Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Baard

Ooit droomde ik dat ieder mens maar een beperkt aantal vragen mocht stellen, zodat je dus over iedere vraag goed moest nadenken voordat je die verwoordde. Geen fantastische droom, want vragen kunnen het leven avontuurlijk maken en dan vooral de vragen die onverwachte antwoorden opleveren. Er zat toch ook iets waars in de droom. Soms moet je wél over een vraag nadenken. Ik heb het hier al vaker over een verkeerde vraag gehad en die vraag is zo verkeerd dat ik er nooit over zal ophouden, deze: `Is er iets?’ Behalve dat er altijd iets is, weet degene aan wie de vraag gesteld wordt meestal geen raad met deze belangstelling. Het is een vraag waarmee iedereen ongemakkelijk in de weer gaat. Het antwoord `Nee, er is niets’ is nooit goed. De andere zegt dan: `Wel. Er is iets. Ik zie het toch. Er is iets.’ En voordat je het kunt tegenhouden, is er iets waar geen houden meer aan blijkt. Begint met een terloopse vraag die absoluut niet terloops is. Ander voorbeeld: ik vroeg laatst aan een vrouw die ik lang niet meer gezien had, of ze zwanger was. Zo zag ze eruit. Ik stelde die vraag blij, zelfs opgetogen. Dat had ik niet moeten doen. Gisteren zat ik in een restaurant en aan een belendend tafeltje namen een man en een vrouw plaats. De vrouw had veel kunstwerken aan haar lichaam hangen, de man een enórm verzorgde baard, vast een deel van een dagtaak. Ervaring leert dat waakzaamheid dan geboden is. Hij sprak op luide toon. Helaas kun je niet vragen of het wat minder kan. De man vroeg de vrouw: `Wil jij een bubbeltje?’

Columns

  • Aan Eindhoven denk ik niet vaak en ook niet graag. Ik overdrijf, maar zelfs de náám van de stad bedrukt me. Eindhoven. Nu lees ik een bericht over een supermarkt in die stad. En eerlijk gezegd, als ik niet graag aan Eindhoven denk, komt een supermarkt aldaar helemaal liever niet... lees meer

  • Dit jaar hebben we het vaker over het weer dan anders, geloof ik. `Het wordt weer opnieuw zomer,’ hoor ik zojuist. Vond ik mooi klinken: opnieuw zomer. Prima titel voor een boek met een optimistisch karakter. Meestal probeer ik zo min mogelijk gedachten aan het weer te besteden... lees meer

  • Bijna de helft van de vijfjarigen krijgt zakgeld. Is vastgesteld door het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting. Ik neem aan dat een vijfjarige zich niet tot dit instituut wendt om voorgelicht te worden over dat zakgeld. Misschien moet ik mezelf als een conservatieve zonde... lees meer

  • Gisteren kwam ik ergens met veel praatjes binnen terwijl mijn gulp openstond. Dat laatste wist ik niet. Anders had ik ervoor gezorgd dat hij dicht was. Een van de aanwezigen wees me erop. Die zei het gewoon: `Thomas, je gulp staat open.’ Ik was haar daar dankbaar voor. Met een o... lees meer

  • Een kleine schok voelde ik toen ik zondag met de trein in Nijmegen arriveerde, een schok die ik niet helemaal kon verklaren. Op en rond het station stonden groepen studenten nieuwe studenten op te vangen, jongens en meisjes die van ver of niet zo ver naar Nijmegen kwamen om een... lees meer

  • Van het bedrijf dat ervoor zorgt dat ik over water kan beschikken (een groot goed!), kreeg ik een brief die ik nu al een paar keer doorlas. Daarin staat dat het bezwaarschrift dat ik heb ingediend, ontvankelijk wordt verklaard. Ik merk dat ik enige opluchting moet voelen, want h... lees meer

  • Toen prins Friso maandag was overleden, volgde er veel overbodige verslaggeving. In radio- en televisieprogramma’s werd er bijvoorbeeld overgeschakeld naar iemand die voor een paleishek stond. Voor het hek was niets te zien erachter ook niet, er was alleen een man met een microf... lees meer

  • Ineens hield het navigatiesysteem in mijn auto ermee op. De Tom Tom dus. Groot woord, navigatiesysteem. Meer iets voor op volle zee of in het luchtruim. Maar goed, het schermpje werd ontmoedigend donker. Wat ik altijd doe, deed ik nu ook. Ik wachtte even in de vage verwachting d... lees meer

  • Dat onze levens kort en kwetsbaar zijn, moet maar geen besef zijn dat belastend is, maar soms kan het je even overspoelen. Dat is het woord: overspoelen. Als een golf, voeg ik eraan toe, want dat is het gevoel. Had ik gisteren toen ik op televisie een uitzending zag over prins F... lees meer

  • Het is beter zo. Dat hoor je weleens als iemand is gestorven. Soms: dat is het beste. Of: de beste oplossing voor iedereen. Van prins Friso weet ik weinig en voordat hij dat ongeluk kreeg, dacht ik haast nooit aan hem. Daarna wel, terwijl ik niet wist aan wie ik moest denken. He... lees meer

  • De komkommertijd is nog niet voorbij. Het weer wordt weer warmer, hoor ik, en dat is komkommertechnisch prima. Maar komkommerberichten moeten wel een zekere kwaliteit hebben. Hoe die kwaliteit te meten? Laat ik het zo zeggen: je moet vaag de behoefte hebben er even, echt niet te... lees meer

  • Verontrustend bericht knipte ik deze week uit deze krant. Ging over het luchtalarm. Dat werkt niet altijd. We horen het op een vast tijdstip en dat is dus een test. Volgens mij is die test een tijd uit de lucht geweest, maar gelukkig kwam die terug. Met gelukkig bedoel ik niet h... lees meer

  • Voor een huis, paar straten verder, staan twee grote dozen vol boeken, beetje schuin zodat goed te zien wat er allemaal in zit. Briefje erbij waarop staat dat wie wil, ze gewoon mee mag nemen. Laatste woorden: `Tast toe!’ Eerst liep ik door, ik zag het wel, maar ik dacht laat-ma... lees meer

  • Komende week zijn er veel vallende sterren te zien. Mij is uitgelegd hoe dat kan, dus dat het er meer zijn dan anders, maar die uitleg kan ik niet reproduceren. Normaal let ik er nauwelijks op en dat vind ik jammer. Niet zo lang geleden vond ik het rustgevend naar een volle ster... lees meer

  • Fascinerend dat er nog steeds eetgelegenheden zijn die naast de ingang een strook papier hebben hangen, vaag geplastificeerd, waarop afbeeldingen staan van wat er binnen te krijgen is. Ik heb het nu niet over restaurants van koks die in televisieprogramma’s schreeuwend in de keu... lees meer

Pagina's