In een land met bijna evenveel problemen als inwoners is er gelukkig één probleem dat geen echt probleem is, maar toch ook weer wel, het ligt er maar aan hoe je het beleeft. Ik heb het natuurlijk over Sinterklaas. Als ik het goed begrijp, ligt hij ziek in bed, grieperig. Terwijl... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Stoer
Vandaag wordt in de Tweede Kamer gepraat over muziek in cafés. Die is vaak te hard. Ben blij met dit openbare gesprek. Mijn leven zit zo in elkaar dat ik dikwijls in een café ben. Niet om de bloemetjes buiten te zetten, hoewel die dynamiek me zeer kan bevallen, maar vanwege, wat dan heet, een afspraak. Kan ook thuis, maar ik moet vaak iets regelen of bespreken met mensen die net als ik thuiswerker zijn en dan is het prettig ook eens buiten de deur te zijn. Verzet de zinnen. Maar dan is er dus die muziek. Ik ken cafés zonder muziek, niet veel, maar ze zijn er, weldadige ruimtes. Maar meestal is het mis en staat die veel te hard aan. Als het de bedoeling is dat we gaan dansen, ja, dan begrijp ik het wel, maar je gaat toch zelden overdag naar een café om te dansen, hoewel dat misschien veel problemen kan relativeren. Het heeft ook voordelen, hoor, die loeiende muziek. Je houdt het bijvoorbeeld zo kort mogelijk en daarna verlang je hevig naar stilte en gelukkig weet je ook waar die te vinden en daar ben je dan weer diep dankbaar voor. Goed overigens dat het weer zich een beetje aan het vernieuwen is. We gaan daar erg stoer mee om, alsof we er recht op hebben dat het eindelijk beter wordt. Dus hup, de terrassen op. Het fijne van terrassen is dat het daar in veel gevallen meevalt met lelijke muziek op orkaansterkte. Zonder dat ik wil klagen zeg ik er wel meteen bij dat dat het enige is dat meevalt, want voor de meeste terrassen in Nederland geldt: `Mijn collega komt zo.’ Graag hierover ook een Kamervraag!
Columns
-
-
Soms heb ik zin in een conservatief standpunt. Nu bijvoorbeeld: ik ben er heel erg op tegen dat er een kinderversie van de fatbike komt. Tot mijn schrik ben ik het eens met minister Madlener, maar dat is echt maar voor héél even.
-
Erg lelijke gebouwen kunnen me fascineren. Graag sta ik er even voor stil en laat het besef goed tot me doordringen dat er ergens een architect is die het heeft bedacht. Met een team, vergaderingen en een opdrachtgever die blij de duim omhoog stak. En een commissie van de gemeen... lees meer
-
Raar dat ik niet wist dat de ouders van scholieren digitaal op de hoogte worden gehouden van de cijfers van hun kinderen. Ik weet het nu doordat ik las dat een school in Zeist daaraan even niet meedoet, voor twee maanden. Waarom? Omdat veel leerlingen stress voelen als hun ouder... lees meer
-
Bijna ieder bericht stemt deze dagen zorgelijk. Zelfs berichten in de marge van het grote grauwe nieuws, zoals over Johan Remkes. Hij is, nee was voorzitter van iets waarvan ik niet weet wat het is: Nationaal Programma Groningen. Daar stopt hij mee `om gezondheidsredenen’. Hij z... lees meer
-
Leven gaat door, maar toch nog even over eergisteren, woensdagavond, toen ik geen zin meer had in de Amerikaanse verkiezingen die voorbij waren, niet in de Nederlandse deskundigen aan de praatprogrammatafels die precies wisten waarom het was gegaan zoals het was gegaan.
-
Altijd voel ik schaamte wanneer bijvoorbeeld een atleet die zojuist een record heeft gebroken en huilend van vreugde en uitputting op weg is naar de huldiging, staande wordt gehouden door een verslaggever die indringend vraagt: “Wat gaat er door je heen?”
Het antwoord is aa... lees meer -
Herna Verhagen stopt als topvrouw van PostNL, bericht zal niemand ontgaan zijn. Blijf je topvrouw als je vertrokken bent? Misschien is het een levenslange eretitel. Ik blijf het een prachtig woord vinden, topvrouw, ook in de privésfeer.
Ze wordt enorm geprezen, bijvoorbeel... lees meer -
“Nagelbijtend spannend is het!””
“Ja, zeg dat wel: nagelbijtend.”
Ja, we zullen vandaag vast paar keer tegen elkaar zeggen dat we de Amerikaanse verkiezingen nagelbijtend spannend vinden. Ze zijn nog nooit zo nagelbijtend spannend geweest. Eerder spraken we het woord n... lees meer -
Als de jonge spelers van SDZ (Samenspel Doet Zegevieren) niet hoeven te voetballen of te trainen om nog beter te voetballen en als ze niet opgeëist worden door computerspelen (best veel voorwaarden, merk ik nu), doen we soms een spelletje met een toren. Die toren bestaat uit kle... lees meer
-
Soms hoef je een artikel niet te lezen om te weten waar het over gaat. Er zijn een paar woorden die eruit springen, hoeft er maar één te zijn en je voelt uit welke hoek de wind waait. Voorbeeld: pindakaas. Lichte neiging tot geeuwen, want er staat vast dat pindakaas niet gezond... lees meer
-
Op het moment dat ik dit schrijf, gisteren, is er nog niets gebeurd, maar dadelijk wel, en ik weet niet wat, want het is mijn eerste keer. Vanwege Halloween komen er kinderen aan de deur, `ze trekken door de buurt’, aldus het bericht dat ik vorige week las in de buurtapp, en of... lees meer
-
We maken graag lijstjes: beste films, beste boeken, mooiste plekken op aarde of in Nederland, beste liedjes, grootste ergernissen. Aantrekkelijke bezigheid tijdens het natafelen met vrienden. Of tijdens lange autoritten.
-
Nooit zeggen dat iets komt `door een samenloop van omstandigheden’, want er is altijd sprake van een samenloop van omstandigheden. Je hebt ze niet altijd in de gaten, die omstandigheden, maar ze zijn er wel, zelfs als je in diepe rust bent. We leven nu eenmaal te midden van omst... lees meer
-
Of het nog aan de orde is, weet ik niet, maar in mijn kindertijd waren er volwassenen die zich minachtend konden uitlaten over moderne abstracte kunst. Ik zeg met nadruk dat het volwassenen waren, kinderen deden dat niet, misschien omdat veel in hun hoofd op abstracte kunst leek... lees meer