Wie denkt er nog weleens aan de cabaretier Bert Klunder die zeven jaar geleden erg jong overleed? Ik wel, want ik kon zéér met hem lachen. En die mensen vergeet je nooit. In een theater in Alkmaar herdachten we hem toen, een bijeenkomst vol vrolijke melancholie. Maarten van Rooz... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Gat
Graag lees ik in het café op de hoek in de namiddag de avondkranten. ’s Avonds is het er druk, maar dan niet. Ik lees er niet alleen, zit vooral zacht te dagdromen. Gisteren komt er een Amerikaans echtpaar binnen. Dat het Amerikanen zijn zie ik meteen. Het is alsof ze met veel te grote handen iets kleins willen bekijken. Zo lopen ze ook, voorzichtig. Ze raadplegen de kaart en bestellen twee glazen witbier, hij een groot, zij een klein. Daarbij voert hij het woord, zij kijkt zijn woorden vertederd na. Hij blijft de kaart bestuderen en wenst bitterballen. Ik zit aan de bar, met de krant, en vanuit een ooghoek volg ik het allemaal aandachtig. Als de bitterballen arriveren, begrijp ik dat de man al vaker in Nederland was. De vrouw niet. Hij doet alsof hij een man van de wereld is en wil iets te luchtig met de eerste bitterbal omgaan, zoals Amerikanen meestal doen met grappig voedsel. Hij duwt de bal lachend gretig in zijn mond. Wij weten allemaal dat dat niet handig is. Ja, zijn hand gaat wild wapperend naar zijn lippen, zijn hele hoofd kreunt woest, het is alsof hij van iets bezeten is geraakt. Zijn vrouw beziet hem nog steeds vertederd, wat ik sympathiek vind. Mijn gedachten maken zich even los van dit tafereel. In de Verenigde Staten zijn bitterballen niet verkrijgbaar, nergens in de wereld, geloof ik. Mijn zusje woont in Griekenland en zij denkt dat het een gat in de markt is, bitterballen. Misschien moet ik in mijn leven nog één grote slag slaan. Ergens in mij begint het woord `imperium’ te stralen.
Columns
-
-
Als ik lees over de mazelen en de `Biblebelt’ en wat God wil en wat niet, probeer ik het simpel te houden, want zo is alles het best te begrijpen. Vooral niet verontwaardigd doen, want dat helpt niet, bijna nooit trouwens – meestal is verontwaardiging een vorm van onmacht. Aller... lees meer
-
Als ik zeg `mijn hele leven lang’ heb ik het over mijn leven vanaf het moment dat ik erover na begon te denken. Te groot woord, nadenken. Ik moet zeggen vanaf het moment dat ik reageerde op wat er om me heen aan de hand was. Nee, ook niet goed, want dat doe je meteen. Vanaf het... lees meer
-
Het kan nuttig zijn een lijstje te maken van alles wat ik niet wil weten. Heilzaam voor de psychische hygiëne. Misschien is het niet eens een lijstje, maar een lijst. Ik moet er hoe dan ook regelmatig naar kijken om me automatisch voor sommige prikkels af te sluiten. Dat is hier... lees meer
-
Tijd geleden sprak ik een hoge militair met een wilskrachtige snor die graag nog hoger wilde worden en de verwachting uitsprak dat `ze er binnenkort wel een ster bij gaan smakken’. Vond het raar gezegd. Ik hoorde een vaak bekroond documentairemaker een keer losjes beweren: `Ja,... lees meer
-
Gisteren reed ik bijna twee meisjes aan. Zij zaten op de fiets, ik in de auto. Ik zeg niet snel dat ik ergens niets aan kon doen, maar nu wel. Ze voerden een gesprek dat al hun aandacht opeiste, en leken zich niet bewust van een omgeving, in dit geval een kalme straat vol stral... lees meer
-
Jaar of wat geleden onderging ik in een ziekenhuis een krachtig optreden tegen een niersteen. Na de behandeling, die effectief was, moest ik in de spreekkamer van de uroloog komen. Die evalueerde de gang van zaken en sloot af met: `En denk erom, véél drinken, meneer Verbogt!’ Ik... lees meer
-
Waar het was, zeg ik niet, want ik heb het gevoel dat het een plek is die geheim moet blijven. Waarom ik dat voel, weet ik ook niet. Maandje geleden was ik ergens waar ik een bevriend schrijfster tref die ik daar niet verwacht, en ik zeg wat je in zulke omstandigheden altijd zeg... lees meer
-
Van dagen van grote historische betekenis herinner je je waar je was, toen de betekenis van zo’n dag tot je doordrong. Ik heb het niet over ons persoonlijk leven, maar over gebeurtenissen die de wereld veranderden, en onze kijk op de wereld. In mijn leven waren het er drie. De e... lees meer
-
De meeste resultaten van wetenschappelijk onderzoek geloof ik. Daar kleeft een risico aan, maar dat neem ik erbij. Groente lééft nog bij de groenteboer! Is onderzocht. Weliswaar ver weg in Amerika, maar een levensmiddelentechnoloog van de Wageningen Universiteit bevestigt het. (... lees meer
-
Over een paar weken liggen de eerste pepernoten alweer in de schappen van de supermarkt, dus ik mag het best even over Sinterklaas hebben. Ook omdat er een nieuwe Sinterklaasfilm in de maak is die Sinterklaas en de Pepernoten Chaos heet. Ik hoor niet tot de doelgroep, maar ik be... lees meer
-
Lang geleden dat ik aan de zanger Art Garfunkel dacht. Zijn stem hoorde ik dus ook al een tijdje niet, terwijl het een stem is die er zeer mag zijn, zeker in combinatie met die van zijn partner van toen, Paul Simon. Simon & Garfunkel, magisch duo. Later begon Garfunkel ook e... lees meer
-
In een Donald Duck uit mijn jeugd lees ik een avontuur van de Hiawatha, een kleine indiaan, toen een leeftijdgenoot. In deze Donald Duck praat hij nog zoals wij dachten dat indianen spraken als de Nederlandse taal hun taal was. Dus Hiawatha zegt: `Mij jou naar waterval brengen.’... lees meer
-
Hufterigheid en agressie zijn helaas binnenlandse zaken. Uistekend dat de minister die hierover gaat, met voorstellen voor gedragsregels komt. Misdraagt een klant zich voor het loket? Loket dicht, politie bellen. Hetzelfde geldt in de bus. De bedreigde chauffeur moet meteen stop... lees meer
-
Al een paar dagen ben ik in het dorp aan zee, mijn tweede woonplaats. De vrouw achter de kleine viskraam zegt dat ze me aanstaande woensdag al vroeg verwacht, want dan wordt de nieuwe haring gevierd. In sommige kranten zag ik al foto’s van feestelijke haringmanifestaties, maar d... lees meer