Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Decoratie

Voor het raam van een café hangen Zwarte Pieten. Geen echte, versiering. Die hebben er zin in, denk ik, maar ineens dringt tot me door dat het ook wel een standpunt kan zijn: wij zijn hier in dit café niet tegen Zwarte Piet. Ik lees dat er in een ziekenhuis in Amsterdam juist geen Zwarte Pieten-versiering wordt opgehangen, want ze willen daar niemand schofferen. Er komt wel decoratie, maar die is neutraal. Graag zou ik even een kijkje nemen, want ik ben benieuwd naar hoe die neutrale decoratie eruitziet (iets met leuke kurken?). Op de radio hoorde ik een interview met een tegenstander van Zwarte Piet en die zei dat hij de intocht komend weekend niet zou verstoren. Een fractie van een seconde knikte ik tevreden, maar toen vond ik het bericht even deprimerend als wanneer hij bekend had gemaakt dat hij wél zou gaan rellen. Ik wil het er helemaal niet meer over hebben, heb ook geen zin meer in redelijk argumenten voor en tegen. Het enige wat me nog interesseert is waarom het dit jaar een groter punt is dan vorig jaar en een paar jaar daarvoor. Toen was het ook al een kwestie, maar nog niet zo’n nare als nu. Ik vraag me altijd af wat het over deze tijd zegt. En dat ik me dat afvraag komt ook doordat ik het gevoel heb dat ik een beetje wegzak in de tijd waarin ik leef, dat ik niet weet waar ik moet beginnen als ik er kanaliserend over wil nadenken. Naar het Sinterklaasjournaal heb ik nog gekeken. Ik ben tégen, want ik vind dat er te veel gedoe in voorkomt, maar misschien moet het me dit jaar meer interesseren.

Columns

  • Op een druk kruispunt hier in de buurt moesten aankomende agenten om de beurt oefenen in het handmatig regelen van het verkeer. Ze waren duidelijk goed geïnstrueerd, maar het bleek toch geen eenvoudige aangelegenheid. 
    Ik bleef staan kijken, niet ver van twee oude rotten in... lees meer

  • Met het woord bemoeien is het merkwaardig gesteld. Beetje wankel, soms is het gunstig, vaker niet.
    “Ik ga morgen verhuizen. Wil jij je er alsjeblieft mee bemoeien?” Dan zeg je dat je die hulp hard nodig hebt. Ook natuurlijk doordat je er alsjeblieft bij zegt. Bemoeien is hi... lees meer

  • Fijne foto gisteren in bijna alle kranten: de heer Rutte die wegfietst van Het Torentje, uitgezwaaid door de nieuwe premier en zijn adviseur. De fiets stond ergens voor. Hij had die de avond ervoor al neergezet, want voor dinsdagochtend was er regen voorspeld en hij wilde uitera... lees meer

  • Omdat ik vind dat niets lang geleden is, weet ik soms niet wanneer iets was. Vorig jaar, jaar daarvoor, veel eerder? Meeste wat ik boeiend of aangrijpend of hilarisch enzovoort vond, lijkt zojuist gebeurd wanneer ik er ineens aan denk. 
    De aanleiding is nu een folder van he... lees meer

  • Heeft het zin op de hoogte te worden gesteld van een ramp die zich niet heeft voltrokken? Grote vraag, ik denk: ja. Wezenlijke waarschuwingen zijn nuttig.
    Gisteren las ik, wonderlijk genoeg maar in één krant, dat zaterdag om kwart voor vier in de middag een rotsblok uit de... lees meer

  • Zal niemand ontgaan zijn dat deze week de Amerikaanse Taylor Swift in Nederland optreedt, drie keer in Johan Cruijff Arena, concerten die binnen mum van tijd uitverkocht waren. Taylor Swift is zo beroemd dat overal waar ze zich vertoont, de locale en ook nationale economie even... lees meer

  • Vergeten dat op de koffie komen ook een uitdrukking is. Betekent achter het net vissen, van een koude kermis thuis komen. Dacht eraan toen ik gisteren in deze krant een artikel las waarboven stond: Dick Schoof op de koffie bij de koning.
    Op de koffie dus. Zonder komen. Kan... lees meer

  • Namiddag, tafel in de tuin, daarop fles witte wijn. Iemand uit het lome gezelschap wijst naar de schaal noten naast de fles: “Wisten jullie dat in een handjevol alle calorieën zitten die je op een dag nodig hebt?” Wisten we niet. Ook het aantal werd genoemd, maar de meeste getal... lees meer

  • Kan best zijn dat velen van ons 2024 snel een vergeetbaar jaar vinden, wat niet alleen ligt aan de drijfnatte eerste helft ervan. Het is een jaar van gespletenheid. Deze dagen bijvoorbeeld: een spanningsveld tussen de voetballiefhebber in mij en de koortsige Oranjefan die ik ook... lees meer

  • Bericht van PostNL op 17 juni: “Donald Duck wordt 90 jaar en dat vieren we met bijzondere postzegels. Op iedere zegel zie je de driftige Duckstedeling met een andere gezichtsuitdrukking. Een must-have voor fans van jong tot oud.”

  • In de supermarkt kijkt de caissière me weergaloos berispend aan. Jaar of twintig, ogen waarin veel gebeurt, strenge mond die hoort bij haar blik. Ik wéét ook dat ik fout bezig ben. En ook hoe dat komt: ik sta als een gek door gedachten te dwalen, gedachten die niets met mijn aan... lees meer

  • Meer dan voorheen hoor je het over recenseren hebben. Ik heb het nu over het verschraalde politieke landschap. Ik geloof dat Marjolein Faber de eerste was. Toen ze op gesprek moest bij de formateur en de nieuwe premier, werd ze opgewacht door een paar journalisten. Had ze uitera... lees meer

  •  

  • Vorige week Francoise Hardy, eergisteren Anouk Aimée. De Dood heeft het in deze vroege zomer, die nog steeds geen zomer wil worden, gemunt om mysterieuze melancholie. Ze hebben veel gemeen, deze vrouwen, maar vooral dat. En ook hun tere trots.
    De ingetogen stem van Francois... lees meer

  • Mijn vader schreef altijd zijn naam in een boek dat hij kocht of kreeg. En de datum. Toen ik gisteren hoorde dat Jan Cremer was overleden, pakte ik uiteraard Ik Jan Cremer uit mijn boekenkast. Zijn exemplaar. 
    4 november 1964 staat er voorin, zijn verjaardag, hij w... lees meer

Pagina's