In november schreef ik hier over woedekamers in Lima, Peru. Je kon daarvan alles kapot schoppen of slaan en tegen muren gooien, waardoor je opgekropte negativiteit wat gekalmeerd werd. Ik kende het verschijnsel niet en dacht er sindsdien wel over na, bijvoorbeeld over de vraag o... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Soep
Veel Polen en Bulgaren die hier al zijn, willen graag blijven. Of er zo een probleem begint dat over een jaar of vijf of tien onbeheersbaar blijkt, weet ik niet. Zelf houd ik van veel buitenland in binnenland, maar ik snap dat ik daar niet al te makkelijk over mag denken. Toch doe ik dat het liefst. Deze dagen hang ik nog wat rond bij de zee, maar krijg zin de pas geopende Poolse winkel in Arnhem te bezoeken. Een Polski Sklep, zoals die zo lekker in het Pools heet. Ik kom graag in winkels die niet héél Nederlands zijn. En dan aan iemand die daar werkt, vragen iets toe te lichten wat je niet kent. Soms denk ik dat met praten over eten integratie begint. Als je het over eten hebt, gaat het haast nooit alleen maar over eten. Mijn ervaring is ook dat we altijd blij afscheid nemen. En natuurlijk komt er ook een volgende keer en dan beginnen we met even in te gaan op wat we de vorige keer behandeld hebben. Ik lees dat de winkel in Arnhem al populair is bij Poolse mensen. Onder meer vanwege zure soep en worsten. Zie daar heb je het al: als ik aan soep denk, proef ik in gedachten niet meteen zure soep, eerlijk gezegd liever niet. Nog nooit at ik het, ook niet toen ik in Polen was. Wat mis ik? Ik ga tegenwoordig liever uit van de vraag wat ik mis dan van aan-mijn-lijf-geen-polonaise. In mijn lijf, moet ik hier dus zeggen. Polen drinken graag hun eigen bier. De Polski Sklep helpt hierbij. Ik ben geen bierdrinker meer, maar voel toch trek. Klinkt ineens zo aantrekkelijk: Póóls bier. Met worst uiteraard! Worsten!
Columns
-
-
Rond 6 uur gisterochtend liep ik naar de hoek om daar de vuilniszak neer te zetten. Het was nog donker en het leek alsof het misschien wel de hele dag donker zou blijven, het regende bovendien onbarmhartig, de hemel huilde zoals een hemel in januari kan huilen, en bij de vuilnis... lees meer
-
Nieuwjaarsmorgen klinkt beter dan nieuwjaarsdag. De eerste dag van het jaar is altijd wat ongemakkelijk, met schemerig uitzicht op twaalf lange maanden, terwijl je al met een been in januari staat, de schrale maand waarin de hemel bijna voortdurend grauw is en de wind guur tekee... lees meer
-
Komt het doordat het best een moeilijk jaar was dat vandaag een andere dag is als 31 december vorig jaar? Zullen we het vanavond vast over hebben. Om middernacht wensen we elkaar het allerbeste toe, beter kan niet, maar wat wensen we de wereld om ons heen toe, de kleine en de gr... lees meer
-
Natuurlijk, teleurstellingen moet je kunnen incasseren, maar zelf wil ik dat graag niet te vroeg hoeven doen. Nieuwjaarsdag is een wat wazige, schrale dag waarin we stamelend naar een richting zoeken. Wat helpt is wanneer we enige sturing krijgen. Het schansspringen in Garmisch-... lees meer
-
De verkiezing van het Woord van het jaar ging niet door omdat er herrie door ontstond. In de NRC las ik wel een lijst van woorden die erbij kwamen in het jaar dat bijna voorbij is. Sommige waren ook genomineerd voor het Woord van het Jaar. Net als in het lijstje voor di... lees meer
-
Best vaak denk ik vragend: hoe deed ik, hoe deden we het toen toch? En met toen bedoel ik nog niet zo lang geleden.
Onbelangrijk voorbeeld dat bij deze dagen hoorde: eerste kerstdag ben ik vroeg uit de veren vanwege een fors project, Het Zelf Maken Van Mayonaise. We hadden... lees meer -
Altijd hartverwarmend woord gevonden: kerstavond. Meestal waren het ook avonden die een zacht plekje in mijn herinneringen hebben. Sommige mislukten, wat niet aan de avond of de traditie van de avond lag, maar aan mij. Wat er mislukte, weet ik niet meer, verdrong ik uit respect... lees meer
-
Op het einde van het jaar krijg ik weer een woord cadeau dat ik niet kende: dubbeldippen. Ik kwam het tegen in een artikel over het nut van kerstborrels. Mensen die daar geen zin in hebben, moeten er toch heen, begrijp ik.
-
Een van de hoofdpersonen in de avonturen van Kuifje is professor Zonnebloem, verstrooid zoals het een geleerde betaamt, in veel opzichten geniaal, hij bouwde een raket die naar de maan ging, en gezegend met een puik humeur. Hij zorgt voor belangrijke verhaallijnen in de reeks en... lees meer
-
Wat ik altijd beroerd vond, was op mijn verjaardag te worden gebeld door bijvoorbeeld een tante die na haar felicitaties vroeg wat ik allemaal gekregen had. Ging ik dan opsommen en bij ieder cadeau had de tante wel een vraag of commentaar. Waren van die gesprekken die ik al wild... lees meer
-
Tegen kerstmuziek heb ik geen bezwaar, wel aan te veel ervan. Op de fitnessclub vind ik het prima. De hoofdcoach is er consequent in. Rond Pasen klinkt er de Matthäus Passion, wat op geen enkele andere sportclub het geval zal zijn, en nu kerstmuziek. Sommige sporters he... lees meer
-
Gekkenhuis! Na de waarschuwende woorden van de heer Rutte is het dat in de Prepshops: gekkenhuis! Aan het woord `Prepshop’ moet ik wennen, het klinkt enorm benauwend, maar misschien is dat onbedoeld de bedoeling. Je kunt er van alles kopen voor noodsituaties die steeds dreigende... lees meer
-
Lijkt me sterk dat ik als kind enorm geïnteresseerd was als ouderen vertelden over iets wat bij hun tijd hoorde en nu niet meer aan de orde was. Had vaak met ontberingen te maken. Groot woord, ontberingen, maar zoiets.
Bijvoorbeeld: “Er was toen alleen maar koud water in hu... lees meer -
Nog een dikke week, maar ik heb het gevoel dat ik me intenser dan andere jaren op de kerstdagen moet voorbereiden. Wordt steeds meer een project dan een feest. Als ieder jaar sprak ik ook mensen die er he-le-maal niets aan doen. Ze zeggen er dan bij: “Lekker rustig.” Kan ik nog... lees meer