Hoe het op andere stations gaat, weet ik niet, maar in mijn woonplaats is het kopen van een treinkaartje een complexe aangelegenheid. Ik kan zelfs niet uitleggen waarom. Ik klaag er niet over, want het is me tot nu toe telkens gelukt. Het is een inleiding op 9 juli. Dan kunnen we alleen nog maar... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Ernstiger
Als je, zoals ik, de herfst het beste seizoen van het jaar vindt, kun je in oktober je geluk niet op. Klinkt pathetisch, maar toch is het zo. Ik verheug me nu al op oktober volgend jaar. Natuurlijk slaat de melancholie ook toe, maar die hoort bij de kleur van het ochtendlicht. Het is alsof het niet kan met melancholie, maar toch krijg je er energie van. Ik zou dit graag psychologisch onderzocht zien, maar ja, wie doet dat? In november wordt de herfst ernstiger. Kale bomen, bleke hemel, harde grond, gure wind. Je wordt er ook een beetje stiller van. En kwetsbaarder. Naast me ligt een bericht van de Stichting KonijnenBelangen (SKB). Ik wist niet dat die bestond, maar ik voel er meteen ontzettend veel sympathie voor. In het bericht staat dat november de maand is van de vergeten konijnen. Stond ik ook nooit bij stil: dat die er zijn, vergeten konijnen. Er zijn mensen die een konijn als huisdier nemen, en ineens kunnen ze daar genoeg van hebben. Dan laten ze het konijn vrij in de veronderstelling dat het konijn dat prettig vindt, lekker doorleven in de vrije natuur, maar niet ieder konijn weet hoe dat moet. Er is opvang voor, maar veel vrijgelaten konijnen weten die niet te vinden. En dan worden ze dus vergeten konijnen. De Stichting KonijnenBelangen willen maatregelen nemen en bijvoorbeeld het konijn uit de verkoop in tuincentra halen en nog meer opvang regelen en nog veel meer. Dat begrijp ik. Ik wil het bos in, de hei op en ieder vergeten konijn dat ik tegenkom, troostend aaien, als dat mag van het konijn.
Columns
-
-
Nog steeds betreur ik het dat de kleine postkantoren niet meer bestaan. Het lijkt lang geleden dat het nog wel zo was. We regelen onze postzaken nu in winkels waar die postzaken maar een bijkomstigheid zijn, iets voor tussendoor. Ze worden nog maar zelden van harte behandeld, laat ik zeggen: met... lees meer
-
Ben benieuwd of het een woord wordt dat blijft: moestuinsocialisme. Ik vind het wat lang, maar het ruikt wel lekker naar frisse buitenlucht. En er hangt ook natuurlijk leven omheen. De staatssecretaris van Sociale Zaken, mevrouw Klijnsma, begon erover. Ze sprak over de pensioenfondsen. Ik geloof... lees meer
-
In de buurtsupermarkt zitten uitsluitend vriendelijke meisjes achter de kassa. Een van hen maakt graag een praatje. Daar ben ik niet handig in, maar ik waardeer het zeer. Als het Nederlands elftal gespeeld heeft: of ik ook zo heb genoten van de wedstrijd? Heb ik, maar ik weet er bij de kassa niet... lees meer
-
Als je een bloemenstal hebt, moet je daar een beetje vrolijk in staan. Vrolijk product immers, bloemen. Een chagrijnige bloemenverkoper ontneemt je de zin in de bloemen, maar ja, je moet ze toch hebben, want je gaat ergens op bezoek waar bloemen op prijs gesteld worden. Het is ook prettig even o... lees meer
-
Misschien geldt het niet voor iedereen, maar ik vind ons leven zo kort dat vroeger wat mij betreft een bijna vreemd woord is, dat staat voor een andere tijd die niet bij de mijne hoort. Nu ik me geestelijk voorbereid op de wedstrijd van vanavond, dringt het tot me door dat er wel een andere tijd... lees meer
-
-
Grappig deftig woord: tompouce. Ik besef dat ik het niet zo vaak opschrijf. De verkoop van tompouces valt nog steeds tegen, lees ik. En uiteraard gaat het dan over tompouces met een oranje bovenkant. Maar men is optimistisch, want de oranjekoorts barst los. Om me heen kijkend dacht ik dat we ons... lees meer
-
-
Mijn fijne buurvrouw en ik staan na te praten over de wedstrijd van vrijdagavond. Dat doen we al twee dagen. Tijdens het juichen bij het derde doelpunt heb ik haar beschadigd, geloof ik, maar daar komt ze niet op terug. Haar zoon stapt op zijn fiets om te gaan hockeyen (die sport bestaat ook nog... lees meer
-
'Heb je gevraagd of meneer pijn heeft.’ Ik ben bij een andere huisarts dan mijne beland. Komt omdat ik niet in mijn woonplaats verblijf. Het is altijd een gedoetje om dan gehoord te worden. Komt natuurlijk door de drukte. Maar goed, een van mijn grote tenen nam in omvang toe. Sommige dingen kunne... lees meer
-
Nog één keer de WK-hamsters van Albert Heijn en dan houd ik er graag over op. Op weg naar de supermarkt zie ik voor de ingang twee meisjes en een jongen staan, van een jaar of tien, schat ik. Aan mensen die de winkel verlaten, vragen ze om hamsters. Ik kan niet in de ziel van kinderen kijken en d... lees meer
-
Nog niet zo heel lang geleden zei een kennis van me die in Parijs woont, dat je hier niet je best moest doen vriendelijk te zijn, want dat vonden ze vooral tijdverlies. Dus niet vragen: `Kunt u me alstublieft de weg naar de Rue de la Bûcherie wijzen?’ Nee: `Ik wil naar de Rue de la Bûcherie. Hoe... lees meer
-
Bij een vriend van me wordt op verjaardagen nog weleens gezongen. Iemand pakt en gitaar en dan begint het. Het is wat later op de avond, iedereen heeft een slokje op, maar toch is het geen dronken gebrul, integendeel, we doen het vooral erg graag omdat het liedjes zijn waarvan we houden, liedjes... lees meer
-
Van veel te veel heb ik geen weet. Bijvoorbeeld dat er mensen zijn die kentekenplaten stelen om die te gebruiken bij tankstations. Dan kunnen ze daar wegrijden zonder te betalen. Met dat gestolen kenteken dus. Slappe criminaliteit vind ik dat. Pleeg dan een ramkraak, zeg, of help een gevangene vl... lees meer