Luchtig

155.000 klachten! Die kwamen er binnen bij het Landelijk Aktie Komitee Scholieren over de eindexamens. Gisteren was de laatste dag en qua klachten is het een recordjaar. Het zijn er inderdaad veel. Ik dacht dat die klachten over de inhoud van de examens gingen, maar blijkbaar ook over de omstandigheden waarin ze afgelegd moesten worden. Die klachten zijn interessant: een vleermuis die door het examenlokaal fladdert, een krijsende pauw op het dak, maar de interessantste klacht betreft de te zichtbare string van een lerares die surveilleerde. Die verstoorde de concentratie. Ik vroeg me daarbij een paar dingen af. Wat voor iemand ben of word je als je daarover klaagt? Waarschijnlijk ga je later vaak een beroep doen op de Rijdende Rechter. Maar mijn hoofdvraag is of het mogelijk is niet naar de te zichtbare string te kijken, waarbij de uitstraling van de lerares natuurlijk ook een rol speelt – zeg maar `het totaalplaatje’. Ik verplaats me, maar kom er niet uit. Wel weet ik zeker dat ik niet zou klagen. Ander puntje in dit verband: stel dat mijn buurvrouw lerares is die toezicht ging houden bij de eindexamens, en ik zou haar het huis zien verlaten met een te zichtbare string, zei ik daar dan iets van? Zou ze dat op prijs stellen? Ik hecht aan de zorgzame samenleving, maar wil niet dat we bemoeizuchtig worden. Ik heb een onderbroek (boxershort) waarop Donald Duck staat afgebeeld. Als ik per ongeluk mijn gulp open laat staan, is het hoofd van Donald een beetje te zien. Ben ik daar tevreden over? Nee, zeker niet als ik bijvoorbeeld een lezing sta te houden over de toekomst van het papieren boek. Van de andere kant ben ik ook blij met deze boxershort en wil ik die blijdschap best delen. Terug naar de lerares met de te zichtbare string. Misschien beoogde ze daar wel iets mee. Misschien wilde ze haar leerlingen monter en luchtig stemmen. En dan komen er klachten! Jammer!