Publiek

Wat plat amusement is, weten we allemaal, maar wat is het tegendeel ervan? Ik heb het natuurlijk over staatssecretaris Sander Dekker die `Hilversum’ wil reorganiseren. Informatie, educatie en cultuur, daar moet het op televisie over gaan, althans op televisie die we met ons allen financieren. Ik moet niet meer zeggen dat ik ergens geen verstand van heb, maar ik beken het in dit stukje waarschijnlijk twee keer. Ik heb er geen verstand van, maar – open deur - denk dat de publieke omroep minder belangstelling krijgt. Mensen die de televisie nódig hebben in hun dagelijks leven, kijken het liefst naar Gerard Joling en alles wat met hem te maken heeft. Kijkers die de televisie aanzetten om educatie, informatie en cultuur te ondergaan, zorgen er doorgaans voor dat ze zich daarmee ook bezighouden als ze niet voor de televisie zitten. Kort door de bocht, ik geef het toe, maar soms is dat nuttig. Gaat het lukken wat de staatssecretaris wil? Er zijn ook een paar radiozenders die bij de publieke omroep horen. Ik heb er geen verstand van, maar een jaar of tien geleden werkte ik mee aan een radioprogramma dat informatief, ook een beetje educatief, cultureel en amusant was. Dat laatste hoopten althans we harte, want ons uitgangspunt was dat lachen mag. Ineens lag er een rapport op tafel waaraan door een werkgroep een jaar was gewerkt. Daarin werden de luisteraars onderverdeeld in typen. Je had de Teruggetrokken Levende Luisteraar, de Maatschappelijk Actieve Luisteraar en zo waren er nog een stuk of tien soorten luisteraars. En wat bleek?: er kwam in dat rapport geen luisteraar voor die in ons programma geïnteresseerd kón zijn. We wisten zeker dat dat niet zo was, maar ja, we konden niet op tegen dat rapport. Het programma moest weg en kwam er `lichte muziek’ voor in de plaats. Ik vroeg me af wat het publiek van de publieke omriep wilde, maar blijkbaar was die vraag zéér onzinnig.