Alweer de tweede keer dat we onze koning de troonrede horen voorlezen. Het meeste wat hij gaat zeggen, is bekend. Naar hoe hij het zal doen, zijn we ook niet meer nieuwsgierig. Het zijn zinnen die zich log bewegen. Meestal verpakken ze een betekenis die ook eenvoudiger duidelij... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Geschiedenis
Meestal besef ik nauwelijks dat ik ouder word. Maar soms dringt het ineens fel tot me door. Gisteren was er zo’n moment. Toen ik las over het leven van Leen Timp die vorige week vrijdag overleed. Natuurlijk wist ik dat hij een grote rol speelde in de geschiedenis van de Nederlandse televisie en dat hij getrouwd met een vrouw die daarin nog belangrijker was. Het was vooral het lijstje programma’s waarvan hij de regisseur was. Bijvoorbeeld: Zo is het toevallig ook nog ’s een keer. Ik kan natuurlijk opzoeken wanneer het uitgezonden werd, maar dat doe ik niet, want ik hoef niet meteen overal jaartallen bij. Wel weet ik dat ik nog erg jong was. Mijn zusjes waren al naar bed. Ik zie mijn ouders en ik zitten in onze huiskamer. We keken zeer geamuseerd. Wat er in dat programma gebeurde, was niet mis. Of later, veel later het praatprogramma Mies en scene. Was het het eerste praatprogramma op de Nederlandse televisie? Er werd in ieder geval anders gepraat dan in de praatprogramma’s van nu. Je onthield een paar dagen wat er gezegd werd. Hiermee wil ik trouwens niet zeggen dat vroeger alles beter was, want dat was het niet. Het Grand Gala du Disques! Ik kon me er een paar dagen op verheugen. Of de stille straten wanneer Eén van de Acht te zien was. Ik was er geen liefhebber van, maar keek toch, want je stelde je een beetje aan als je dat niet deed. Ineens begint er een heimweewoord te blinken in het lijstje verdiensten van Leen Timp: bloemendefilé. Ik was die gebeurtenis bijna vergeten. Koninginnedag. Soestdijk. Ach!
Columns
-
-
Eerder begon ik er al over, maar dat liep op niets uit, dus nog een keer: morgen zien we veel vrouwen met hoedjes op in de Ridderzaal, waarom geen mannen? Stel dat ik bij een politieke partij hoorde, een eenmanspartij, groep Verbogt (Voor Denken Met Verstand), dan had ik me de a... lees meer
-
Het is een mooie treinreis, halverwege een zonnige ochtend, vooral omdat er wat herfst in het daglicht te zien is. Dat is goed voor mijn humeur. Er komt een vrouw de coupé binnen. Ze heeft een energieke uitstraling. Ze spreekt de man aan die achter me zit. Die man kan ik niet zi... lees meer
-
Vandaag ontvouwt president Obama nadere gedachten over de strijd tegen IS. Belangrijkste plannen kennen we, maar vandaag volgt verfijning. Hij heeft drie jaar nodig en doet dat niet alleen. Het wordt een soort wereldoorlog, want hij krijgt hulp van sterke landen. Nederland zit daar niet bij, is n... lees meer
-
Wanneer ik het iemand over rolpatronen hoor hebben, verflauwt mijn aandacht meteen. Komt misschien doordat ik het te vaak gehoord heb. Ik lees een onderzoek van een sociologe die onderzocht heeft hoe mannen en vrouwen in kranten worden afgebeeld. Foto’s dus. Grof samengevat: man... lees meer
-
De zelfrijdende auto! Paar keer las ik erover dit weekend. Over een jaar of tien zijn we eraan toe of hebben we er een. Wat is nou tien jaar? Ik ga meteen een beetje zeurderig denken. Komt omdat ik pas negen jaar geleden mijn rijbewijs haalde. Misschien heb je dat ook wel nodig... lees meer
-
Mijn verhouding met goede doelen wordt troebel. Ik heb het over goede doelen die zich op straat manifesteren, en denk bijvoorbeeld aan de collectebus van gisterochtend. Collectebussen vind ik trouwens erg van vroeger. Deze werd vastgehouden door een man die voor de supermarkt st... lees meer
-
Van het begin van het sollicitatiegesprek dat EU-commissievoorzitter Juncker met minister Timmermans had, zijn foto’s gemaakt. Een ervan zag ik. De mannen zitten tegenover elkaar en tussen hen in staan vier flesjes Spa, twee met en twee zonder bubbels (om dat kinderachtige woord... lees meer
-
Minister Timmermans is binnenkort geen minister van Buitenlandse Zaken meer. Dat is jammer. Hij wordt vice-voorzitter in de nieuwe Europese Commissie. Dit noteer ik losjes, maar geen idee wat ik bedoel. Laatste dagen las ik over deze functie en begrijp dat hij iets gaat doen waa... lees meer
-
In dagblad Trouw lees ik een ingezonden brief van een vrouw die zegt dat het terecht is dat er maatregelen komen tegen seksuele intimidatie op straat, maar dat we ook weer niet moeten overdrijven. Ze schrijft dat lachen, fluiten en staren bij het leven op straat horen. Ze herinn... lees meer
-
In de viswinkel vraagt de jongen achter de vis of hij me kan helpen. In de nabijheid van veel vis voel ik altijd dat ik hulp kan gebruiken. Ik wijs naar de tong en wil weten wat de baktijd is. De jongen antwoordt: `Drie minuten per kant. In olijfolie.’ Ik zeg: `Doe maar twee f... lees meer
-
Tijdje geleden was ik gast in een radioprogramma. Eerste vraag van interviewster: `Kun je in één zin zeggen waar je boek over gaat.’ Van zo’n vraag word ik onrustig. Ik antwoordde dat ik dat niet kon, dat ik er een jaar aan had gewerkt en dat dan één zin te weinig is. En vervolg... lees meer
-
In mijn hoofd zit een lijstje woorden die vaak worden gebruikt, maar langzamerhand steeds minder betekenen, juist omdat ze zo vaak worden gebruikt. Te vaak. En te snel. Dat lijstje wordt steeds langer. `Interessant’ staat erop, `leuk’ natuurlijk, helaas ook `integer’, `afweging’... lees meer
-
Als je man of vrouw van de wereld bent, voel je je overal thuis. De wereld is van jou en dat zal de wereld weten ook. Ben soms jaloers op dat type mens, op de makkelijke manier waarop ze zich door de samenleving bewegen. In een restaurant bijvoorbeeld. Veel mensen gedragen zic... lees meer
-
Deze week kocht ik voor het eerst sinds lange tijd het Franse tijdschrift Paris Match. In de tweede helft van mijn middelbare schooltijd was het soms verplichte lectuur in de lessen Frans. Daarna kwam het me nog maar zelden onder ogen. Ja, ik trof zo nu en dan een exemplaar aan... lees meer