In mijn eentje in een restaurant eten vind ik echt niet vervelend, integendeel. Graag neem ik waar wat er om me heen gebeurt, niet al te opzichtig natuurlijk, want ik ken mijn manieren. Ons gedrag in een restaurant is interessanter dan bijvoorbeeld bij de slager of in een overhe... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Voorziening
Kan best zijn dat ik weer niet goed heb opgelet, maar het verschijnsel kende ik niet. Ik kwam het tegen in België waar ik de afgelopen dagen was. In het Waalse gedeelte. Ik praat er niet makkelijk over, moet even ergens doorheen, maar het kan niet anders, al zeg ik er meteen bij dat ik het in Nederland nog niet zag, maar nogmaals, kan aan mij liggen, ogen in de zak. Voor de draad ermee: kinderwagen voor honden. Het woord `kinderwagen’ is hier niet op zijn plaats, maar dat komt omdat ik het eerst dacht. Ik dacht dus een gewone kinderwagen te zien waarin een hond was gezet. Hond was geblesseerd of zoiets, kon in ieder geval niet goed lopen, er staat nog een kinderwagen in de gang, dus waarom niet. Maar dat was niet zo. Ineens zag ik er meer en ik begon ook op die wagentjes te létten. En het waren helemaal geen kinderwagens! Nee, hondenwagens! Er zat een plateautje in dat ongeschikt was als zitplaats voor een klein kind, maar niet voor de hond, want die kon er lekker op gaan liggen. Onder een soort zeiltje. Ik meld wel meteen dat het een voorziening is voor een niet al te grote hond, maar die zag je daar ook weinig, misschien juist doordat er geen wagentjes voor waren. Ik werd er niet alleen een beetje treurig van, maar ook bezorgd, want zoiets rukt natuurlijk ook op naar ons land. Kinderen kunnen hier al niet meer naar school lopen. Daarom sterft het van de fietsen met een kinderkoetsje eraan. Overdekt, want o jee, die regen. En daar komen dus vast de hondenwagentjes bij. Even de opwelling: en ik dan?
Columns
-
-
Maandagochtend, kwart over zeven, ik zit licht te ontbijten, dadelijk naar de fitnessclub. Op de radio vraagt de parmantige presentatrice van het ochtendprogramma aan de weerdeskundige: `Gaat de paraplu mee of niet?’ Het antwoord luidt: `De lucht is bewolkt. Hier en daar valt ee... lees meer
-
Zaterdag bezocht ik een verzamelbeurs in Utrecht, een onvoorstelbare manifestatie ter grootte van een ambitieuze groeigemeente. Mensen verzamelen véél. Ik denk dat een verzameling rustgevend kan zijn, maar spreek niet uit ervaring, want ik ben niet fanatiek. Wel bemachtig ik gra... lees meer
-
Graag verdiep ik me in ervaringen waarmee ik geen ervaring heb. Bijvoorbeeld in kindermarketing, woord dat ik niet kende. Een hoogleraar communicatiewetenschappen in Nijmegen is daarin gespecialiseerd. Moniek Buijzen heet ze, en ze heeft onderzocht hoe ouders en kinderen in supe... lees meer
-
Al een paar dagen kom ik in kranten berichten tegen over een man die in het televisiespelletje Miljoenenjacht geen 5 miljoen won, maar 125 duizend euro. Daar protesteert hij tegen. Als ik het goed begrijp, had hij te vroeg op een knop gedrukt. Ik zeg niet dat 125 duizend euro oo... lees meer
-
Als ik in het ziekenhuis de binnentuin passeer, zie ik een bord waarop staat: `Roken in de binnentuin: alleen voor patiënten en bezoekers’. Heldere informatie. Wel vraag ik me af waarom deze beperking wordt vermeld. Zijn er ook mensen die alleen maar naar het ziekenhuis gaan om... lees meer
-
Bezorgde ouders gingen gisteren naar het Binnenhof. Met een petitie tegen dokter Corrie. Tot gisteren wist ik niet wie dokter Corrie was, maar ik zag haar in het ochtendprogramma en ook in de krant. Ze geeft seksuele voorlichting in een televisieprogramma voor scholieren. Het zi... lees meer
-
Als je niet meer weet wat je moet doen, doe je meestal het verkeerde. Ik heb nu niet over mijn eigen ervaringen (daarover een andere keer), maar over de Nederlandse bisschoppen die zich met de kerstliedjes bemoeien. Je bent dan geneigd te denken: alsof ze niets beters te doen he... lees meer
-
Uiteraard zette ik zaterdagmiddag de televisie aan om naar de intocht van Sinterklaas te kijken. Op de kade stonden de burgemeester en een verslaggever samen `Hoor de wind waait door de bomen’ te zingen. Daarom wilde ik het allemaal per se niet missen. Onze nationale Sinterklaas... lees meer
-
Nederlanders eten minder brood, lees ik. Bericht waar schrale droefheid omheen hangt. 2,3 procent minder dan vorig jaar. Het geldt in ieder geval niet voor de op straat lopende Nederlander. Volgens mij wordt er nergens ter wereld in het openbaar zo veel brood gegeten als hier. B... lees meer
-
Van sommige mensen krijg je meteen een goed humeur. Ze hoeven niet eens iets te zeggen of te doen. Als je ze ziet voel je een lach en optimisme in je opkomen. Met de vrouw die voor me in de supermarkt loopt, is dat het geval. Jaar of dertig. Ze is nauwelijks te omschrijven, maar... lees meer
-
Voor het raam van een café hangen Zwarte Pieten. Geen echte, versiering. Die hebben er zin in, denk ik, maar ineens dringt tot me door dat het ook wel een standpunt kan zijn: wij zijn hier in dit café niet tegen Zwarte Piet. Ik lees dat er in een ziekenhuis in Amsterdam juist ge... lees meer
-
Oké, april volgend jaar, misschien gaat het gebeuren, de reünie van Abba. Een van de twee zangeressen, Agnetha Fältskog, heeft het gezegd in een interview met een Duitse krant. De jongens van mijn generatie denken dan meteen: die blonde. Tien jaar geleden is het al eens geprobee... lees meer
-
Vrijdag moest vertellen over mijn werk in een klein dorp in de buurt van Assen, in het melancholieke vlakke landschap van de nederblues. ’s Middags belde ik op over hoe laat ik precies werd verwacht en of ik nog ergens iets kon eten. De woordvoerster van de organisatie zei dat h... lees meer
-
Voor het stoplicht sta ik achter twee mannen. Ze zijn druk in gesprek. Als het groen wordt, slaat de ene man de andere op de schouder en zegt: `Ik ga er vandoor, want ik moet nog een tafel zagen.’ Hij zwaait, de andere man zwaait ook en ik denk na over die handeling, een tafel z... lees meer