Vaak zit ik vaag te knikken als me wordt uitgelegd hoe ik gezond moet eten en wat ik vooral moet laten staan. Wil echt niet zeggen dat het me niet interesseert, natuurlijk wel, maar ik hoor er te veel over. Misschien kan het nooit genoeg zijn, maar soms zijn het adviezen die elk... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Rozengeur
Agressieve Legopoppetjes zijn in opmars, lees ik. Ze kijken in ieder geval boos. De fabrikant zegt dat dit moet omdat voor kinderen de strijd of het conflict tussen goed en kwaad wezenlijk is. Ik speel helaas niet meer met Lego, maar kan me dit wel voorstellen. Een speelgoeddeskundige is het eens met de fabrikant en is ervan overtuigd dat een kind er al vroeg van doordrongen moet zijn dat het leven niet alleen `rozengeur en maneschijn’ is. Als iemand die woorden uitspreekt, rozengeur en maneschijn, zak ik er even dromerig in weg. We gebruiken ze vaak, maar laat het niet te nonchalant zijn. Rozengeur en maneschijn zijn immers prettige verschijnselen. Ik zet een kleine stap naar achteren en sta weer in mijn kindertijd. Zo’n kleine stap kost nauwelijks moeite. Lego bestond nog niet zo lang toen ik het van mijn ouders, mondjesmaat, cadeau kreeg – Sinterklaas, verjaardag, goed rapport, soms zomaar. Het was nog tamelijk elementair. Je kon een huis bouwen, niet al te groot, en ik geloof ook dingen in en rond het huis. Er waren hoe dan ook geen poppetjes. Ja, die had ik zelf, cowboys en indianen, en die liet ik dan in of bij zo’n huis in de weer zijn. Het ging inderdaad over goed en kwaad en er vielen doden. Toen er dingen met wielen in de Legowereld kwamen, raakte ik er langzamerhand te oud voor. Misschien was ik dat niet, maar ik vond het zelf. Er was veel rozengeur en maneschijn in mijn leven, maar ik wist dat ik dit niet de gewoonste zaak van de wereld moest vinden. Juist doordat ik ergens te oud voor werd!
Columns
-
-
Mijn gedachten gaan deze dagen terug naar eind jaren zestig, naar de gesprekken over bijvoorbeeld de antiautoritaire opvoeding, over alles waarbij een autoriteit de kop opstak. Soms nam ik fragmenten van die gesprekken mee naar het ouderlijk huis, waar mijn zusjes en ik niet ech... lees meer
-
Vaak weet je niet dat je iets hebt. In een uithoek van een zolderkast komt je een broek tegen die je al een jaar of veertig kwijt bent. Lang geleden vroeg je je af hoe het kon, een broek kwijt zijn, waar zou je die hebben kunnen laten liggen? Na een tijdje dacht je er niet meer... lees meer
-
In de meeste gevallen ben ik matig geïnteresseerd in perfectie. Is meestal saai. Perfecte schoonheid, schiet me nu te binnen. Wat me juist fascineert is als er een randje aan zit. Of iemand wordt een perfecte echtgenoot genoemd. Kom op, denk ik dan, er moet toch íets zijn dat ee... lees meer
-
Graag denk ik weer aan woorden van wielrenner Gerrie Knetemann, al ruim 20 jaar niet meer onder ons. Een gevoelsmens. Na zijn succesvolle loopbaan opende hij een paar pannenkoekenrestaurants. Hij zei dat van mensen die van pannenkoeken houden, weinig kwaad te vrezen viel. En dat... lees meer
-
Had dat nou niet gezegd! Ja, dat denk ik als ik lees dat CDA-Kamerlid Henri Bontenbal minister Faber `Trumpiaans’ vindt optreden. Die vergelijking bevalt haar, want Trump “is in ieder geval slagvaardig en hij staat voor zijn zaak”.
-
In andere kranten kwam ik het (nog) niet tegen, maar in deze gelukkig wel, gisteren, een piepklein bericht, maar dat geeft niet, een groter was ook niet per se nodig, Mij gaat het erom dat er aandacht aan werd besteed.
Waaraan? Aan de dood van de Engelse acteur Brian Murph... lees meer -
Zo stom dat ik niet wist dat de EU ook over mijn eten en drinken gaat. Vanaf gisteren mogen we van die machtige instantie eendenkroos eten, waarvan de officiële benaming waterlinzen is. Daarvoor was dat blijkbaar niet de bedoeling. Of je er gloeiend bij was, als je het toch deed... lees meer
-
Gisterochtend zag ik zoals vaak een moeder die een bakfiets voortbewoog met daarin twee jongetjes van een jaar of acht, onder een overkapping die beschutting bood tegen de winterse motregen. Aan de moeder was goed te zien dat ze hard moest werken, maar de moed erin hield.
-
Wanneer ik iemand over `een stukje’ hoor spreken, blijft me dat even achtervolgen, niet op belangrijke wijze, maar toch. Heb het niet over een stukje taart of stukje land, nee ander stukje, zoals in het Journaal van vrijdagavond toen een functionaris het had over `een stukje acc... lees meer
-
De PVV en humor is geen combinatie met een overtuigende uitstraling. Hoeft ook niet, maar soms denk je dat iets humor is, terwijl je daar meteen ook weer aan twijfelt.
Twee voorbeelden. -
Hoe het precies zit met mijn sympathie voor Dilan Yesilgöz, weet ik niet. Die is er in ieder geval wel. Het is niet haar partij, niet haar rol in de coalitie, het zijn ook niet haar standpunten, voor zover die te doorgronden zijn, het is iets anders. Ik denk dat ik het moet zoek... lees meer
-
Het begint allemaal als je voor het eerst de deur uit gaat. Dat doe je niet op eigen kracht, je wordt gedragen of zit in een wagentje. Je hebt nog niets meegemaakt, behalve dat er voor je werd gezorgd, maar zelfs dat had je niet zo goed in de gaten. Je neemt en nam wel iets waar... lees meer
-
Gisterochtend vroeg ik me af wat voor dag het voor mij zou worden: Internationale Lego Dag of Privacy Day, waarschijnlijk ook internationaal, anders zou het niet in het Engels zijn.
-
Het bruine café is aan het verdwijnen, andere cafés ook, maar het bruine café heeft het zwaar. Er zullen vast veel mensen zijn die dat nauwelijks of niet interesseert, mij wel.