Wilfred Genee presenteert een voetbalprogramma waarnaar ik niet graag kijk, wat niet alleen komt door de patsende mannen die daarin melige grappen maken, maar ook door Wilfred Genee zelf. En dat ligt natuurlijk weer aan mij. Maar soms lukt het me niet in iemand geïnteresseerd te... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Optimistisch
Zie je, dacht ik gisteren, het is maar goed dat ik voor dit jaar geen goede voornemens heb gemaakt. Deze maandag was het weer Blue Monday, de meest deprimerende dag van het jaar. Vorige jaren stond ik er niet bij stil, nu wel. Zondagavond bereidde ik me erop voor en probeerde ik iets vrolijks te bedenken voor het begin van de dag. Maar ja, als je naar iets vrolijks zoekt, krijg je het niet meteen te pakken. Is vaak aan de hand met dingen waarnaar je op zoek bent. Daarom heet het ook `zoeken’. Ik zette de radio aan en hoorde iemand uitleggen waarom uitgerekend deze maandag zo’n sombere dag was. Een van de oorzaken was dat mensen beseffen dat ze hun goede voornemens niet verwezenlijkt hebben. Ja, er is nog meer aan de hand, zoals het geld dat op is en het typische januariweer. Maar niet gehaalde goede voornemens spelen dus ook een rol. Er zijn tradities waarvan ik houd, en een ervan is op oudejaarsavond mezelf te beloven in het nieuwe jaar sommige zaken beter aan te pakken. Heb ik niet gedaan. Ja, een beetje. Hoe dan? Zo: als ik vind dat ik iets moet veranderen, begin ik er meteen aan, dus ik zeg niet dat ik het dan en dan ga doen. Een voornemen is dus meteen actualiteit, niet iets dat nog moet gebeuren. Daarom keek ik gisterochtend optimistisch om me heen toen ik de vuilniszak op de stoep zette. Ik had alleen mijn ochtendjas aan. Een buurvrouw wees naar mijn voeten en vroeg of ik het daar niet koud had. Ik zei dat ik er geen last van had, dat het lekker weer was. Vervolgens begon ik vrolijk te fluiten.
Columns
-
-
Daar zul je ’m hebben. Aldus de presentator van het journaal gisteren toen de Amerikaanse president uiterst soepel de vliegtuigtrap afdaalde, een hele kunst trouwens. Naar dit moment was maanden behoorlijk intensief toegewerkt. Gisterochtend zal vast herhaaldelijk vragend zijn g... lees meer
-
Vrijheid van meningsuiting, de laatste dagen denk ik er vaker over na dan anders. Dus ook over de vraag of iedereen alles mag zeggen, wat ook betekent dat het niet erg is als je dat niet vindt. De president van China kwam zaterdag op staatsbezoek. Met zijn vrouw die helemáál nie... lees meer
-
Vorige week bracht de Boekenweek me naar Noordwijk waar iedereen het over de nucleaire top had. Noordwijk en omstreken speelden daarbij ook een rol. Een mevrouw wees richting zee en zei dat president Obama daar op de boot sliep. En dat hij met een helikopter naar die boot gebrac... lees meer
-
Waarschijnlijk hockeyt ze, mijn mondhygiëniste. Ik zeg nu wel `mijn’, maar ze is natuurlijk helemaal niet van mij, maar vast van iemand anders. Het is niet ondenkbaar dat die zich nog eens lekker omdraait als zij mij ontvangt, om acht uur in de morgen. Dat ik denk dat ze hockeyt... lees meer
-
Ineens wist ik het. Gisterochtend. Bij welke partij ik me thuis voelde. Het stemlokaal was in een school. Ergens klonk helder en hoogst vrolijk kindergezang. In de gang hingen tekeningen en stonden vitrines met werkjes erin, eilandjes met palmbomen, gezellige huiskamertjes, dat... lees meer
-
Opmerkelijk en ook troostrijk nieuw is dat Jack van Gelder in het passiespektakel op 17 april Pontius Pilatus gaat spelen. We weten allemaal dat Jack een gezellige man is die niets van narigheid moet hebben. Het is dus niet ondenkbaar dat hij tegen Jezus (Jan Dulles) zegt, met z... lees meer
-
Het was een nogal, wat zal ik zeggen, ja een vermoeid busje. Dat kon ik nog net zien toen het gisteren door mijn straat reed, veel te snel voor het doel waarom het busje in beweging was gekomen. Op het dak ervan was immers een grote luidspreker bevestigd, waaruit hard een werven... lees meer
-
The Cats hebben nog steeds een warme plaats in mijn hart. Kan niet uitleggen waarom, maar dat hoeft ook niet. Veel van je goed kunt uitleggen is minder interessant dan wat je niet kunt uitleggen. In mijn intieme vriendenkring is One Way Wind ons volkslied. We zingen het bij bela... lees meer
-
Wat was ik blij dat ik deze week niet mee waaide met de twitterstorm toen de Nederlandse inzending voor het Songfestival voor het eerst ten gehore was gebracht. Alleen het woord al: twitterstorm. Een loze lawine van meningen en vooral meninkjes waar niemand iets mee kan. Zo nu e... lees meer
-
Mooi hoor, de ophef die er altijd ontstaat als The Rolling Stones naar Nederland komen. Nu ook weer, Journaal, De Wereld Draait door, alle kranten. Is al vijftig jaar zo en de laatste twintig jaar gaat het dan ook altijd over hun leeftijd en het geld dat ze verdienen. En ook wor... lees meer
-
We fietsen al een tijdje door Het Nationale Park De Hoge Veluwe, mijn vrienden en ik. Die zes hoofdletters staan er niet voor niets, want er is gelukkig heel veel park. Wat behoorlijk vervreemdend werkt is dat er in de buurt van het park een militaire oefening wordt gehouden en... lees meer
-
Of ik ooit in Lunteren ben geweest, weet ik niet. Nu wandel ik er met vrienden doorheen. We zoeken de schoonheid en de stilte van de Veluwe op. En we hebben gehoord dat hier in de buurt het middelpunt van Nederland is. Daar willen we naartoe, het is iets dat we meegemaakt moeten... lees meer
-
Iemand zegt tegen me: `Ja, maar je bent ook niet op Facebook.’ Ik had iets gemist, een feestelijke manifestatie, en dat is dus mijn eigen schuld. Soms bevangt me dan lichte paniek, even, terwijl het inderdaad mijn eigen schuld is, schuld waarvoor ik bewust gekozen heb. Dagelijks... lees meer
-
Vond ik aangenaam een dag of tien geleden: de terrassen die overal werden opgebouwd. De ondernemers die eraan bezig waren, hadden zin in het nieuwe seizoen. Ja, ineens gaat alles sneller, de tijd, de plannen die voor de rest van het jaar gemaakt moeten worden, de dynamiek in ons... lees meer