Fel

Het binnenbrandje dat deze week werd aangestoken door werkgeversvoorman Hans de Boer is nog steeds niet helemaal geblust. Gisteren zou er een grote vergadering zijn van de Sociaal-Economische Raad en die ging om die reden niet door. Pas weer in augustus. Ik las dat en begreep weinig van deze informatie, maar dat ligt ontzettend in mij. Ik heb weleens van de Sociaal-Economische Raad gehoord, vooral van de afkorting Ser, maar geen idee wat die raad voor ons regelt. Maar goed, ze zijn daar nog steeds gepikeerd, daarom voor straf geen vergadering. Hans de Boer heeft zijn excuses aangeboden. Eerst zei hij dat de labbekakken die een uitkering kregen weer aan het werk moesten, of een deel van hen, maar later op de dag gaf hij toe dat hij het toch wat te fel had geformuleerd - waarschijnlijk met tegenzin, want volgens mij vond hij gewoon wat hij vond. Onze premier had inmiddels gezegd dat de uitlatingen van Hans de Boer `ongepast’ waren (zo!) en een andere politicus zei dat Hans de Boer zelf een labbekak was, een manier van ruziemaken die wij vroeger op het schoolplein beoefenden. Ik vroeg me af of de mensen die voor labbekakken werden uitgemaakt zich beter voelden toen die beschuldiging of belediging (of te felle uitspraak) werd teruggenomen. Maakte zich opluchting van hen meester? Heb nog steeds niet opgezocht wat labbekak precies betekent, ook omdat ik het lekker vind een beetje rond het woord heen te lopen. Het is niet best als je een labbekak bent, maar wát maakt je zo. Kan ik zelf ook in een staat van labbekakkerigheid verkeren? Vast. Ik moet iets doen wat van me verwacht wordt, en ik doe het niet. Misschien doe ik zelfs het tegendeel. Omdat ik daar zin in heb! Ja! En als iemand me vraagt waarom ik me zo gedraag, vraag ik waar hij zich mee bemoeit, Misschien ga ik nu voorbij aan wat een labbekak is, maar het is altijd nuttig je doen en laten even onder de loep te nemen.