Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Doos
Lopend over de vrijmarkt stelde ik vast dat het allemaal wel wat minder werd. Meteen vroeg ik me af wat ik daarmee bedoelde. Minder dan wat? Ja, een paar jaar geleden kwam ik met van alles thuis, meestal nutteloze dingen die snel in een doos gingen voor de vrijmarkt van volgend jaar. Niet dat ik daar zelf aan deelneem, maar misschien de buurjongens. Gisteren hoopte ik op een aanbod dat ik me herinnerde van een tijdje terug. Toen mocht ik na betaling van vijftig cent drie borden fel kapot gooien. Was therapeutisch bedoeld. En het werkte ook, ik merkte een zekere opluchting en nam me voor het vaker doen, ook buiten Koninginnedag om, maar ja, het was weer typisch zo’n voornemen dat in schoonheid stierf. Toen ik het gisteren bijna voor gezien hield, hoorde ik mijn naam roepen. En ik zag een kunstredacteur van een landelijke avondkrant bij een doos staan. In die doos zat een gleuf. De kunstredacteur zei dat ik vijftig cent in die gleuf moest doen. Dat deed ik uiteraard en vervolgens opende de doos zich en ging er een klein jongetje staan dat twee coupletten van het Wilhelmus zong. Heel hard, zo hard dat ik een beetje terugdeinsde. Daarna liet hij zich weer in de doos zakken en sloot de kleppen boven zijn hoofd. De kunstredacteur knikte trots, de jongen was uiteraard zijn zoon, ik zei dat ik het een fijne gang van zaken vond, en dat meende ik. Waarom had ik als kind nooit zoiets bedacht. Ik keek om en de jongen zong weer, weer hard. Ik dacht aan volgend jaar en vroeg me af of – nee, ik heb mijn kansen gehad.
Columns
-
-
Kerstbomen in november. Het lijkt wel een titel van een weemoedig lied: kerstbomen in november. Ik zag ze zaterdag, ergens op de snelweg richting Utrecht. Ze passeerden me op aanhangwagentjes. Die aanhangwagentjes hingen achter haastige auto’s die volgens mij niet bij elkaar hoo... lees meer
-
Het mooie van de sinterklaastijd, van de voorbereidingen op pakjesavond is dat we geheimzinnig doen. Lootjes getrokken, maar daar praten we niet over. Via internet worden instructies verspreid. Onze familie is `Groep Sinterklaas 2014’ (lootjestrekken.nl). Daar lees ik de verlang... lees meer
-
Waarom schakelt mijn goede humeur zich onmiddellijk uit wanneer ik in een supermarkt ben? In de wijk waar ik woon zijn er een paar. Ik kies voor de winkel met de brede gangpaden, want ik wil niet opgehouden worden door rugzakken die zich belemmerend voor je heen en weer bewegen.... lees meer
-
De namiddag is een dagdeel waarvan ik zeer houd. En herfstige namiddagen zijn me helemaal dierbaar. Graag in een café met hoge ramen. Zo’n café verlaat ik als het vaag begint te schemeren. Aan een tafeltje in de buurt van de deur zit een man die ik ken. Hij heeft een studio waar... lees meer
-
Hoe de vroege zomer nog even kan terugkeren in het late najaar. Ik krijg post uit Frankrijk, aangetekend, veel stempels op de envelop – we doen helaas veel minder met stempels, stel ik vast. Uit Parijs, ook dat nog, ik begin vaag te neuriën en een beetje raar met de heupen te do... lees meer
-
Dat leraren gepest worden, vermoedde ik natuurlijk wel, maar dat het er zo veel zijn die het overkomt, wist ik niet. En ook niet dat ze niet alleen door leerlingen worden gepest, maar ook door ouders en collega’s. Dat laatste is hoogst benauwend en zegt veel over de toestand van... lees meer
-
Afgelopen dagen zat ik vaak in het openbaar vervoer en daarom las ik meer kranten en tijdschriften dan strikt noodzakelijk is. Mij kwam nogal wat informatie onder ogen over de cadeaumaand. Die begint volgende week, is misschien al een beetje begonnen. De cadeaumaand veroorzaakt... lees meer
-
Duidelijk is dat je wanneer je in balans bent, beter met jezelf uit de voeten kunt dan wanneer je emotioneel uit elkaar spat. Ik zit een artikel over huilen te lezen. Hoe komt het dat we huilen wanneer we bijvoorbeeld buitengewoon blij zijn, echt overweldigd zijn door blijdschap... lees meer
-
Al een paar keer werd tegen me gezegd: `Jij viert sinterklaas dus nog ouderwets.’ Dan knik ik en ondertussen denk ik na over die vraag. Hoe kun je sinterklaas anders vieren? Ik heb het nu niet over de pietenkwestie, want daar wil ik dit kalenderjaar geen gedachte meer aan bested... lees meer
-
Wanneer gebeurde het eerder dat we gesprekken begonnen met `Ik wil er eigenlijk niet meer over praten, maar…’ ? En dan begint er een gesprek over iets waarover we eigenlijk niet meer willen praten. Ik moet goed zoeken in mijn herinneringen. Ja, als er erg lang een bepaald soort... lees meer
-
Wanneer denk je als individueel burger aan de hervormingen bij de politie die minister Opstelten moet doorvoeren? Maar heel soms. Zo’n moment overvalt je. Ik schreef er hier al over, maar twee weken geleden kwam er een dakinspecteur die zei namens de verzekering te handelen. Op... lees meer
-
Soms weten we niet meer wat we moeten of kunnen zeggen. Daarom horen we waarschijnlijk nauwelijks iets over het dieptepunt dat ons vanmiddag overkomt. Ik bedoel dat er zo in Gouda gewapende agenten meelopen bij de intocht van Sinterklaas. Verkleed als Zwarte Pieten. Of Blauwe Pi... lees meer
-
In de jaren zeventig was ik lid van de PvdA, niet lang, maar toch, ik was het. Kwam vooral door leider Joop den Uyl. Vond ik een bezielend mens en daar had ik in die jaren wel behoefte aan, aan bezielende mensen, nog steeds trouwens, maar ja, er zijn er steeds minder van, zeker... lees meer
-
Het was lang geleden dat ik een bank binnen liep. Het leek me een klein avontuur. Bij die bank heb ik een rekening waarvan ik nooit meer gebruik maakt. Er staat nog een klein bedrag op. Omdat ik naar vereenvoudiging streef, besloot ik die rekening op te heffen en te vragen of da... lees meer