Kun je genoeg krijgen van ergens genoeg van krijgen. Die vraag lijkt ingewikkelder dan die is. Voorbeeldje: wie zich in Nederland per fiets of lopend verplaatst, wordt vaker nat dan niet nat, zéker nu het najaar op stoom aan het komen is. Is altijd storend. Laat ik het zo maar s... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Krimp
Wanneer ben je topman? Of topvrouw? Bepalen anderen dat of stel je dat zelf vast? Word je op een stralende ochtend wakker en zeg je terwijl je in de spiegel kijkt: ja, nu is het zover. Hoe maak je het vervolgens bekend? Ga je bedrijven bellen? Als we over topmannen of –vrouwen lezen is er meestal iets mis. Niet met de topman of –vrouw zelf, nee, met het bedrijf waarin het topmens werkzaam is. Dat bedrijf zakt in elkaar of valt om. Hoe zit het dan met de topman of –vrouw? Je hoort zelden spreken over een voormalig topman of – vrouw. Deze kwestie hield me weer bezig toen ik dinsdag in deze krant een stuk las over de bezuinigingen bij PostNL. Daar gaat het niet goed mee. Bij PostNL heeft een topvrouw het voor het zeggen, Herna Verhagen. Ze legt uit dat het niet aan PostNL zelf ligt, maar aan ons, consumenten. Bekende verhaal: we sturen minder brieven en kaarten, veel te veel gaat via internet enzovoort. Is enórm waar. Topvrouw Verhagen gaat de postzegel duurder maken, want dat helpt tegen de krimp. Toen ik dat las, werd ik bedroefd. Niet vanwege die duurdere zegel, maar wel een beetje omdat zo’n zegel niet garandeert dat je dan die post ook ontvangt, maar zelfs dat is niet het ergste. Het ergste is al een paar jaar erg: dat er een prachtig instituut aan het verdwijnen is. De brievenbussen mochten niet meer rood blijven, kleine postkantoren moesten dicht, de postbode werd opgeheven er kwamen bezorgers, maandag is een postloze dag, binnenkort zijn nog meer dagen dat. En we laten het gewoon gebeuren! Wij ja.
Columns
-
-
Instappen. Zo heet het, geloof ik, als je een ontwikkeling niet wilt missen en je er dus mee verbindt. Ik ben vaak niet ingestapt, meestal omdat ik op dat moment iets anders aan mijn hoofd had. Dan doet zich meteen een achterstand voor die ik niet kan inhalen. Ik twitter bijvoor... lees meer
-
Een woord dat ik met tegenzin hoor is `prijzenoorlog’. Daarvoor is een oorlog te ernstig. Toen lang geleden een befaamd voetbaltrainer zei dat voetbal oorlog was, werd die uitspraak meteen legendarisch gevonden, in positieve zin. Dat vond ik niet. Ik zeg heus niet dat voetbal `m... lees meer
-
Op sommige dagen lijkt de wereld kleiner en voller. Ik heb het niet over de grote wijde wereld, maar de wereld van je buurt, van de straten die bij je dagelijks leven horen. Mensen lopen bijvoorbeeld in de weg. Dat doen ze niet, jij vindt dat. Ook in de winkels is iets aan de ha... lees meer
-
Sommige woorden die me typisch Nederlands lijken, zijn ook zo treurig: bonnetjesaffaire. Er moet weer ergens een burgemeester weg, vanwege een bonnetjesaffaire. Uitsmijter, fles champagne en dan `Mag ik alstublieft een bonnetje, ober?’. De man die mij financieel op orde houdt, e... lees meer
-
Aan enquêtes doe ik bijna nooit mee. Terwijl ik dit noteer, denk ik meteen `oprecht zijn, Verbogt’. Oké, mij wordt zelden iets gevraagd. De enquêtes die ik onder ogen krijg, boeien me nauwelijks. Soms krijg je er een potloodje bij. Daarmee kun je vakjes zwart maken, Met potloodj... lees meer
-
De voorzitter van de PvdA, Hans Spekman, doet altijd zo gewóón dat je er onrustig van wordt. Je vraagt je bijvoorbeeld af of je zelf wel gewoon genoeg doet. Ik trap een open deur in als ik zeg dat hij in zijn doorgeslagen behoefte alsjeblieft ontzettend gewoon te doen, een vreem... lees meer
-
De R is in de maand gesprongen. In mijn kindertijd was dat de R van leveRtRaan. Nu zijn het de pepeRnoten die hier en daar al in de schappen van de supermarkt te zien zijn. Ook barstte het cultuRele seizoen overal in het land los. En ook ik mocht ergens mijn zegje komen doen. Me... lees meer
-
Als ik in de rij in de supermarkt bijna de kassa heb bereikt, vraagt een vrouw me of ze voor me mag. Ze heeft alleen een flesje water en een banaan. Het loopt tegen het middaguur. Haar lunch, denk ik. Ze glimlacht zomers als ik zeg dat ik daar geen bezwaar tegen heb. Achter me... lees meer
-
Of het iets uithaalt, weet ik niet, maar ik vind de Liegbeestverkiezing wel een goed idee. Het is een initiatief van Wakker Dier dat zich tegen leugenachtige reclames verzet. Dus tegen de suggestie dat een dier een fantastisch leven heeft gehad voordat het op een schap van de su... lees meer
-
Afgelopen weekend logeerde ik in een hotel in Wépion, België, een soort villa, acht kamers. Op iedere kamer ligt een map met nuttige informatie over het hotel. En in de inleiding staat dat er veel bekende mensen hebben gelogeerd. De meeste namen zeiden me niets, maar eentje wel:... lees meer
-
Hoe het zit met de besluitvorming bij Rijkswaterstaat weten we natuurlijk niet. Ik heb het over snelwegen in het donker. Er komen er weer een paar bij. Het was me al opgevallen, maar het kwam niet in me op dat het met bezuinigingen te maken heeft. Is slordig van me, het zegt ook... lees meer
-
Kan best zijn dat ik weer niet goed heb opgelet, maar het verschijnsel kende ik niet. Ik kwam het tegen in België waar ik de afgelopen dagen was. In het Waalse gedeelte. Ik praat er niet makkelijk over, moet even ergens doorheen, maar het kan niet anders, al zeg ik er meteen bij... lees meer
-
Nog steeds zeg ik liever fitnessclub dan sportclub. Misschien omdat fitness lichter klinkt. Ik probeer twee keer in de week te gaan, liefst drie keer, omdat ik denk dat het moet, al weet ik niet van wie. De machtsverhouding tussen mijn coach en mij kan me monter stemmen. Iedere... lees meer
-
Aan Eindhoven denk ik niet vaak en ook niet graag. Ik overdrijf, maar zelfs de náám van de stad bedrukt me. Eindhoven. Nu lees ik een bericht over een supermarkt in die stad. En eerlijk gezegd, als ik niet graag aan Eindhoven denk, komt een supermarkt aldaar helemaal liever niet... lees meer