Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Waakzaam

Aan familie uit Washington legde ik uit wat komkommertijd is en terwijl ik dat deed, leek het me toch een typisch Nederlands verschijnsel: vakantie in omroepland, dunnere kranten, minder nieuws dan in de rest van het jaar (wie zorgt daar eigenlijk voor?) en algehele lauwte. Ik wist dat ik een overbodige vraag stelde, maar ik vroeg toch maar aan de familie uit Washington of ze het daar ook kenden. Nee, ze hadden wel van het woord gehoord, maar de tijd die ermee bedoeld wordt, hadden ze nog nooit meegemaakt. Ze wekten ook niet de indruk daaraan behoefte te hebben. Ja, Nederland ligt ongeveer twee maanden plat en ik spreek nauwelijks mensen die daar onrustig van worden. Ik wel, maar ik heb geleerd ermee om te gaan. Goed, er is een wolf gesignaleerd. Normaal gebeurt dat in Oost-Nederland, maar nu in de Noordoostpolder, bij Luttelgeest, een plaatsnaam die past in de komkommertijd. De vraag is of de wolf weer terug is in Nederland. Als ze het om de wolf in Luttelgeest gaat, lijkt me het antwoord: nee. Die wolf was immers dood. Maar bij Emmen was er in april ook al een gezien en zelfs gefotografeerd. Toch is het nog onduidelijk of er sprake is van een comeback? Volgende vraag: is het een probleem? Een deskundige zegt dat wolven zelden gevaarlijk voor mensen zijn, als ze maar de ruimte hebben. De eerste wolf in mijn leven was die uit Roodkapje. Vond ik een verontrustend dier. De volgende was Midas uit Donald Duck. Die maakte mijn verontrusting belachelijk. Maar nu ben ik dus waakzaam en houd mijn oren gespitst.

Columns

  • Een vriend van me schreef een kinderboek met een zebra in de hoofdrol. Daarom werd het boek in de dierentuin ten doop gehouden, in de nabijheid van zebra’s die zich belangstellend gedroegen. En er waren uiteraard veel jonge kinderen, de doelgroep van het boek, kinderen in de voo... lees meer

  • Ooit droomde ik dat ieder mens maar een beperkt aantal vragen mocht stellen, zodat je dus over iedere vraag goed moest nadenken voordat je die verwoordde. Geen fantastische droom, want vragen kunnen het leven avontuurlijk maken en dan vooral de vragen die onverwachte antwoorden... lees meer

  • Gisteren incasseerden we regelmatig het woord `koopkracht’. Ik weet nog goed dat ik het voor het eerst hoorde en ook dat ik er niets mee te maken wilde hebben. Woord voor een slecht humeur, wist ik meteen, wat misschien een te beperkte en eigenzinnige benadering was. Kwam het oo... lees meer

  • Dadelijk, tussen de middag, leest de koning voor dat het niet goed met Nederland gaat. Er wordt trouwens iedere keer bij gezegd dat hij `de nieuwe koning’ is, alsof ons die verandering is ontgaan. Niemand zal er verbaasd over zijn. De afgelopen dagen hoorde ik op de radio al div... lees meer

  • Hier en daar vertoont mijn auto slijtage die niet meer te verhelpen is. Dat hoort bij zijn leeftijd. Is bij mensen is ook zo. Het afsluiten ervan is bijvoorbeeld ingewikkeld. Kan alleen van binnenuit, wat lastig is als je je buiten het voertuig bevindt. Gelukkig heeft één achter... lees meer

  • Zin

    Soms kunnen woorden erg goed zijn voor je humeur. Gisterochtend liep ik vroeg over straat, in het eerste licht. Als ik een bakker passeer zie ik naast de winkeldeur een bord hangen waarop in forse, gezellige letters staat: Vrijdag Gevulde Koeken-dag! Zelden eet ik een gevulde ko... lees meer

  • Ah, handig van Greenpeace. Ik moet de brief nog krijgen, maar weet wat erin staat: mijn jaarlijkse bijdrage wordt automatisch verhoogd. Dat geld geef ik vrijwillig. Met die verhoging moet ik het dus ook vrijwillig eens zijn. Helder. Als dat laatste niet het geval is, moet ik dat... lees meer

  • Kun je genoeg krijgen van ergens genoeg van krijgen. Die vraag lijkt ingewikkelder dan die is. Voorbeeldje: wie zich in Nederland per fiets of lopend verplaatst, wordt vaker nat dan niet nat, zéker nu het najaar op stoom aan het komen is. Is altijd storend. Laat ik het zo maar s... lees meer

  • Instappen. Zo heet het, geloof ik, als je een ontwikkeling niet wilt missen en je er dus mee verbindt. Ik ben vaak niet ingestapt, meestal omdat ik op dat moment iets anders aan mijn hoofd had. Dan doet zich meteen een achterstand voor die ik niet kan inhalen. Ik twitter bijvoor... lees meer

  • Een woord dat ik met tegenzin hoor is `prijzenoorlog’. Daarvoor is een oorlog te ernstig. Toen lang geleden een befaamd voetbaltrainer zei dat voetbal oorlog was, werd die uitspraak meteen legendarisch gevonden, in positieve zin. Dat vond ik niet. Ik zeg heus niet dat voetbal `m... lees meer

  • Op sommige dagen lijkt de wereld kleiner en voller. Ik heb het niet over de grote wijde wereld, maar de wereld van je buurt, van de straten die bij je dagelijks leven horen. Mensen lopen bijvoorbeeld in de weg. Dat doen ze niet, jij vindt dat. Ook in de winkels is iets aan de ha... lees meer

  • Sommige woorden die me typisch Nederlands lijken, zijn ook zo treurig: bonnetjesaffaire. Er moet weer ergens een burgemeester weg, vanwege een bonnetjesaffaire. Uitsmijter, fles champagne en dan `Mag ik alstublieft een bonnetje, ober?’. De man die mij financieel op orde houdt, e... lees meer

  • Aan enquêtes doe ik bijna nooit mee. Terwijl ik dit noteer, denk ik meteen `oprecht zijn, Verbogt’. Oké, mij wordt zelden iets gevraagd. De enquêtes die ik onder ogen krijg, boeien me nauwelijks. Soms krijg je er een potloodje bij. Daarmee kun je vakjes zwart maken, Met potloodj... lees meer

  • De voorzitter van de PvdA, Hans Spekman, doet altijd zo gewóón dat je er onrustig van wordt. Je vraagt je bijvoorbeeld af of je zelf wel gewoon genoeg doet. Ik trap een open deur in als ik zeg dat hij in zijn doorgeslagen behoefte alsjeblieft ontzettend gewoon te doen, een vreem... lees meer

  • De R is in de maand gesprongen. In mijn kindertijd was dat de R van leveRtRaan. Nu zijn het de pepeRnoten die hier en daar al in de schappen van de supermarkt te zien zijn. Ook barstte het cultuRele seizoen overal in het land los. En ook ik mocht ergens mijn zegje komen doen. Me... lees meer

Pagina's