Het is wijsneuzerig je altijd af te vragen of iets zin heeft. Zinloze dingen of gebeurtenissen kunnen vaak een wonderlijke schoonheid hebben. Maar als iets ontzettend zinvol bedoeld is, kan het zinnig zijn je af te vragen of het werkt.
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Boosdoener
Mijn volstrekte afhankelijkheid van de vakman of vakvrouw schopt telkens weer een deuk in mijn zelfvertrouwen. Ik kan een paar dingen, maar eigenlijk niks. Als er iets wezenlijks kapot gaat in mijn woning, staar ik er in doffe paniek naar. Daarna bel ik de vakman of – vrouw. Ik voel heus wel dat die me met tegenzin aanhoort en dan zegt begin volgende week een gaatje te hebben. Als het eindelijk zover is beluister ik nerveus het hoofdschuddend uitgesproken zinnetje `Nee, dat ziet er niet best uit’. Ik heb ook prima ervaringen, maar die vormen geen rode draad in mijn leven. Aan de top van mijn prima ervaringen staat al jaren de wegenwacht. Gisteren stap ik in mijn auto en voordat ik die heb gestart, voel ik al dat het mis is. De auto heeft er gewoon geen zin in. Er hangt een logge, weerbarstige sfeer om me heen. En ja, hoor even later brengt het voertuig een ontmoedigend geluid voort en wat nog lastiger is: er komt geen beweging in. Weer voel ik die doffe paniek, maar die verbleekt razendsnel: één telefoontje en binnen een uur kijkt de wegenwachter vertederd naar de auto, gaat achter het stuur zitten, start de motor en zegt luchtig: `Ik hoor het al.’ Hij opent de motorkap, ik kijk met hem mee zonder te weten waarnaar. Hij wijst naar iets: `Daar zit de boosdoener.’ Ah, een boosdoener. Ik heb geleerd niet meer te zeggen: `O, op die manier.’ Of erger nog: `Dacht ik al.’ Na een minuut of tien nemen we afscheid. Hij heeft ook niet `En dan is er koffie’ gezegd. Uitgelaten zwaai ik tot hij niet meer te zien is.
Columns
-
-
Zonder dat ik er erg of zin in had raakte ik op een feestje verzeild in een gesprek over Johan Derksen. Zonder dat ik zichtbaar gaapte, gaapte ik wel. Dat doe je niet op een feestje, over Johan Derksen praten. Wat mij betreft nooit en nergens, maar ik geloof dat ik hierin alleen... lees meer
-
Eergisternacht kwam de wereld wéér meer in brand te staan. Voor mijn sportbeoefening zette ik gisterochtend bezorgd de radio aan. Daar speelde het oorlogsnieuws geen rol. In het kalme programma Vroege Vogels werd bekendgemaakt welk insect Insect van het Jaar was geworde... lees meer
-
Voor de kaasboerderij staan twee auto’s, een is van mij en op de andere is te lezen, in sierlijk golvende letters: “Je bent wie je bent. Maar wie ben je echt?” Daaronder de naam van een vrouw en daaronder in strenge hoofdletters: SPIRITUEEL COACH. Een lichtgrijze auto, blinkend... lees meer
-
Ben het nog niet tegengekomen: een groot reclamebord dat naar patat ruikt. Naar Franse friet van McDonald’s om precies te zijn. In sommige steden staat het al. Over een tijd zal het bord gangbaar worden. Niet alleen om reclame te maken voor het eten van McDonald’s, maar ook voor... lees meer
-
Eergisteren zag ik in het Journaal hoe gevierd werd dat het tijdschrift Libelle 90 jaar bestaat. Een zaal vol vrouwen van wie velen een feesthoedje op hadden. De verslaggever zei: “Hier en daar ook een man.” Ik zag er één die een beetje terughoudend keek en een rode wintertrui a... lees meer
-
“Dat is flink balen.”
Lang geleden dat ik die woorden heb gehoord. Er wordt nog vaak flink gebaald, daar niet van, maar de balers zeggen het niet meer zo. Ook nauwelijks meer: balen als een stekker.
Nu kom ik het zinnetje tegen in een digitaal gesprek met PostNL, schri... lees meer -
“Dat is flink balen.”
Lang geleden dat ik die woorden heb gehoord. Er wordt nog vaak flink gebaald, daar niet van, maar de balers zeggen het niet meer zo. Ook nauwelijks meer: balen als een stekker.
Nu kom ik het zinnetje tegen in een digitaal gesprek met PostNL, schri... lees meer -
Woord dat ik vorige week voor het eerst hoorde: thuiswoonschaamte. En bij die eerste keer dacht ik meteen: als je je thuis thuis voelt, waarvoor zou je je dan schamen? Maar dat is te kort door de bocht. Het zijn jongvolwassenen die noodgedwongen nog of weer bij hun ouders wonen... lees meer
-
De emoties van demissionair staatssecretaris Hans Vijlbrief over het gas in Groningen maakten ook op mij indruk. Moet het anders zeggen: raakten me. Een VVD-senator gooide onverwacht zijn kont tegen de krib en wist zo net nog niet of de Groningse gaskraan zou moeten dichtgedraai... lees meer
-
Een jaar of veertien zal ik zijn geweest toen ik in een Nijmeegse boekwinkel een verhalenbundel opensloeg van een schrijver van wie ik nog nooit gehoord had, Vladimir Nabokov, nu een van de belangrijke auteurs in mijn boekenkast.
-
We kennen het waarschijnlijk allemaal: je weet iets wat verder niemand mag weten, het is geheim en je hebt enorm beloofd het geheim te houden. Als verder niemand weet dat je dat geheim hebt, is er niets aan de hand. Het veroorzaakt echter een prettige spanning als iedereen om je... lees meer
-
Bij levenskunst hoort ook dat je sterk leert omgaan met nuttige inzichten. Misschien wel met álle inzichten. Een nuttig inzicht kan ook betekenen dat een inzicht niet per nuttig hoeft te zijn. Maar ik heb het nu over werkgerelateerde, dus ja: nuttig. Bijvoorbeeld af en toe uit d... lees meer
-
Nieuwe lente, nieuw geluid: in Frankrijk is servies uitgevonden dat geen lawaai maakt, niet meer klettert. In keukens doen zich gezondheidsproblemen voor, stress en vermoeidheid, gevolg van de felle herrie van borden en schalen die op elkaar gestapeld worden of op de grond aan s... lees meer
-
Op schooldagen is het hier tussen 8 en half 9 altijd spitsuur en tussen 3 en 4 ook. Ouders transporteren hun kinderen naar en van school, vooral in bakfietsen en met de auto. Gewone fietsen, met zitje voor- of achterop zijn in de minderheid.