Spuit

Op 3 januari schreef ik op deze plek dat er hier voor de deur een blauw, mobiel bouwseltje werd geplaatst waarop `WC-tje’ stond. Het jaar was nog maar net begonnen, heel veel meer viel er niet te melden. Het bouwseltje hoorde bij een verbouwing een paar huizen verder en die is nog steeds aan de gang. Daarom staat het bouwseltje er ook nog steeds. Ik wil niet verwend doen, maar het begint me onderhand te irriteren. Het is het eerste wat ik zie als ik uit het raam kijk. Ik zie ook weleens een van de verbouwers naar binnen gaan. Gelukkig maar, anders stond de voorziening er voor niets. Gisterochtend werd het gereinigd. Zal vast eerder gebeurd zijn, maar ik heb het niet opgeslagen. Gisterochtend wel. Het was een uur of zeven, ik zat een beetje over de komende dag na te denken. Er arriveerde een grote servicewagen. Daaruit stapte een man die ergens uit de auto vandaan een emmer sop pakte. Toen hij de deur van het WC-tje opende deinsde hij verbijsterd terug. Vervolgens bracht hij de emmer sop weer naar de wagen en ging zonder iets het bouwseltje in. Daar bleef hij even, waarschijnlijk om te doen wat je daar deed. Vreemd vond ik dat, want zojuist deinsde hij nog terug. Wilde hij grensverleggend bezig zijn? Daarna greep hij een spuit uit de auto die ik kende van de autowasstraat. Hij trok de deur van het WC-tje fel open en ging met de spuit tekeer alsof hij in wilde woede iets voorgoed wilde vernietigen. Toen hij daarmee klaar was en de spuit had opgeborgen, keek hij gekalmeerd om zich heen. Zin in de dag kreeg ik.