Kan de `jij’ of `u’-kwestie me iets schelen? Gisteren kwam die in deze krant aan de orde.
Toen ik ver weg in de vorige eeuw weleens bij IKEA kwam, hinderde het ge-jij me daar nogal. Te dwingend vond ik het, ja, IKEA kwam wat te dichtbij, dát was het. Laat me met rust, dacht... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Beweging
Gisteren reed ik bijna twee meisjes aan. Zij zaten op de fiets, ik in de auto. Ik zeg niet snel dat ik ergens niets aan kon doen, maar nu wel. Ze voerden een gesprek dat al hun aandacht opeiste, en leken zich niet bewust van een omgeving, in dit geval een kalme straat vol stralend zomerlicht. Een van de meisjes zwiepte ineens naar het midden van de weg en toen remde ik. Ik stak mijn hoofd uit het raam, wilde wat zeggen, maar wist niet wat. Het meisje lachte, ik ook en we zwaaiden. Ik herinner me dat ik laatst las dat kinderen niet meer goed kunnen fietsen. Wist ik overigens al voordat ik het las. Niet alle kinderen natuurlijk, maar wel veel. Komt doordat ze lang altijd naar school worden gebracht. Eerst in een kinderkoetsje dat door vader of moeder vooruit wordt gefietst. En na het kinderkoetsje vindt het transport per auto plaats, want dat kost minder tijd. Het valt me vaak op dat er in die kinderkoetsjes en auto’s kinderen zitten die ook best zouden kunnen lopen of fietsen. Misschien onder begeleiding, maar wat zou het nuttig en gezond kunnen zijn. Het kind leert dat het deel uitmaakt van een samenleving die voortdurend om een reactie vraagt, en bovendien is het in beweging en daarmee kun je niet vroeg genoeg beginnen. O, wat klinkt dit allemaal zeurderig conservatief. Uit eigen ervaring weet ik dat lopend naar school gaan ook wel iets had, zéker de terugtocht. Je had een werkdag achter de rug en was op weg naar nieuwe avonturen. Moet je ook zo vroeg mogelijk beseffen: overal zijn nieuwe avonturen!
Columns
-
-
Zaterdag las ik in deze krant dat we blij worden van kerstverlichting. Altijd wanneer ik van zoiets kennisneem, vraag ik me meteen af: is dat zo, werkt het bij mij zo?
Onder anderen geluksprofessor Ruut Veenhoven komt in het artikel aan het woord: “Het is een algemene mense... lees meer -
Je wordt al snel een zeurpiet als je telkens zegt dat je alwéér schrikt omdat er wéér iets niet mag of kan. Het zijn vaak beschamende beperkingen en ik probeer die langs me heen te laten waaien. Nooit zeg ik: “Het is me wat.” Maar ik denk het wel, maar dat denken is iets anders... lees meer
-
Gisterochtend zette ik vroeg de radio aan en hoorde een zorgvuldige middenstandstem zeggen: “De mensen hebben behoefte aan een stukje kwaliteit.” Korte pauze, die hoe kort ook toch een plechtige uitstraling had. Dan: “Zeker in deze tijd.”
-
Soms kost het moeite, maar ik heb geleerd niet meteen alles op te zoeken als ik iets niet weet of ergens niet op kan komen. Is zo makkelijk en efficiënt: tijdens het natafelen vraagt iemand hoe de hoofdstad van Albanië ook alweer heet. We pakken ons mobieltje en raadplegen googl... lees meer
-
Altijd een uitstekend woord gevonden: onstuimig. Staat voor moeilijk beheersbare dynamiek en in mijn gedachten hangt er niets negatiefs omheen, niet alles hoeft beheersbaar te zijn. Zelf ben ik graag in een onstuimige stemming, terwijl ik niet weet of iedereen dat op prijs stelt... lees meer
-
Als je wat wilt veranderen, moet die verandering wel een verbetering zijn. In onze familie vieren wij vanavond pakjesavond. Op 5 december heeft iedereen het druk en ik ben, geloof ik, de enige die vindt dat je die avond niet iets anders te doen moet hebben. Maar goed, het feest gaat toch door, du... lees meer
-
Weer tuimelde het woord `beleving’ over tafel. Ik kwam het tegen in een stuk over fysieke winkels, wat ik nog steeds een vreemde aanduiding vind, maar bedoeld wordt de winkels met een deur en toonbank of balie met daarachter iemand die vraagt of hij je kan helpen. Die winkels he... lees meer
-
Regelmatig, véél te regelmatig krijg ik digitaal de vraag of ik mijn mening wil geven over een restaurant waar ik heb gegeten, een theatervoorstelling die ik heb bezocht, een hotel waar ik heb geslapen, service die een bedrijf heeft verleend en ga zo maar door. Er staat altijd b... lees meer
-
Het is mijn kop in het zand steken, ik weet het, maar artikelen over gezond voedsel sla ik meestal over. Ik doe mijn best verantwoord te eten, maar in zo’n artikel lees ik altijd iets wat ik niet goed doe. Wil ik dat dan niet weten? Ja en nee.
-
Voor me ligt een cartoon waarop een man en een vrouw te zien zijn. De man eet chips en kijkt daar ongemakkelijk bij. De vrouw zegt: “De manier waarop je chips stil probeert te eten is nog vervelender dan wanneer je ze gewoon eet.”
Ik lijd licht aan misofonie, dat wil zeggen... lees meer -
In het fotogenieke straatje hier valt veel te beleven. Qua fotografie dus. Gisteren was het een familie, drie generaties, vader, moeder, dochter, schoonzoon en twee jonge kinderen.
Dat het vader en dochter waren, zag ik doordat ze sterk op elkaar leken: hun gezichten hadde... lees meer -
Gisteren las ik in deze krant over de nieuwsmijders. En de zorgen daarover. We hebben het toch al gauw over min of meer de helft van de Nederlanders. Vind ik veel. Het is natuurlijk best te begrijpen, want misschien wil je je hoofd zo licht mogelijk op orde houden of heb je al g... lees meer
-
In een mijmerstemming liep ik gisteren een café binnen waar ik vaker kom. Was er niet druk. Ik pakte een krant van de leestafel en ging aan de kleine tafel zitten waaraan ik meestal zit. Daar viel me op dat er boven de spiegel tegenover me kerstversiering was aangebracht. Verder... lees meer
-
Nu even niet, maar doordat ik een groot deel van mijn leven doorbracht met een of meer katten, denk ik echt niet dat mensen slimmer of intelligenter zijn dan dieren.