Altijd voel ik schaamte wanneer bijvoorbeeld een atleet die zojuist een record heeft gebroken en huilend van vreugde en uitputting op weg is naar de huldiging, staande wordt gehouden door een verslaggever die indringend vraagt: “Wat gaat er door je heen?”
Het antwoord is aa... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Gat
Graag lees ik in het café op de hoek in de namiddag de avondkranten. ’s Avonds is het er druk, maar dan niet. Ik lees er niet alleen, zit vooral zacht te dagdromen. Gisteren komt er een Amerikaans echtpaar binnen. Dat het Amerikanen zijn zie ik meteen. Het is alsof ze met veel te grote handen iets kleins willen bekijken. Zo lopen ze ook, voorzichtig. Ze raadplegen de kaart en bestellen twee glazen witbier, hij een groot, zij een klein. Daarbij voert hij het woord, zij kijkt zijn woorden vertederd na. Hij blijft de kaart bestuderen en wenst bitterballen. Ik zit aan de bar, met de krant, en vanuit een ooghoek volg ik het allemaal aandachtig. Als de bitterballen arriveren, begrijp ik dat de man al vaker in Nederland was. De vrouw niet. Hij doet alsof hij een man van de wereld is en wil iets te luchtig met de eerste bitterbal omgaan, zoals Amerikanen meestal doen met grappig voedsel. Hij duwt de bal lachend gretig in zijn mond. Wij weten allemaal dat dat niet handig is. Ja, zijn hand gaat wild wapperend naar zijn lippen, zijn hele hoofd kreunt woest, het is alsof hij van iets bezeten is geraakt. Zijn vrouw beziet hem nog steeds vertederd, wat ik sympathiek vind. Mijn gedachten maken zich even los van dit tafereel. In de Verenigde Staten zijn bitterballen niet verkrijgbaar, nergens in de wereld, geloof ik. Mijn zusje woont in Griekenland en zij denkt dat het een gat in de markt is, bitterballen. Misschien moet ik in mijn leven nog één grote slag slaan. Ergens in mij begint het woord `imperium’ te stralen.
Columns
-
-
Herna Verhagen stopt als topvrouw van PostNL, bericht zal niemand ontgaan zijn. Blijf je topvrouw als je vertrokken bent? Misschien is het een levenslange eretitel. Ik blijf het een prachtig woord vinden, topvrouw, ook in de privésfeer.
Ze wordt enorm geprezen, bijvoorbeel... lees meer -
“Nagelbijtend spannend is het!””
“Ja, zeg dat wel: nagelbijtend.”
Ja, we zullen vandaag vast paar keer tegen elkaar zeggen dat we de Amerikaanse verkiezingen nagelbijtend spannend vinden. Ze zijn nog nooit zo nagelbijtend spannend geweest. Eerder spraken we het woord n... lees meer -
Als de jonge spelers van SDZ (Samenspel Doet Zegevieren) niet hoeven te voetballen of te trainen om nog beter te voetballen en als ze niet opgeëist worden door computerspelen (best veel voorwaarden, merk ik nu), doen we soms een spelletje met een toren. Die toren bestaat uit kle... lees meer
-
Soms hoef je een artikel niet te lezen om te weten waar het over gaat. Er zijn een paar woorden die eruit springen, hoeft er maar één te zijn en je voelt uit welke hoek de wind waait. Voorbeeld: pindakaas. Lichte neiging tot geeuwen, want er staat vast dat pindakaas niet gezond... lees meer
-
Op het moment dat ik dit schrijf, gisteren, is er nog niets gebeurd, maar dadelijk wel, en ik weet niet wat, want het is mijn eerste keer. Vanwege Halloween komen er kinderen aan de deur, `ze trekken door de buurt’, aldus het bericht dat ik vorige week las in de buurtapp, en of... lees meer
-
We maken graag lijstjes: beste films, beste boeken, mooiste plekken op aarde of in Nederland, beste liedjes, grootste ergernissen. Aantrekkelijke bezigheid tijdens het natafelen met vrienden. Of tijdens lange autoritten.
-
Nooit zeggen dat iets komt `door een samenloop van omstandigheden’, want er is altijd sprake van een samenloop van omstandigheden. Je hebt ze niet altijd in de gaten, die omstandigheden, maar ze zijn er wel, zelfs als je in diepe rust bent. We leven nu eenmaal te midden van omst... lees meer
-
Of het nog aan de orde is, weet ik niet, maar in mijn kindertijd waren er volwassenen die zich minachtend konden uitlaten over moderne abstracte kunst. Ik zeg met nadruk dat het volwassenen waren, kinderen deden dat niet, misschien omdat veel in hun hoofd op abstracte kunst leek... lees meer
-
Nederland moet een onaantrekkelijk land worden voor iedereen die hier veiligheid zoekt. Niet een beetje onaantrekkelijk, érg onaantrekkelijk. De hoogste overheid gaat zich hiervoor inzetten. Kort door de bocht samengevat, maar het komt erop neer. De samenleving die toch al steed... lees meer
-
Vannacht krijgen we het uur terug dat ons in het voorjaar werd afgenomen. Zo kun je het zien of wil je het kunnen zien. Is natuurlijk onzin, net zoals het onzin is dat we iets over tijd te zeggen hebben. Het enige wat we doen, is er een ordening in aanbrengen en afspraken over m... lees meer
-
“Jezus was eigenlijk een heel toffe peer.” Aldus de jonge godsdienstleraar in de laatste klas van mijn gymnasiumtijd. Hij kwam vers van de universiteit en had daar blijkbaar geleerd heel dicht op de huid van zijn doelgroep les te geven.
-
Soms heb ik er last van: dat je de hele dag keuzes moet maken. Ga ik het artikel over afvallen na je veertigste lezen of toch maar liever niet? Volkoren brood met of zonder zonnepitten? Nadenken over een mening over een kwestie die ons allemaal zou moeten bezighouden, of even ru... lees meer
-
Soms heb ik er last van: dat je de hele dag keuzes moet maken. Ga ik het artikel over afvallen na je veertigste lezen of toch maar liever niet? Volkoren brood met of zonder zonnepitten? Nadenken over een mening over een kwestie die ons allemaal zou moeten bezighouden, of even ru... lees meer
-
Op sommige plekken moet je niet vragen: “Wat doe jij hier?” Een vraag die vaak een verbaasde toon meekrijgt, waardoor die meteen veel te belangrijk wordt. Op een begrafenis bijvoorbeeld. Daar dus liever niet. Het is duidelijk wat je er doet. Je bent niet binnengelopen, omdat je... lees meer