Wensen

Er hangt ook iets zwaars in deze dagen. Ik heb het nu niet over de melancholie die bij het einde van het jaar hoort, want iedereen zal een geheel eigen vorm hebben gevonden daarmee leefbaar om te gaan. Nee, het gaat hier weer over sociale vaardigheden die zich schraal kunnen manifesteren. Ik doel op ons wensgedrag, om het zo maar eens te noemen. Je komt mensen tegen, vrienden, vage bekenden, die je eind van de week of volgende week weer zult zien. Normaal is dat geen punt, maar nu moet je iets zéggen. Tussen deze en de volgende ontmoeting vindt immers de jaarwisseling plaats. Nu kun je natuurlijk het standpunt hebben dat het gewone dagen zijn, dat we belachelijk doen ons er druk over te maken, maar dat is een iets te stoere benadering. Het merendeel van ons beseft dat heus wel. Dus je zegt: `Prettige jaarwisseling.’ De ander zegt: `Jij ook.’ Als ik die ander ben, spijt het me meteen dat ik niet als eerste met wensen ben begonnen. Soms wil iemand er ook meer van maken en voegt eraan toe: `En al het beste en geluk en veel succes in 2015. En natuurlijk ook een goede gezondheid, want daar begint alles mee.’ Het komt voor dat ik daar even niet tegenop kan. Het is pas 30 december, eerst de jaarwisseling maar eens ongeschonden doorkomen, maar ja, je moet ook een duit in het zakje doen en het is eruit voordat je het hebt kunnen tegenhouden: `Van hetzelfde.’ Nou ja zeg: van hetzelfde! `Zei Thomas nog iets?’ `Ja, hoor. Van hetzelfde.’ Misschien moeten we elkaar een beetje helpen, maar hoe doe je dat hanteerbaar?