Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Kermis

Je kunt instappen in een trein of auto, maar ook in kwesties, en dan kan instappen lastig zijn, vooral als je het te laat doet. Deed ik dus in de spanning tussen de oppositiepartijen en de coalitie. Ik volgde het te vaag, omdat ik er geen zin in had en iets anders aan mijn hoofd en er te veel woorden langs me heen waaiden. Inderdaad, veel te veel `omdat’. En nu is er een Begrotingsakkoord, een woord dat ik zelden uitspreek: ik voel dat het nuttig is, maar het heeft weinig aantrekkelijks. Rond het Begrotingsakkoord zwerven politici rond die grof te verdelen zijn in twee groepen: de dwarsliggers en de constructieven. Ik zie foto’s waarop deze groeperingen staan, niet naast elkaar, maar een beetje bij elkaar vandaan. De dwarsliggers overleggen met gewichtige handgebaren, de constructieven lachen luchtig. Ik kan mijn aandacht er érg moeilijk bij houden en merk dat ik maar half ben ingestapt, met hetzelfde verkeerde been dat als eerste mijn bed kan verlaten. Lastenverlichting. Ja. Extra banen. Bij dat laatste komen meteen arbeidseconomen aan het woord. Die beweren dan iets waaroor mijn aandacht wél op volle kracht gemobiliseerd wordt. Ze zeggen immers dat die extra banen uit een kristallen bol komen. Ha, de kristallen bol! Wanneer zag ik er voor het laatst een? Ik was met een tante op een kermis, in een soort tent. Een vrouw met donkere ogen vouwde haar handen rond de kristallen bol zonder die aan te raken. Wat ze zei kon ik niet volgen, ik was een jaar of vijf. Mijn tante keek daarna ontzettend geheimzinnig.

Columns

  • Weer wijs ik erop dat je als thuisblijver toch veel vakantievreugde kunt beleven. Eergisteren was het Zwarte Zaterdag, in heel Europa, geloof ik, maar vooral in Frankrijk. Daar was de Route du Soleil behoorlijk problematisch. Altijd fantastische naam gevonden, Route du Soleil: j... lees meer

  • Misschien liep ik te vaak in gedachten over straat, maar de elektrische step heb ik nog niet gezien, terwijl ik in een omgeving leef waarin alles wat nieuw is onmiddellijk wordt benut en getoond.
    Ik lees een interview met de fabrikant ervan en die noemt de step een sexy voe... lees meer

  • Om een uur of vier knalt Kes de deur van mijn werkkamer open en zegt – en dat vind ik een opvallende zin voor een meisje van nog geen vier: “Het werk voor vandaag zit erop.” 
    Het zijn woorden die ik zelf nooit uitspreek, zelf niet eens dénk, want ik vind dat ik nooit klaar... lees meer

  • Je bent met iets bezig of bezig geweest en dan vraagt iemand: “Wat is precies de bedoeling?”
    Die vraag vind je altijd irritant of alarmerend, je denkt nooit: “Fijn dat je ernaar informeert, nu kan ik het allemaal eens haarfijn uitleggen.”

  • Zaterdag las ik erover, in deze krant, daarna niet meer, maar misschien heb ik niet goed opgelet, wat door de zomer kan komen. Ging over Lent en daar gaat het niet zo vaak over, daarom heb ik het ook onthouden, maar natuurlijk vooral vanwege Kuifje, van wie de avonturen me al le... lees meer

  • Helaas heb ik het er te druk voor, maar ik weet zeker dat ik nog toekom aan het boek van Joseph Jebelli dat Rust in je hoofd heet. Samenvatting staat onder de titel: Waarom nietsdoen je leven kan veranderen. 
    Ja, ik zal me me er op volle kracht en geconcentreerd in... lees meer

  • Sterker uit de storm. Goede titel. Het verkiezingsprogramma van de VVD gaat zo heten, waarschijnlijk, er is een concept gepresenteerd, in september wordt het definitief, titel ook.
    Sterker uit de storm. Zat gelijk in mijn hoofd, wat ook komt doordat het me... lees meer

  • Altijd lastig: je hebt goed geluisterd naar mensen die alles weten van het menselijk lichaam en hoe dat gezond te houden, en daarom bijvoorbeeld dagelijks 100 gram brocoli gegeten, omdat die groente de hersens in conditie houdt, en ineens blijkt dat dus niet nodig te zijn.

  • Van de Golden Earring heb ik alle muziek die ze gemaakt hebben, en daar luister ik ook nog vaak naar. Ik ben ermee opgegroeid en die fase van mijn leven is nooit tot in de puntjes voltooid, dus zonder pathetisch te doen kan ik zeggen dat de Earring bij me hoort. Ik heb betere mu... lees meer

  • Eén seconde niet opgelet. Dat zei Hans Klok afgelopen weekend, nadat tijdens een act een zwaard door zijn arm heen was gegaan. Ik meen dat vrijwilligers zwaarden mochten steken in een doos waarin de artiest zat opgesloten. Gaat normaal nooit mis.
    Hans Klok is geen zeurpiet... lees meer

  • Op weg naar sportbeoefening zie ik op de hoek van de straat een vrouw op een taxi staan wachten. Dat het om een taxi gaat, kun je altijd zien: mensen kijken gespannen om zich heen naar alle richtingen waaruit die taxi kan komen. 
    Vrouw ken ik. Weer door sportbeoefening. Wan... lees meer

  • In deze tijd heb je vakantiegangers, thuisblijvers en reizigers. Tegen die laatste groep moet je niet zeggen `Prettige vakantie’, want een reis is wat anders dan vakantie, een ander soort inspanning, ook een andere intentie, het gaat niet alleen om de recreatie, nee, vaak is het... lees meer

  • Het wordt leger om me heen, bijna iedereen is vakantieganger geworden, het merendeel tot op het bot gestrest. De radio gaf me zaterdag en gisteren ook veel informatie over hoe de wegen in Europa eruitzagen. Mij ontspant het zeer daarvan kennis te nemen aan de keukentafel. Ik hóó... lees meer

  • Het is een wachtplein met daaromheen zes poliklinieken. In een daarvan moet ik zijn en als je daar zit te wachten, ben je midden in de wereld. Zo voelt het. Nog niet zo lang geleden nam ik weleens een boek mee, maar dat hoeft niet meer, er valt om je heen genoeg te beleven. Dat... lees meer

  • Of het typisch Nederlands is, weet ik niet, maar we hebben de neiging wat niet per se klein gemaakt hoeft te worden, kleiner te maken. Ik heb het niet over voorwerpen. Nee, bijvoorbeeld als je bij vrienden gegeten hebt en het erg lekker was. Zeg je dan ook: “Jongens, wat was het... lees meer

Pagina's