Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Leven

Laatst zat ik in een restaurant waar Johan Cruijff binnenkwam. Nog voordat hij de deur achter zich had gesloten, had iedereen het in de gaten. Er gebeurde iets, maar het is moeilijk te omschrijven wat dat precies was. Johan Cruijff is hieraan gewend. Waarschijnlijk hoeft het niet per se van hem, maar hij beseft dat het niet anders kan. Hij liep naar een tafel waaraan drie mannen in pak zaten. Ze keken blij en opgewonden. Er wordt een film over zijn leven gemaakt. Een dramaserie. Volgend voorjaar te zien. Reinout Scholten van Aschat speelt Cruijff, Bracha van Doesburgh zijn vrouw Danny, prachtige acteurs. In Nederland is het moeilijk een film of dramaserie van de grond te krijgen. Heeft uiteraard met geld te maken, maar ook het verhaal moet heel wat zijn. Dat laatste is begrijpelijk. Ik denk aan het verhaal dat het leven van Johan Cruijff vertelt en vraag me af wat ik al van dat leven weet. Dat hij al vroeg weergaloos voetbalde. Dat hij als voetballer velen om hem heen inspireerde. Dat er iets was in en rond een zwemband in 1974. Dat hij daarom van zijn vrouw vier jaar later niet mee mocht naar Argentinië. Dat die vrouw thuis de broek aan heeft. Dat hij toen hij erg veel geld had verdiend, nog meer geld wilde hebben, daarom in de varkenshandel ging en besodemieterd werd door zijn zakenpartner. Dat hij veel doet voor goede doelen. Dat hij zich graag overal mee bemoeit. Dat hij regelmatig kromme of voor de hand liggende uitspraken doet, die om de haverklap worden geciteerd. Dat is het toch? Een dramaserie?

Columns

  • In de pauze van mijn les op de toneelschool vertelde een student dat ze eerder weg moest, omdat ze moest laten controleren of ze besmet was met tuberculose. Haar vriend in Londen had die ziekte, vandaar.
    “O, een krasje,” zei ik.
    “Een wát?”

  • Iedereen kent het: bericht van de overheid of een andere instantie waarin staat dat je iets fouts hebt gedaan. Heb je niet, het is zelfs onmogelijk dat je dat hebt gedaan. Moet je dus met de overheid of andere instantie in gesprek. 

  • Begin van de dag is van groot belang. Het kleine leven om je hen moet zich niet meteen tegen je keren, want dat kan een waarschuwing zijn: probeer opnieuw met de dag te beginnen! Is helaas niet altijd te doen.
    Voorbeeldje: vroeg in de ochtend loop ik de keuken in, diep in g... lees meer

  • Berichten over de gang van zaken in ons dagelijks leven sla ik soms over. Kleine teleurstellingen kan ik lastiger vinden dan grote. De kleine kunnen beetje gaan zeuren, over de grote kun je met jezelf vergaderen.

  • Alweer 31 jaar geleden: de Brinkman-shuffle. Raar woord in dit verband, shuffle, maar bedoeld wordt is dat CDA-kopstuk Elco Brinkman op een verkiezingsbijeenkomst niet achter het spreekgestoelte bleef staan, maar losjes over het podium bewoog. Alsof hij hardop liep te denken. Li... lees meer

  • Vlees eet ik nog maar zelden, maar soms denk ik: waarom vandaag niet? Op die vraag zijn veel antwoorden mogelijk, maar ik ben niet altijd in de stemming die allemaal te overwegen. Zaterdag sta ik bij de slager. En op zaterdag is het daar druk, buiten heeft zich een beschaafde ri... lees meer

  • Zal nooit ophouden: in onze bioscopen is weer een film te zien waarin de duivel zich in een jonge vrouw vestigt en dan komt er een priester die aan dat ongemak een einde maakt. Lukt niet meteen. Eerst laat de duivel de vrouw vanuit haar bed een heleboel ellende veroorzaken en tu... lees meer

  • Het leven wordt weer gewoon. Hoorde ik iemand zeggen: “Ja, de zomer is voorbij. Het leven wordt weer gewoon.”

  • Toen het maandag september werd, besloot ik goed op de naderende herfst te letten. Is hier en daar al beetje te zien, onnadrukkelijk, maar toch. De zomer heeft de bomen al vroeg moe gemaakt, dus op sommige plekken zijn er veel gevallen, bruin geworden bladeren, alsof het al late... lees meer

  • Kort door de bocht: humor maakt alles zinvoller. Bijna alles. Door het relativerende ervan en nog belangrijker, het hangt ermee samen, is de ruimte die er door vrijkomt.
    Wanneer je in een ernstig gesprek verzeild bent geraakt, komt het hoofdonderwerp daarvan meer tot zijn r... lees meer

  • De prille ochtend is me lief. Stil op straat, daglicht is nog niet opdringerig, ik lees aan de keukentafel de ochtendkranten, luister naar de radio, hoef nog niet te praten. Dan naar de sportschool om de hoek. Daar beweeg ik me intensiever dan later op de dag, denk ook na over m... lees meer

  • Er zijn mensen die op orkaansterkte spreken, alsof ze met hun stem een kolossale afstand moeten overbruggen. Graag wil je vragen of het wat zachter kan, maar dat laat je, terwijl je misschien de ander een plezier doet. Wéét die het van dat keiharde stemgeluid?
    Raar dat je d... lees meer

  • De laatste dagen van augustus hebben voor mij dezelfde lading als die aan het einde van het jaar. Lading is misschien een raar woord, maar ik bedoel dat ze in het teken staan van afscheid en perspectief.

  • Het is informatie die me van mijn stuk brengt. Zeg of schrijf ik bijna nooit: van mijn stuk brengen. Als je die uitdrukking paar keer achter elkaar gebruikt, worden het rare woorden. Welk stuk?

  • Interessante ontwikkeling die blijkbaar al tijdje aan de gang is: de luisterbar, een café waar je heen gaat om naar muziek te luisteren. 

Pagina's