Zaterdagavond gaat om een uur of acht de bel. Ik ben zalm aan het bakken, wat ik graag met grote aandacht doe. Er staan wel acht kinderen voor de deur, van een jaar of twaalf, schat ik. Ze zien er opgewonden uit. Zes meisjes, twee jongens. Een van die jongens is de woordvoerder.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Leeg
De ideale manier om stress tegen te gaan bestaat nog niet. Anders zou er wel minder stress zijn. Is misschien te simpel gedacht. Als je stress krijgt van iets wat je moet doen, wordt de stress dan minder als je dat niet doet? Eergisteren reden er rond Den Haag minder treinen in de avondspits omdat het personeel was uitgestapt. Er réden al minder treinen vanwege wisselstoringen, maar dus nog minder doordat die wissenstoringen mensen van de NS aanvlogen. Begrijpelijk. Als treinreiziger weet ik een paar keer per week van ellende niet waar ik het moet zoeken, in de trein dus. Om me heen hebben de meeste mensen er ook last van. Wisselstoringen, probleempjes met de seinen, harde wind, altijd is er wel iets. Ik maak het zelden mee dat reizigers verwijtend met de conducteurs omgaan. Iedereen weet dat die het ook niet kunnen helpen. Nu een paar van hen begonnen zijn het op te geven, vrees ik het ergste. Ik vraag me af of je jezelf ontstresst als je de werkplek verlaat. Ik heb dat één keer gedaan, toen ik tien was en meedeed aan het schooltoneel. Ik speelde Baas Koekendeeg, een bakker met een slechte inborst. Ik had maar een stuk of tien zinnen tekst, maar toen ik op moest, was mijn hoofd angstaanjagend leeg, de tien zinnen waren enorm verdwenen. Ik kwam in de ban van stress, verliet haastig het toneel en rende vervolgens het schoolgebouw uit. Thuis verstopte ik me onder de dekens. Ik denk daar nog weleens aan en dan voel ik lichte paniek, ook omdat niemand me ooit vertelde wat de gevolgen van mijn afgang waren.
Columns
-
-
In de apotheek waar ik klant ben, moet je langer wachten dan voorheen. Kon geen kwaad er altijd wat tijd voor uit te trekken, maar nu moet je toch op ruim een uur rekenen voordat je je receptje mag afgeven. Is in alle apotheken zo, hoor ik van iemand die blijkbaar in alle apothe... lees meer
-
Vaak kan het helpen als iets goed wordt uitgelegd. Bijvoorbeeld waarom een gevangenisstraf van achttien jaar betekent dat iemand maar twaalf jaar hoeft te zitten. Iemand? Nee, Volkert van der G. over wie wat mij betreft nog maar weinig gesproken hoeft te worden. Ik denk dat dit... lees meer
-
De nucleaire top is afgelopen en ineens is die ook genoeg voor een privé-persoon zoals ik. Iets te veel top. Denk ik aan een klapstoeltje. Zelfs daarop mocht onze premier niet aanschuiven. Om me af te leiden van die grote top, dwaal ik af naar de klapstoeltjes in mijn leven. T... lees meer
-
Wilfred Genee presenteert een voetbalprogramma waarnaar ik niet graag kijk, wat niet alleen komt door de patsende mannen die daarin melige grappen maken, maar ook door Wilfred Genee zelf. En dat ligt natuurlijk weer aan mij. Maar soms lukt het me niet in iemand geïnteresseerd te... lees meer
-
Daar zul je ’m hebben. Aldus de presentator van het journaal gisteren toen de Amerikaanse president uiterst soepel de vliegtuigtrap afdaalde, een hele kunst trouwens. Naar dit moment was maanden behoorlijk intensief toegewerkt. Gisterochtend zal vast herhaaldelijk vragend zijn g... lees meer
-
Vrijheid van meningsuiting, de laatste dagen denk ik er vaker over na dan anders. Dus ook over de vraag of iedereen alles mag zeggen, wat ook betekent dat het niet erg is als je dat niet vindt. De president van China kwam zaterdag op staatsbezoek. Met zijn vrouw die helemáál nie... lees meer
-
Vorige week bracht de Boekenweek me naar Noordwijk waar iedereen het over de nucleaire top had. Noordwijk en omstreken speelden daarbij ook een rol. Een mevrouw wees richting zee en zei dat president Obama daar op de boot sliep. En dat hij met een helikopter naar die boot gebrac... lees meer
-
Waarschijnlijk hockeyt ze, mijn mondhygiëniste. Ik zeg nu wel `mijn’, maar ze is natuurlijk helemaal niet van mij, maar vast van iemand anders. Het is niet ondenkbaar dat die zich nog eens lekker omdraait als zij mij ontvangt, om acht uur in de morgen. Dat ik denk dat ze hockeyt... lees meer
-
Ineens wist ik het. Gisterochtend. Bij welke partij ik me thuis voelde. Het stemlokaal was in een school. Ergens klonk helder en hoogst vrolijk kindergezang. In de gang hingen tekeningen en stonden vitrines met werkjes erin, eilandjes met palmbomen, gezellige huiskamertjes, dat... lees meer
-
Opmerkelijk en ook troostrijk nieuw is dat Jack van Gelder in het passiespektakel op 17 april Pontius Pilatus gaat spelen. We weten allemaal dat Jack een gezellige man is die niets van narigheid moet hebben. Het is dus niet ondenkbaar dat hij tegen Jezus (Jan Dulles) zegt, met z... lees meer
-
Het was een nogal, wat zal ik zeggen, ja een vermoeid busje. Dat kon ik nog net zien toen het gisteren door mijn straat reed, veel te snel voor het doel waarom het busje in beweging was gekomen. Op het dak ervan was immers een grote luidspreker bevestigd, waaruit hard een werven... lees meer
-
The Cats hebben nog steeds een warme plaats in mijn hart. Kan niet uitleggen waarom, maar dat hoeft ook niet. Veel van je goed kunt uitleggen is minder interessant dan wat je niet kunt uitleggen. In mijn intieme vriendenkring is One Way Wind ons volkslied. We zingen het bij bela... lees meer
-
Wat was ik blij dat ik deze week niet mee waaide met de twitterstorm toen de Nederlandse inzending voor het Songfestival voor het eerst ten gehore was gebracht. Alleen het woord al: twitterstorm. Een loze lawine van meningen en vooral meninkjes waar niemand iets mee kan. Zo nu e... lees meer
-
Mooi hoor, de ophef die er altijd ontstaat als The Rolling Stones naar Nederland komen. Nu ook weer, Journaal, De Wereld Draait door, alle kranten. Is al vijftig jaar zo en de laatste twintig jaar gaat het dan ook altijd over hun leeftijd en het geld dat ze verdienen. En ook wor... lees meer