Misschien liep ik te vaak in gedachten over straat, maar de elektrische step heb ik nog niet gezien, terwijl ik in een omgeving leef waarin alles wat nieuw is onmiddellijk wordt benut en getoond.
Ik lees een interview met de fabrikant ervan en die noemt de step een sexy voe... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Brok
Op kerstochtend zette ik de televisie aan in de hoop op kerstsamenzang. Ik heb het dan over tijdloze kersliedjes. Dan tuimel ik meteen door alle kerstdagen van mijn leven heen, wat ook een soort samenvatting van dat leven is. Ik belandde toevallig in de Nederlandse film Pietje Bell, die dus al vroeg begonnen was. Ik zag hoe een vriendje van Pietje Bell door een kogel werd geveld. Pietje buigt zich over hem heen en het vriendje doet een bekentenis die ik niet begreep omdat ik de rest van de film niet gezien had. We snapte ik dat de bekentenis van groot belang was en Pietje tot een inzicht kwam dat hem verder hielp. En toen gebeurde het: ik voelde een enorme brok in mijn keel en ook dat mijn ogen vochtig werden. Zeg maar het ultieme kerstfilmgevoel, terwijl Pietje Bell volgens mij geen kerstfilm is. Het vreemde is dat ik denk dat ik de brok in mijn keel niet had gevoeld wanneer ik het filmfragment een paar weken geleden had gezien. Het hoort bij Kerstmis. Blijkbaar is er dan een emotionele zenuw aan het werk die onbeheersbaar is. Er is zelfs een film waaraan ik alleen maar hoef te dénken om onmiddellijk snikkend naar de tissues te grijpen. Ook helemaal geen echte kerstfilm, maar ik zag hem voor het eerst op een van de kerstdagen. Het is een trage film uit 1946, met Gregory Peck. De Nederlandse titel is Jody en het hertenjong. Door het jaar heen denk ik nóóit aan die film, alleen met Kerstmis. De film werd ’s middag uitgezonden. Tegen de avond kwam er bezoek dat ik pas na een lange wandeling kon ontvangen.
Columns
-
-
Om een uur of vier knalt Kes de deur van mijn werkkamer open en zegt – en dat vind ik een opvallende zin voor een meisje van nog geen vier: “Het werk voor vandaag zit erop.”
Het zijn woorden die ik zelf nooit uitspreek, zelf niet eens dénk, want ik vind dat ik nooit klaar... lees meer -
Je bent met iets bezig of bezig geweest en dan vraagt iemand: “Wat is precies de bedoeling?”
Die vraag vind je altijd irritant of alarmerend, je denkt nooit: “Fijn dat je ernaar informeert, nu kan ik het allemaal eens haarfijn uitleggen.” -
Zaterdag las ik erover, in deze krant, daarna niet meer, maar misschien heb ik niet goed opgelet, wat door de zomer kan komen. Ging over Lent en daar gaat het niet zo vaak over, daarom heb ik het ook onthouden, maar natuurlijk vooral vanwege Kuifje, van wie de avonturen me al le... lees meer
-
Helaas heb ik het er te druk voor, maar ik weet zeker dat ik nog toekom aan het boek van Joseph Jebelli dat Rust in je hoofd heet. Samenvatting staat onder de titel: Waarom nietsdoen je leven kan veranderen.
Ja, ik zal me me er op volle kracht en geconcentreerd in... lees meer -
Sterker uit de storm. Goede titel. Het verkiezingsprogramma van de VVD gaat zo heten, waarschijnlijk, er is een concept gepresenteerd, in september wordt het definitief, titel ook.
Sterker uit de storm. Zat gelijk in mijn hoofd, wat ook komt doordat het me... lees meer -
Altijd lastig: je hebt goed geluisterd naar mensen die alles weten van het menselijk lichaam en hoe dat gezond te houden, en daarom bijvoorbeeld dagelijks 100 gram brocoli gegeten, omdat die groente de hersens in conditie houdt, en ineens blijkt dat dus niet nodig te zijn.
-
Van de Golden Earring heb ik alle muziek die ze gemaakt hebben, en daar luister ik ook nog vaak naar. Ik ben ermee opgegroeid en die fase van mijn leven is nooit tot in de puntjes voltooid, dus zonder pathetisch te doen kan ik zeggen dat de Earring bij me hoort. Ik heb betere mu... lees meer
-
Eén seconde niet opgelet. Dat zei Hans Klok afgelopen weekend, nadat tijdens een act een zwaard door zijn arm heen was gegaan. Ik meen dat vrijwilligers zwaarden mochten steken in een doos waarin de artiest zat opgesloten. Gaat normaal nooit mis.
Hans Klok is geen zeurpiet... lees meer -
Op weg naar sportbeoefening zie ik op de hoek van de straat een vrouw op een taxi staan wachten. Dat het om een taxi gaat, kun je altijd zien: mensen kijken gespannen om zich heen naar alle richtingen waaruit die taxi kan komen.
Vrouw ken ik. Weer door sportbeoefening. Wan... lees meer -
In deze tijd heb je vakantiegangers, thuisblijvers en reizigers. Tegen die laatste groep moet je niet zeggen `Prettige vakantie’, want een reis is wat anders dan vakantie, een ander soort inspanning, ook een andere intentie, het gaat niet alleen om de recreatie, nee, vaak is het... lees meer
-
Het wordt leger om me heen, bijna iedereen is vakantieganger geworden, het merendeel tot op het bot gestrest. De radio gaf me zaterdag en gisteren ook veel informatie over hoe de wegen in Europa eruitzagen. Mij ontspant het zeer daarvan kennis te nemen aan de keukentafel. Ik hóó... lees meer
-
Het is een wachtplein met daaromheen zes poliklinieken. In een daarvan moet ik zijn en als je daar zit te wachten, ben je midden in de wereld. Zo voelt het. Nog niet zo lang geleden nam ik weleens een boek mee, maar dat hoeft niet meer, er valt om je heen genoeg te beleven. Dat... lees meer
-
Of het typisch Nederlands is, weet ik niet, maar we hebben de neiging wat niet per se klein gemaakt hoeft te worden, kleiner te maken. Ik heb het niet over voorwerpen. Nee, bijvoorbeeld als je bij vrienden gegeten hebt en het erg lekker was. Zeg je dan ook: “Jongens, wat was het... lees meer
-
Gewoon even doorzetten.
Ik voel bezwaar tegen ieder zinnetje waarin `gewoon’ voorkomt, want niets is gewoon, gelukkig, maar ja, verzet is zinloos, dus: gewoon even doorzetten.
Haast nooit zeg ik het tegen iemand, want het lijkt dan zo makkelijk, gewoon even doorzetten.... lees meer