

Al een paar keer werd tegen me gezegd: `Jij viert sinterklaas dus nog ouderwets.’ Dan knik ik en ondertussen denk ik na over die vraag. Hoe kun je sinterklaas anders vieren? Ik heb het nu niet over de pietenkwestie, want daar wil ik dit kalenderjaar geen gedachte meer aan besteden. Nee, de avond zelf, pakjesavond dus: cadeaus, gedichten, een paar surprises, hoewel ik daar niet goed in ben. In gedichten trouwens ook niet, maar dat is niet zo erg, omdat ik vind dat sinterklaasgedichten slecht moeten zijn, met kromme zinnen en raar rijm. Maar goed, dat zijn dus de pijlers van pakjesavond: cadeaus, gedichten, surprises. Wat is daar ouderwets aan? Ik zou niet eens weten hoe ik deze gang van zaken moet moderniseren. Ik loop zo nu en dan oriënterend door een winkel, zonder iets te kopen omdat ik nog niet weet wie ik heb getrokken. Dat wordt in onze familie altijd tot een bijna te laat moment uitgesteld, maar dat is tactiek, want als we op de valreep onze cadeaus kopen, kunnen we daar tenminste niet al te lang over nadenken. Nu ik dit hier noteer, voel ik dat ik een vage denkfout maak, maar weet niet welke. Oriënterend dus. Daarbij word ik wel náár afgeleid door de kerstspullen. Ik ben gek op Kerstmis, maar wil daar niet te vroeg mee bezig zijn, hoe dan ook niet voor sinterklaas. Ook voel ik verzet, net als in het voorjaar tegen mannen die te vroeg de korte broek aantrekken, net als tegen pepernoten in augustus, net als tegen vuurwerk halverwege december. Allemaal klein verzet, maar soms ben je er wel klaar mee.