Sjaaltje

Het boek Vijftig Tinten Grijs heb ik in huis, maar ik las het nog niet. Kwam er niet van. Misschien iets voor later, maar de periode die ik later noem, begint onderhand vol te lopen, dus het kan best zijn dat het aan me voorbijgaat, wat waarschijnlijk niet erg is. Gisteren ging de film in première, maar die staat niet op mijn verlanglijstje, ook omdat ik steeds zekerder weet dat ik niet tot de doelgroep behoor. Wel las ik een interview met Goedele Liekens. Zij komt uit Vlaanderen en is min of meer de Peter R. de Vries van de seksualiteit. Blijkbaar hebben we hier niet zo iemand rondlopen. Ja, de nieuwe Bekende Nederlander Bobbi Eden, maar zij is op een andere manier van de praktijk dan Goede Liekens die er op afstudeerde. Jaar of tien geleden zat ik met Goedele in een praatprogramma en zij stelde toen voor niet meer van schaamhaar te spreken, maar van trotshaar. Ik knikte vaag, had er zo snel niets tegenin te brengen. Dat heb ik op dit moment ook niet, nu Goedele tegen de vrouwen die de film gezien hebben, zegt dat ze alsjeblieft geen dure `speeltjes’ moeten kopen. Met een pannenlikker en een zijden sjaaltje kom je een heel eind. Hoewel Goedele dus Vlaams is, lijkt me dit een oer-Hollandse benadering van de gang van zaken. Zojuist keek ik even naar een pannenlikker en overwoog de mogelijkheden ervan. Ook lees ik dat `de beruchte tamponscène’ niet eens de eerste versie van het script heeft gehaald. Of dit te betreuren valt, kan ik niet beoordelen. Raar dat zoiets je even bezighoudt, niet heftig, maar tóch.