Tijdje geleden behandelde ik hier het woord `mokkel’. Aangenaam woord met een romige uitstraling. Misschien zijn er mensen die het ordinair vinden, wat ik overigens geen aangenaam woord vind, maar die reken ik een licht gebrek aan levenskunst aan. Mokkel is oké. Eerder deze week... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Geluk
Als ik in de file sta, probeer ik me niet met de file bezig te houden. Erin staan is genoeg. Opwinding is zinloos, ergernis ook. Ergernis is altijd zinloos. Heb je alleen zelf last van. In de file ga ik het dus niet jammer vinden dat er bijvoorbeeld sprake is van verloren tijd. Verloren tijd bestaat trouwens alleen maar als je die zelf door je vingers laat glippen. Zaterdag schoot ook de autoradio me te hulp. File bij Den Haag. Op de radio werd een Vlaamse man geïnterviewd, volgens mij een professor. Die had het over geluk. Eerst over stilte. Hij vertelde dat hij onlangs in een talkshow op televisie vroeg of iedereen twee minuten stil kon zijn. Dat gebeurde. Die twee minuten bleken later torenhoge kijkcijfers te hebben. Ik denk dat dit in Nederland niet zou lukken. Daarom stelde de professor een ander experiment voor. Dat had met geluk te maken en duurde maar dertig seconden. Hij zei dat alle luisteraars gedurende dertig seconden hun mond in de glimlachstand moesten zetten en dan proberen aan iets negatiefs te denken. Ik deed mee, maar had niet zo snel iets negatiefs paraat. Maar als ik het goed begreep kwam dat juist door die geforceerde glimlach. De professor zei dat het lichaam in sommige gevallen de hersens kan regeren. Nu dus die glimlach. Tijdens het experiment keek ik even naar de auto naast me. Daar zat een vrouw in met rode wangen die zichtbaar naar hetzelfde radioprogramma luisterde. Ze keek ook naar mij. Ze stak haar duim omhoog. Ik ook. Misschien iets deze dag met zo’n glimlach te beginnen.
Columns
-
-
Klein dingetje dat ieder lente terugkeert, volstrekt onbelangrijk, terwijl het me wel bezighoudt. In mijn buurt is iets met de vogels aan de hand. Ze eten verkeerd of ze zijn ziek of ontstellend zenuwachtig, er is iets, wat zich later in het jaar niet voordoet, ik wil er eigenl... lees meer
-
Aan de grote lenteschoonmaak die ik me herinner uit een andere periode van mijn leven, ben ik niet begonnen. Mijn huis verdraagt zoiets niet. Het wordt er te drastisch door opgeschrikt. Als alternatief ben ik met een forse opruiming bezig. Ik loop vaak naar de papierbak en dat l... lees meer
-
Een tuincentrum bezoek ik met grote tegenzin. Ik moet dit nuanceren, want er zijn twee soorten tuincentra. Er zijn tuincentra die zich ver van bebouwde kommen bevinden. Daar is de natuur de baas is en gaat het alleen maar om wat er groeit en bloeit. De mensen die er werken, make... lees meer
-
Vanavond moet ik een toespraak houden op een herdenkingsbijeenkomst. Terwijl ik die voorbereidde, dacht ik zo nu en dan: ik heb makkelijk praten, want ik ben van na de oorlog. Wel ken en kende ik veel mensen die de oorlog niet uit hun hoofd kregen, en ook daarom maakt die deel u... lees meer
-
Natuurlijk is er een verschil tussen zwaaien en wuiven! Sinds dinsdag is dat duidelijker dan ooit. Prinses Beatrix zei het op het balkon tegen haar zoon: `Even wuiven misschien.’ We hoorden het allemaal en vonden het waarschijnlijk vertederend. Als mijn moeder het tegen me zou z... lees meer
-
Als je ’s avonds voor de televisie in slaap valt en ook weer voor de televisie wakker wordt, heb je ergens spijt van en een raar hoofd. Met `een raar hoofd’ vat je veel samen. Dinsdagavond was er een moment waarop ik dacht: eindelijk rust. Wanneer dat moment zich precies aandi... lees meer
-
Lopend over de vrijmarkt stelde ik vast dat het allemaal wel wat minder werd. Meteen vroeg ik me af wat ik daarmee bedoelde. Minder dan wat? Ja, een paar jaar geleden kwam ik met van alles thuis, meestal nutteloze dingen die snel in een doos gingen voor de vrijmarkt van volgend... lees meer
-
Als ik erg zenuwachtig ben, stel ik dat niet alleen maar vast, maar neem ook maatregelen. Niet dat die altijd werken, maar ook de pogingen kunnen vaag helpen. Meestal gaat het om zenuwen die ik al dagen zie aankomen, ze overvallen me niet. Ik heb het niet over lichte nervositeit... lees meer
-
Je mag het niet zeggen, maar ik zal blij zijn als het woensdag is. Nee, dónderdag, want woensdag moet er graag héél veel worden opgeruimd. Had er ineens genoeg van. Kwam niet eens door de koningswuppie, hoewel dat een belangrijke druppel was. Ik moet eerlijk zijn: ik was zelf de echte druppel. Vr... lees meer
-
Een man vraagt het echt. Ik hoor het zelf. Ik heb hem gezien in de supermarkt, in Albert Heijn om precies te zijn – de naam is hier van belang. Zo’n man met een rugzak die hij ook op zijn rug houdt in de te smalle winkelpaden. En dan dus de hele tijd drááien, zodat je niet weet hoe je hem moet p... lees meer
-
Verlang ik weleens terug naar mijn kindertijd? Die vraag is soms aan de orde en ik heb dan nooit meteen een antwoord paraat. Ik geloof het niet, terwijl die jaren wat mij betreft dik in orde waren. Misschien betreur ik het dat mijn geheugen nog niet op volle kracht werkte. Graag... lees meer
-
De directeur van het veiligheidsinstituut VeiligheidNL vindt dat oudere fietsers een helm moeten dragen. Op de fiets dus. Wanneer ben je een oudere fietser? Boven de 55. Fietsers zijn blijkbaar sneller oud dan andere mensen. Komt natuurlijk door dat idiote gefiets. Binnenkort zu... lees meer
-
Graag lees ik in het café op de hoek in de namiddag de avondkranten. ’s Avonds is het er druk, maar dan niet. Ik lees er niet alleen, zit vooral zacht te dagdromen. Gisteren komt er een Amerikaans echtpaar binnen. Dat het Amerikanen zijn zie ik meteen. Het is alsof ze met veel t... lees meer
-
Iemand vroeg waarom ik niets over het Koningslied had geschreven. Had ik wel, maar toen was het er nog niet officieel. En nu is het weer weg, als ik het goed begrepen heb. Het is teruggetrokken. Kan dat wel? Het lied is er toch? We hebben het toch gehoord? Ik aarzel een beetje a... lees meer