Is een bewindspersoon die zich identificeert als vrouw, verplicht vandaag een hoedje op te zetten? Of hoed? Tegen sommige hoeden moet je geen hoedje zeggen, want daarvoor heeft het object een te heftig volume.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Klapstoeltje
De nucleaire top is afgelopen en ineens is die ook genoeg voor een privé-persoon zoals ik. Iets te veel top. Denk ik aan een klapstoeltje. Zelfs daarop mocht onze premier niet aanschuiven. Om me af te leiden van die grote top, dwaal ik af naar de klapstoeltjes in mijn leven. Tussen mij en die broze meubeltjes ging het zelden goed. Een klapstoeltje past ook niet in een top. Daar staan degelijke stoelen waar je nooit doorheen zakt, wat met de meeste klapstoeltjes die ik ken, wel het geval was. Daarom denk ik maar aan mijn eigen top. Komt door een mailtje dat me bereikte. Van een buurtkapper. Of ik aan mijn voorjaarshaar had gedacht. Nee. Ik houd mijn haar stom genoeg buiten de seizoenen. Het was wel iets te lang, wat vooral komt doordat ik vergeet dat ik haar héb. Dus ik belde mijn eigen kapper, een andere dan de buurtkapper van zojuist. Die reageert altijd raar. Ik vraag bijvoorbeeld of ik donderdagmiddag kan komen. Hij antwoordt dat hij woensdagochtend plaats heeft. Dat is een antwoord op een vraag, maar niet op de mijne. Als ik er ben, vraag ik of hij het `een beetje lang’ kan laten. Hij zegt dat het geen probleem is en even later ben ik zelden zo kort geknipt. Neem me voor hem voortaan alles andersóm te vragen. In de psychiatrie heet dat: de paradoxale benadering. Kort daarna ben ik in mijn stamcafé op de hoek. Het betoverende Caribische meisje achter de bar zegt: `Wat ziet u er mooi uit!’ Ze zegt nooit `u’. Ik vraag kinderachtig of ze het meent. Dat doet ze. En dan ben ik weer `je’. En op mijn top.
Columns
-
-
Voor een populaire winkelstraat op zaterdagmiddag moet je extreem gemotiveerd zijn. Was ik niet, maar moest er toch zijn, op het laatste moment een cadeau kopen voor iemand van wie ik de verjaardag vergeten was, wat me vaak gebeurt met verjaardagen. Ergens moet ik een verjaardag... lees meer
-
Aan voetballers die geïnterviewd worden, merk je meteen wie mediatraining hebben gevolgd. Zijn een paar elementaire dingen: niet al tijdens de vraag laten zien dat je al weet wat je gaat antwoorden, de tijd nemen, vaak `kansen creëren’ en `relevant’ zeggen en als de vraag je nie... lees meer
-
Nu de zomer het min of meer heeft opgegeven, schiet me van alles te binnen waartoe ik de afgelopen maanden niet kwam. Of maanden, de zomer was veel te kort om over máánden te spreken.
-
Slim concept: Franse zakenman koopt bij verzendbedrijven pakjes op die om wat voor reden dan ook niet bezorgd konden worden en werden teruggestuurd. Zijn er nogal wat. Alleen al in Europa worden er per maand 150 ton van dat soort pakketjes vernietigd. Niet allemaal dus. Die zake... lees meer
-
Toen ik hoorde over wat er gaat gebeuren bij de Duitse grenzen, besefte ik dat het lang geleden is dat ik erg ver weg ben geweest. Ik bedoel naar landen waar je bij de grens je paspoort moest laten zien, ik bleef binnen Europa. Natuurlijk had ik wel altijd mijn paspoort bij me,... lees meer
-
Al een tijdje ligt mijn nieuwe agenda op mijn bureau. Die loopt van afgelopen juli tot december volgend jaar, volgens mij een agenda voor mensen die hechten aan overzicht. Ik vond het echter te vroeg om die al in juli in gebruik te nemen. Ik had bovendien mijn oude agenda nog. D... lees meer
-
Nog nooit is er aan het begin van het nieuwe televisieseizoen zo intens geschreven en van gedachten gewisseld over talkshows als nu. Praten over praatprogramma’s heeft iets landerigs. Het hoort wel bij onze televisiecultuur. Die is erg op zichzelf gericht.
-
Altijd lastig, nou ja, lastig is een te groot woord, altijd een béétje lastig als je tussen 08.00 uur en 12.00 uur een telefoontje van het ziekenhuis krijgt. Onderzoekje gehad (niets ernstigs), specialist belt om over uitslag te praten. Vier uur lang moet je je mobiel in de gate... lees meer
-
Laatste tijd lees ik veel over de welvaart van pannenkoekenhuizen. Veelzeggend dat ze vaker huizen heten dan restaurants. Wijst op een zekere vorm van knusheid, denk ik.
Banken zijn tevreden over de huizen, want met pannenkoeken wordt op een makkelijke manier veel geld verd... lees meer -
Een ideetje dat even omhoog werd gegooid en daarna meegenomen door de zomerwind. Dat was het, dacht ik, het plan Prinsjesdag `leuker’ te maken. Maar het is serieus! Achter de schermen wordt er hard aan gewerkt!
-
Er zijn van die nieuwsberichten die je liever niet gehoord of gelezen zou hebben. Niet omdat ze erg zijn, nee, want daarvoor mag je je ogen niet sluiten, maar omdat ze blijven hangen zonder dat je er iets mee kunt.
Gisteren waren het er drie. -
Niet altijd, maar soms is het lastig als je aan iemand die in de supermarkt werkt, niet in het Nederlands om informatie kunt vragen. Gisteren had ik iets nodig, wat ik bijna nooit nodig heb: wasknijpers. Ik vroeg aan de man die een vak aan het vullen was, waar ik die kon vinden.... lees meer
-
Wist ik weer niet: gisteren begon de meteorologische herfst. En de astronomische herfst op 22 september. Ik dacht altijd dat het op 21 september was, maar of het nu de meteorologische of astronomische is: voor mij geldt al levenslang dat als de R in de maand komt, de herfst begi... lees meer
-
Op een rommelmarkt in Noord-Frankrijk kocht ik een eierstandaard zoals je die in sommige, meestal oude cafés ziet, op de bar. Hoort in een café, vind ik. Net als een pan waarin hartige gehaktballen goedmoedig in de jus liggen te pruttelen.