Een dingetje. Een gek dingetje, om precies te zijn. Zat al bijna twee jaar in mijn hand. Daarom moest ik vrijdag naar de plastische chirurg, een aardige vrouw met wie je zo op een terras aan zee champagne zou willen drinken. Maar dat was vrijdag niet aan haar orde. Eerst legde z... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rivierlandschap
Zaterdag ging ik naar Nijmegen om de brug te zien. Die is nog niet te gebruiken, dat gaat laten gebeuren, maar hij ligt er nu en verbindt trots twee oevers. Het is een kunstwerk. Twee jaar geleden verscheen er bij deze krant een bijlage die over de brug handelde. Er stond onder meer in dat de toekomst voor Nijmegen was begonnen, wat ik toen al een geruststellend gedachte vond. Maar ook kwamen de twee architecten aan het woord. Die zeiden dat de brug een ode aan het rivierlandschap moest worden. Is zeer gelukt. En ook dat ze de brug wilden zien als dé plek voor afspraakjes. Die kleinschalige benadering is prima. Dus niet meteen een brug waarover we de stad in en uit kunnen rijden, nee, een plek voor afspraakjes. Toen, twee jaar geleden dus, dacht ik: even afwachten maar. Maar nu de brug er ligt beginnen die afspraakjes een leven in mijn gedachten te leiden. Een afspraakje is iets anders dan een afspraak. Een afspraak is er om zaken te regelen en belangrijke kwesties te bespreken. Een afspraakje is iets anders. Wanneer maakte ik voor het laatst een afspraakje? Dat is behoorlijk lang geleden en volgens mij liep dat afspraakje niet goed af, wat natuurlijk kan, want als je een afspraakje maakt, staat de afloop niet stevig vast – anders is het afspraakje ook niet nodig. Ik keek zaterdag naar de brug en vroeg me af hoe het ook alweer moest, een afspraakje maken. Een ander punt is uiteraard: met wie? Je doet dat niet met een willekeurig iemand. Pas in november is de brug toegankelijk. Blij dat ik nog even heb.
Columns
-
-
Eergisteren keek ik even naar Pauw & Witteman en ik vond meteen dat het te lang over Gordon en racisme ging. De Chinese en, ik geloof, Koreaanse vrouw nam ik natuurlijk serieus, maar ik had last van de aanwezigheid van Gordon in het gesprek. Hij was er niet lijfelijk, maar t... lees meer
-
Over een week of twee wordt bekendgemaakt wat hét woord van 2013 is. We mogen stemmen. En dat doe ik niet, terwijl ik toch zeer met woorden in de weer ben. Ik weet ook hoe het komt: ik vind de tien woorden waaruit we mogen kiezen, allemaal lelijk. Behalve `koningslied’, maar ja,... lees meer
-
In mijn eentje in een restaurant eten vind ik echt niet vervelend, integendeel. Graag neem ik waar wat er om me heen gebeurt, niet al te opzichtig natuurlijk, want ik ken mijn manieren. Ons gedrag in een restaurant is interessanter dan bijvoorbeeld bij de slager of in een overhe... lees meer
-
Maandagochtend, kwart over zeven, ik zit licht te ontbijten, dadelijk naar de fitnessclub. Op de radio vraagt de parmantige presentatrice van het ochtendprogramma aan de weerdeskundige: `Gaat de paraplu mee of niet?’ Het antwoord luidt: `De lucht is bewolkt. Hier en daar valt ee... lees meer
-
Zaterdag bezocht ik een verzamelbeurs in Utrecht, een onvoorstelbare manifestatie ter grootte van een ambitieuze groeigemeente. Mensen verzamelen véél. Ik denk dat een verzameling rustgevend kan zijn, maar spreek niet uit ervaring, want ik ben niet fanatiek. Wel bemachtig ik gra... lees meer
-
Graag verdiep ik me in ervaringen waarmee ik geen ervaring heb. Bijvoorbeeld in kindermarketing, woord dat ik niet kende. Een hoogleraar communicatiewetenschappen in Nijmegen is daarin gespecialiseerd. Moniek Buijzen heet ze, en ze heeft onderzocht hoe ouders en kinderen in supe... lees meer
-
Al een paar dagen kom ik in kranten berichten tegen over een man die in het televisiespelletje Miljoenenjacht geen 5 miljoen won, maar 125 duizend euro. Daar protesteert hij tegen. Als ik het goed begrijp, had hij te vroeg op een knop gedrukt. Ik zeg niet dat 125 duizend euro oo... lees meer
-
Als ik in het ziekenhuis de binnentuin passeer, zie ik een bord waarop staat: `Roken in de binnentuin: alleen voor patiënten en bezoekers’. Heldere informatie. Wel vraag ik me af waarom deze beperking wordt vermeld. Zijn er ook mensen die alleen maar naar het ziekenhuis gaan om... lees meer
-
Bezorgde ouders gingen gisteren naar het Binnenhof. Met een petitie tegen dokter Corrie. Tot gisteren wist ik niet wie dokter Corrie was, maar ik zag haar in het ochtendprogramma en ook in de krant. Ze geeft seksuele voorlichting in een televisieprogramma voor scholieren. Het zi... lees meer
-
Als je niet meer weet wat je moet doen, doe je meestal het verkeerde. Ik heb nu niet over mijn eigen ervaringen (daarover een andere keer), maar over de Nederlandse bisschoppen die zich met de kerstliedjes bemoeien. Je bent dan geneigd te denken: alsof ze niets beters te doen he... lees meer
-
Uiteraard zette ik zaterdagmiddag de televisie aan om naar de intocht van Sinterklaas te kijken. Op de kade stonden de burgemeester en een verslaggever samen `Hoor de wind waait door de bomen’ te zingen. Daarom wilde ik het allemaal per se niet missen. Onze nationale Sinterklaas... lees meer
-
Nederlanders eten minder brood, lees ik. Bericht waar schrale droefheid omheen hangt. 2,3 procent minder dan vorig jaar. Het geldt in ieder geval niet voor de op straat lopende Nederlander. Volgens mij wordt er nergens ter wereld in het openbaar zo veel brood gegeten als hier. B... lees meer
-
Van sommige mensen krijg je meteen een goed humeur. Ze hoeven niet eens iets te zeggen of te doen. Als je ze ziet voel je een lach en optimisme in je opkomen. Met de vrouw die voor me in de supermarkt loopt, is dat het geval. Jaar of dertig. Ze is nauwelijks te omschrijven, maar... lees meer
-
Voor het raam van een café hangen Zwarte Pieten. Geen echte, versiering. Die hebben er zin in, denk ik, maar ineens dringt tot me door dat het ook wel een standpunt kan zijn: wij zijn hier in dit café niet tegen Zwarte Piet. Ik lees dat er in een ziekenhuis in Amsterdam juist ge... lees meer