Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Figuur

Eén keer in mijn leven moest ik op het stadhuis een Bewijs van Goed Gedrag halen, maar ik weet niet meer waarvoor. Wel dat ik het kreeg en opgelucht was. Ik moest het dus aan iemand laten zien, maar wat stom dat ik geen idee heb wie dat was en ook niet wat ik aan dat Bewijs te danken heb. Ik herinner me dat ik met het Bewijs buiten stond, het was een koele ochtend, en dat ik zin had het te vieren, maar ja, met wie? Paar dagen geleden hoorde ik op de radio om het uur dat mensen die een rijschool hebben en/of rijles geven, ook zo’n Bewijs moeten hebben. Raar dat me dat niet verbaasde. Soms zie je zo’n leraar of lerares naast een leerling zitten en denk je: nou, een Bewijs van Goed Gedrag zou geen kwaad kunnen. Uiteraard en gelukkig kwam er ook een overkoepelend persoon uit de branche aan het woord en die zei dat hij blij was met deze maatregel, want hij wist van het bestaan van heel wat `onfrisse figuren’. Meedogenloze typering: onfrisse figuren. In gedachten dwaal ik razendsnel door mijn omgeving. Bevinden zich daar onfrisse figuren? Geloof het niet. Wanneer ben je een onfris figuur? Ik denk aan mijn rijlerares van wie ik acht jaar geleden afscheid nam na een spectaculair rijexamen, mijn zevende poging. Ja, ze was onfris, niet wat mij betreft, maar wel jegens de complexe samenleving. Ik betreurde dat, maar het kwam door haar angst en onzekerheid. Onfris. Onfrisse figuren. Ook `figuur’ is een wonderlijke aanduiding. Wel voel ik ineens een sterk voornemen voor 2014: alsjeblieft geen onfris figuur worden.

Columns

  • Een woord waarover ik tastend kan nadenken is `autovakantie’. Dan moet de auto waarschijnlijk onderdeel van de vakantie zijn. Zelf zie ik de auto meer als middel, maar misschien is die benadering te beperkt. Waarschijnlijk moet ik de status van mijn auto een beetje op gaan poets... lees meer

  • Aan familie uit Washington legde ik uit wat komkommertijd is en terwijl ik dat deed, leek het me toch een typisch Nederlands verschijnsel: vakantie in omroepland, dunnere kranten, minder nieuws dan in de rest van het jaar (wie zorgt daar eigenlijk voor?) en algehele lauwte. Ik w... lees meer

  • Ben even kwijt wanneer de zomertijd ook alweer inging en ook of de klok een uur vooruit of achterwaarts moest. Mijn emotionele zomertijd begint echter vandaag, vanmiddag om precies te zijn: de damesfinale op Wimbledon. Dat is ieder jaar zo. Damesfinale en het jaar zakt in twee s... lees meer

  • Toen ik eergisteren de Belgische koning zijn nogal matige afscheidstoespraak hoorde voorlezen, moest ik ineens denken aan Boudewijn Büch die al bijna elf jaar dood is. Ik vroeg me af hoe ik tijdens zo’n toespraak bij hem belandde, dacht na over de werking van herinneringen en sn... lees meer

  • Misschien zijn op televisie programma’s over auto’s nog wel te doen, want dan zie je ze tenminste en ook de omgeving waar ze doorheen rijden, maar op de radio hebben ze op mij een erg saaie uitstraling. Ik luister er soms naar in de auto. Kan wel een andere zender opzetten, maar... lees meer

  • Wie denkt er nog weleens aan de cabaretier Bert Klunder die zeven jaar geleden erg jong overleed? Ik wel, want ik kon zéér met hem lachen. En die mensen vergeet je nooit. In een theater in Alkmaar herdachten we hem toen, een bijeenkomst vol vrolijke melancholie. Maarten van Rooz... lees meer

  • Wil

    Als ik lees over de mazelen en de `Biblebelt’ en wat God wil en wat niet, probeer ik het simpel te houden, want zo is alles het best te begrijpen. Vooral niet verontwaardigd doen, want dat helpt niet, bijna nooit trouwens – meestal is verontwaardiging een vorm van onmacht. Aller... lees meer

  • Als ik zeg `mijn hele leven lang’ heb ik het over mijn leven vanaf het moment dat ik erover na begon te denken. Te groot woord, nadenken. Ik moet zeggen vanaf het moment dat ik reageerde op wat er om me heen aan de hand was. Nee, ook niet goed, want dat doe je meteen. Vanaf het... lees meer

  • Het kan nuttig zijn een lijstje te maken van alles wat ik niet wil weten. Heilzaam voor de psychische hygiëne. Misschien is het niet eens een lijstje, maar een lijst. Ik moet er hoe dan ook regelmatig naar kijken om me automatisch voor sommige prikkels af te sluiten. Dat is hier... lees meer

  • Tijd geleden sprak ik een hoge militair met een wilskrachtige snor die graag nog hoger wilde worden en de verwachting uitsprak dat `ze er binnenkort wel een ster bij gaan smakken’. Vond het raar gezegd. Ik hoorde een vaak bekroond documentairemaker een keer losjes beweren: `Ja,... lees meer

  •  Gisteren reed ik bijna twee meisjes aan. Zij zaten op de fiets, ik in de auto. Ik zeg niet snel dat ik ergens niets aan kon doen, maar nu wel. Ze voerden een gesprek dat al hun aandacht opeiste, en leken zich niet bewust van een omgeving, in dit geval een kalme straat vol stral... lees meer

  • Jaar of wat geleden onderging ik in een ziekenhuis een krachtig optreden tegen een niersteen. Na de behandeling, die effectief was, moest ik in de spreekkamer van de uroloog komen. Die evalueerde de gang van zaken en sloot af met: `En denk erom, véél drinken, meneer Verbogt!’ Ik... lees meer

  • Waar het was, zeg ik niet, want ik heb het gevoel dat het een plek is die geheim moet blijven. Waarom ik dat voel, weet ik ook niet. Maandje geleden was ik ergens waar ik een bevriend schrijfster tref die ik daar niet verwacht, en ik zeg wat je in zulke omstandigheden altijd zeg... lees meer

  • Van dagen van grote historische betekenis herinner je je waar je was, toen de betekenis van zo’n dag tot je doordrong. Ik heb het niet over ons persoonlijk leven, maar over gebeurtenissen die de wereld veranderden, en onze kijk op de wereld. In mijn leven waren het er drie. De e... lees meer

  • De meeste resultaten van wetenschappelijk onderzoek geloof ik. Daar kleeft een risico aan, maar dat neem ik erbij. Groente lééft nog bij de groenteboer! Is onderzocht. Weliswaar ver weg in Amerika, maar een levensmiddelentechnoloog van de Wageningen Universiteit bevestigt het. (... lees meer

Pagina's