Morgen gaan onze Olympische topsporters weer aan het werk voor de volgende Winterspelen, 2018, Zuid-Korea. Ik lees een interview met Maurits Hendriks, Chef de mission. Die zegt dat onze schaatsers het moeilijk krijgen door hun succes. Altijd is er wel wat. Nu is succes weer een... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Hoedje
Instappen. Zo heet het, geloof ik, als je een ontwikkeling niet wilt missen en je er dus mee verbindt. Ik ben vaak niet ingestapt, meestal omdat ik op dat moment iets anders aan mijn hoofd had. Dan doet zich meteen een achterstand voor die ik niet kan inhalen. Ik twitter bijvoorbeeld niet. Ik kán het wel, maar kom er niet toe. Als ik er nu nog aan begin, voel ik me een enorme spuit elf. Facebook gemist. Paar keer per dag wordt me gevraagd of ik me aan iemand of iets wil linken. Doe ik niet. Omdat ik niet ben ingestapt en daarom niet op de hoogte ben van het mechanisme, om het zo maar eens te noemen. Ik voel dat ik een instapstandpunt moet innemen ten aanzien van het 3D-printen. Gaat ontzettend belangrijk worden. Ik heb de apparatuur nog niet gezien en weet niet eens of die al te koop is bij de Hema. Zie je, soms manifesteert zich haast automatisch een soort instapverzet. Ik vroeg me af wat ik graag wil 3D-printen. Je kunt niet in het wilde weg aan de gang gaan. Sommige mensen zijn daar heel duidelijk in. Ik zag een foto van VVD-Kamerlid Anne-Wil Lucas die een hoedje had laten 3D-printen. Een hoedje voor Prinsjesdag – volgende week alweer!! Hoedjes voor Prinsjesdag bestudeer ik altijd aandachtig. Ze laten subtiel zien hoe het met ons gaat. Het hoedje voor mevrouw Lucas lijkt bij vluchtige beschouwing op een stuk autoband. Als hoedje functioneert het matig, het bedekt immers niets, het is meer een accent. Maar ja, misschien kan de 3D-printer nog niet meer aan dan dat. Ik wacht nog héél even met instappen.
Columns
-
-
Soms, in mijn geval steeds vaker, zijn herinneringen zo levend dat het net is alsof ze zich niet in het verleden afspelen, maar het momenten van nu zijn. Vroeger bestaat niet of nauwelijks. Ik dacht het zaterdagavond weer toen ik naar een programma keek waarin gevierd werd dat T... lees meer
-
Een ontploffing is iets waarover ik niet graag hoor spreken in mijn kleine leefomgeving. Woord klinkt grappig, zeker als je het een paar keer achter elkaar zegt, maar ik wil er niets mee te maken hebben. Toch hebben we het erover. Er zijn twee deskundigen op bezoek met wie ik ee... lees meer
-
De ideale manier om stress tegen te gaan bestaat nog niet. Anders zou er wel minder stress zijn. Is misschien te simpel gedacht. Als je stress krijgt van iets wat je moet doen, wordt de stress dan minder als je dat niet doet? Eergisteren reden er rond Den Haag minder treinen in... lees meer
-
Bij mijn tandarts ruikt het soms naar zijn assistente. Het is een aangename geur (ik denk aan een stil terras aan zee), maar toch word ik er niet rustig van. In andere omstandigheden misschien wel. Als ik met deze assistente bijvoorbeeld op een stil terras aan zee zou zitten. Al... lees meer
-
Het moppenboek is uit onze wc’s aan het verdwijnen. Ik stel dit niet zelf vast. Het is onderzocht door de supermarktketen Jumbo. Ik heb de indruk dat men zich de laatste tijd vaak buigt over alles wat met onze stoelgang te maken heeft. Misschien zegt het iets over de staat van h... lees meer
-
Op de zolder bij vrienden trof ik een zeer beduimeld stripboek over de Jetsons. Dat is een tekenfilmserie van lang geleden, van de makers van de Flintstones. De Flintstones leefden in het stenen tijperk, de Jetsons in de toekomst. Hoe oud was ik toen ik ernaar keek? Jaar of tien... lees meer
-
Bijna vier was ik toen ik voor het eerst naar school ging, naar de kleuterschool, in een straat in Nijmegen die er niet meer is. Ik moest daaraan denken toen ik las dat er gesprekken worden gevoerd over een peuterschool waar kinderen van 2,5 heen kunnen. Ik heb geen verstand van... lees meer
-
In de wachtruimte van de polikliniek wil ik graag iets te doen hebben. Vervelen doe ik me nooit, maar soms zijn er daar momenten die in die richting kunnen zakken. Een boek lezen lukt zelden. Daarvoor is er te veel vreemde onrust. Bovendien ben ik bang dat ik er zo in opga dat i... lees meer
-
In de wachtruimte van de polikliniek wil ik graag iets te doen hebben. Vervelen doe ik me nooit, maar soms zijn er daar momenten die in die richting kunnen zakken. Een boek lezen lukt zelden. Daarvoor is er te veel vreemde onrust. Bovendien ben ik bang dat ik er zo in opga dat i... lees meer
-
Zodra ik wakker ben schakel ik vanuit mijn bed over naar Sotsji. Er komt meteen dynamiek in de nieuwe dag. Bovendien zie ik van alles waarvan ik helemaal niets kan, en dat is enorm goed voor mijn karakter, merk ik. Heel hard van grote hoogte naar beneden skiën bijvoorbeeld. Ooit... lees meer
-
In zo’n gratis krantje dat reizigers in het openbaar vervoer laten liggen, lees ik een woord dat ik nooit meer gebruik en dat misschien wel verdwenen is uit mijn leven, Het is het woord `verstandig’. Staat in een bericht over boer Jos, een van de boeren uit Boer zoekt Vrouw, een... lees meer
-
Tijdje geleden belde een man aan die een klembord vasthield, een vlezige man die geruststellend keek. Hij vroeg iets over reclamefolders. Ik heb geen NEE- sticker op de brievenbus. De man zei dat hij laatst een dik pak folders in de bosjes had gevonden. Dat kon toch niet de bedo... lees meer
-
Natuurlijk hoor ik ook bij de 4,5 miljoen Nederlanders die Sven Kramer zaterdagmiddag goud zagen winnen. Prachtige gang van zaken: Sven Kramer die kort voor aanvang op de fiets bij het stadion arriveert, een paar rek- en
-
Als iemand een gesprek met je begint, terwijl je aan het eten bent en de ander niet, wordt zo’n gesprek meestal niets. Denk bijvoorbeeld aan eten op straat. Je bent in de weer met een zak frites of een haring en een vriend of kennis spreekt je aan. Kan gezellig zijn, maar is ook... lees meer