Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Leeftijd

Mooi hoor, de ophef die er altijd ontstaat als The Rolling Stones naar Nederland komen. Nu ook weer, Journaal, De Wereld Draait door, alle kranten. Is al vijftig jaar zo en de laatste twintig jaar gaat het dan ook altijd over hun leeftijd en het geld dat ze verdienen. En ook wordt al twintig jaar gezegd dat het nu toch echt wel de laatste keer is dat ze hier zijn. Zelf dacht ik dat ook toen ik er begin juli 1998 heen ging, samen met collega Thomas Rosenboom. De ochtend erop moesten we in een radioprogramma komen, omdat het `zo leuk’ was dat twee schrijvers met dezelfde voornaam naar The Rolling Stones gingen. Natuurlijk hadden we ook niet kunnen gaan, maar we deden het voor de Stones. De belangrijkste vraag in dat radioprogramma was of we de Stones geen `ouwe lullen’ vonden. Ik wilde opstaan, maar Thomas hield me tegen en gaf een fantastisch antwoord. Was de vierde keer dat ik de band zag, de eerste keer was in Den Haag in 1976, vervolgens in Rotterdam in 1982, op de warmste dag van het jaar, en daarna in 1995 in Nijmegen. Toen in Amsterdam in 1998 wist ik dus zeker dat ik dit nooit meer zou meemaken. De kansen die ik daarna kreeg, benutte ik niet meer omdat ik het niet nog een keer zeker wilde weten. Naar Pinkpop ga ik ook niet, ook al horen de jongens (ja, de jongens) al ruim vijftig jaar intens bij mijn leven. Ik hoef mijn ogen maar te sluiten en het is halverwege de jaren zestig en ren ik naar huis om de school van me af te schudden met Come On en It’s All Over Now. Opwinding en troost tegelijkertijd.

Columns

  • Haast niets in dit land kan zonder Bekende Nederlanders. Kan me verder niet schelen, maar begrijpen doe ik het ook niet. Ja, het kan me wel wat schelen, want soms voel ik lichte schaamte die ik niet goed kan verklaren. Ik hoorde dat er gisteren een elftal van Bekende Nederlander... lees meer

  • Paasmomenten. Dat woord vang ik zo nu en dan op, meestal in reclame-uitingen. Waren er een paar maanden geleden ook kerstmomenten? Geloof het niet, maar misschien is Kerstmis voor de meeste mensen duidelijker dan Pasen.

  • Voorbeeldje: naast de deur van de boekhandel hangt een affiche: `Hedenavond leest de bekende Dolomietenkenner Bing van Bergen voor uit zijn nieuwe boek Daar! De Dolomieten! Uiteraard worden er Dolomieterse hapjes en drankjes geserveerd! Na afloop Dolomitisch volksdansen... lees meer

  • De streekbussen gaan langzaam uit deze provincie verdwijnen. Dat is jammer, want een streekbus hoort zo bij het landschap, vooral als die niet al te snel rijdt. Ik heb het dan over de streekbus die als streekbus functioneert, niet over de streekbus als vervangend vervoer voor ee... lees meer

  • Mijn ideale station ziet er zo eenvoudig mogelijk uit. Er vertrekken treinen, er komen treinen aan. Er is een kleine kiosk en een simpel kraampje waar je broodjes  kunt kopen en koffie en thee en water. Broodjes zijn belegd met kaas of ham. Gestoomde kip op een bedje van  Mongoo... lees meer

  • Gisteravond was er een uitzending over Uri Geller. Over zijn geheime leven, begrijp ik. Ik heb niet gekeken, want ben niet geïnteresseerd. Ooit was dat anders. Hij was mateloos populair in het brave Nederlandse televisieamusement van lang geleden, begin jaren zeventig, denk ik.... lees meer

  • Een goede grap is nog niet zo eenvoudig. Wie vandaag leuk wil doen, moet eerst even nadenken. Kan best zijn dat de leukigheid er meteen af is, maar dan was de grap ook niet leuk genoeg. Mijn geheugen functioneert meer dan redelijk, maar ik kan me tot mijn spijt geen zeer geslaag... lees meer

  • Zaterdagavond gaat om een uur of acht de bel. Ik ben zalm aan het bakken, wat ik graag met grote aandacht doe. Er staan wel acht kinderen voor de deur, van een jaar of twaalf, schat ik. Ze zien er opgewonden uit. Zes meisjes, twee jongens. Een van die jongens is de woordvoerder.... lees meer

  • In de apotheek waar ik klant ben, moet je langer wachten dan voorheen. Kon geen kwaad er altijd wat tijd voor uit te trekken, maar nu moet je toch op ruim een uur rekenen voordat je je receptje mag afgeven. Is in alle apotheken zo, hoor ik van iemand die blijkbaar in alle apothe... lees meer

  • Vaak kan het helpen als iets goed wordt uitgelegd. Bijvoorbeeld waarom een gevangenisstraf van achttien jaar betekent dat iemand maar twaalf jaar hoeft te zitten. Iemand? Nee, Volkert van der G. over wie wat mij betreft nog maar weinig gesproken hoeft te worden. Ik denk dat dit... lees meer

  • De nucleaire top is afgelopen en ineens is die ook genoeg voor een privé-persoon zoals ik. Iets te veel top. Denk ik aan een klapstoeltje. Zelfs daarop mocht onze premier niet aanschuiven. Om me af te leiden van die grote top, dwaal ik af naar de klapstoeltjes in mijn leven. T... lees meer

  • Bal

    Wilfred Genee presenteert een voetbalprogramma waarnaar ik niet graag kijk, wat niet alleen komt door de patsende mannen die daarin melige grappen maken, maar ook door Wilfred Genee zelf. En dat ligt natuurlijk weer aan mij. Maar soms lukt het me niet in iemand geïnteresseerd te... lees meer

  • Daar zul je ’m hebben. Aldus de presentator van het journaal gisteren toen de Amerikaanse president uiterst soepel de vliegtuigtrap afdaalde, een hele kunst trouwens. Naar dit moment was maanden behoorlijk intensief toegewerkt. Gisterochtend zal vast herhaaldelijk vragend zijn g... lees meer

  • Vrijheid van meningsuiting, de laatste dagen denk ik er vaker over na dan anders. Dus ook over de vraag of iedereen alles mag zeggen, wat ook betekent dat het niet erg is als je dat niet vindt. De president van China kwam zaterdag op staatsbezoek. Met zijn vrouw die helemáál nie... lees meer

  • Vorige week bracht de Boekenweek me naar Noordwijk waar iedereen het over de nucleaire top had. Noordwijk en omstreken speelden daarbij ook een rol. Een mevrouw wees richting zee en zei dat president Obama daar op de boot sliep. En dat hij met een helikopter naar die boot gebrac... lees meer

Pagina's