Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Ereteken

Dat het vorig jaar om een 1 april-grap ging, was me ontgaan. Ik heb het over het voorstel van de CDA in Lingewaard honden wangslijm af te nemen. Als het baasje van een hond verzuimd heeft de hondendrol op te ruimen, kan die makkelijk worden opgespoord. Vreemde zin is dit. Het báásje kan worden opgespoord. Dat voorstel komt dus opnieuw aan de orde. Serieus. Volgende maand, na 1 april. Ik ben een liefhebber van honden. Ooit had ik er zelf een, maar toen woonde ik de buurt van de vrije natuur. Daar hoefde ik niet met plastic zakjes in de weer te zijn. Poep in de natuur is juist goed, geloof ik. Vaak zie ik een baasje met hond uit een flatgebouw komen. Ze lopen een rondje. Hond poept. Baasje stopt poep in plastic zakje. Ze gaan terug naar de flat en even later vertrekt baasje naar het werk. Hond blijft achter in niet al te grote flat. Het CDA in Lingewaard vindt dat een hond die wangslijm heeft afgestaan (begrijpt de hond dit?) een ereteken moet krijgen, zodat iedereen ziet dat hond en baasje meedoen aan de strijd tegen hondenpoep. Ik stel me voor dat baasje een keer het plastic zakje vergeten is en de controleur (kloeke pet, forse snor) namens de overheid een deel van de achtergelaten drol naar het laboratorium stuurt. Even later is baasje er gloeiend bij en moet de hond het ereteken inleveren. Dat is behoorlijk zielig. Hoe krijgt die dat terug? Door de hond net zo lang te trainen dat hij zélf zijn drol in een plastic zakje kan doen? Kun je ook een ereteken krijgen als je als stadsbewoner géén hond hebt?

Columns

  • Rond 6 uur gisterochtend liep ik naar de hoek om daar de vuilniszak neer te zetten. Het was nog donker en het leek alsof het misschien wel de hele dag donker zou blijven, het regende bovendien onbarmhartig, de hemel huilde zoals een hemel in januari kan huilen, en bij de vuilnis... lees meer

  • Nieuwjaarsmorgen klinkt beter dan nieuwjaarsdag. De eerste dag van het jaar is altijd wat ongemakkelijk, met schemerig uitzicht op twaalf lange maanden, terwijl je al met een been in januari staat, de schrale maand waarin de hemel bijna voortdurend grauw is en de wind guur tekee... lees meer

  • Komt het doordat het best een moeilijk jaar was dat vandaag een andere dag is als 31 december vorig jaar? Zullen we het vanavond vast over hebben. Om middernacht wensen we elkaar het allerbeste toe, beter kan niet, maar wat wensen we de wereld om ons heen toe, de kleine en de gr... lees meer

  • Natuurlijk, teleurstellingen moet je kunnen incasseren, maar zelf wil ik dat graag niet te vroeg hoeven doen. Nieuwjaarsdag is een wat wazige, schrale dag waarin we stamelend naar een richting zoeken. Wat helpt is wanneer we enige sturing krijgen. Het schansspringen in Garmisch-... lees meer

  • De verkiezing van het Woord van het jaar ging niet door omdat er herrie door ontstond. In de NRC las ik wel een lijst van woorden die erbij kwamen in het jaar dat bijna voorbij is. Sommige waren ook genomineerd voor het Woord van het Jaar. Net als in het lijstje voor di... lees meer

  • Best vaak denk ik vragend: hoe deed ik, hoe deden we het toen toch? En met toen bedoel ik nog niet zo lang geleden.
    Onbelangrijk voorbeeld dat bij deze dagen hoorde: eerste kerstdag ben ik vroeg uit de veren vanwege een fors project, Het Zelf Maken Van Mayonaise. We hadden... lees meer

  • Altijd hartverwarmend woord gevonden: kerstavond. Meestal waren het ook avonden die een zacht plekje in mijn herinneringen hebben. Sommige mislukten, wat niet aan de avond of de traditie van de avond lag, maar aan mij. Wat er mislukte, weet ik niet meer, verdrong ik uit respect... lees meer

  • Op het einde van het jaar krijg ik weer een woord cadeau dat ik niet kende: dubbeldippen. Ik kwam het tegen in een artikel over het nut van kerstborrels. Mensen die daar geen zin in hebben, moeten er toch heen, begrijp ik.

  • Een van de hoofdpersonen in de avonturen van Kuifje is professor Zonnebloem, verstrooid zoals het een geleerde betaamt, in veel opzichten geniaal, hij bouwde een raket die naar de maan ging, en gezegend met een puik humeur. Hij zorgt voor belangrijke verhaallijnen in de reeks en... lees meer

  • Wat ik altijd beroerd vond, was op mijn verjaardag te worden gebeld door bijvoorbeeld een tante die na haar felicitaties vroeg wat ik allemaal gekregen had. Ging ik dan opsommen en bij ieder cadeau had de tante wel een vraag of commentaar. Waren van die gesprekken die ik al wild... lees meer

  • Tegen kerstmuziek heb ik geen bezwaar, wel aan te veel ervan. Op de fitnessclub vind ik het prima. De hoofdcoach is er consequent in. Rond Pasen klinkt er de Matthäus Passion, wat op geen enkele andere sportclub het geval zal zijn, en nu kerstmuziek. Sommige sporters he... lees meer

  • Gekkenhuis! Na de waarschuwende woorden van de heer Rutte is het dat in de Prepshops: gekkenhuis! Aan het woord `Prepshop’ moet ik wennen, het klinkt enorm benauwend, maar misschien is dat onbedoeld de bedoeling. Je kunt er van alles kopen voor noodsituaties die steeds dreigende... lees meer

  • Lijkt me sterk dat ik als kind enorm geïnteresseerd was als ouderen vertelden over iets wat bij hun tijd hoorde en nu niet meer aan de orde was. Had vaak met ontberingen te maken. Groot woord, ontberingen, maar zoiets.
    Bijvoorbeeld: “Er was toen alleen maar koud water in hu... lees meer

  • Nog een dikke week, maar ik heb het gevoel dat ik me intenser dan andere jaren op de kerstdagen moet voorbereiden. Wordt steeds meer een project dan een feest. Als ieder jaar sprak ik ook mensen die er he-le-maal niets aan doen. Ze zeggen er dan bij: “Lekker rustig.” Kan ik nog... lees meer

  • Woord dat ik maar één keer per jaar uitspreek: optuigen. Terwijl ik de kerstboom optuig en ondertussen naar de fantastische kerstplaat van Clean Pete luister, denk ik ook aan de heer Rutte die nog nooit zo gealarmeerd klonk als eergisteren: oorlog komt in volle vaart op ons af. ... lees meer

Pagina's