Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Zenuwachtig

Al een paar dagen ben ik in het dorp aan zee, mijn tweede woonplaats. De vrouw achter de kleine viskraam zegt dat ze me aanstaande woensdag al vroeg verwacht, want dan wordt de nieuwe haring gevierd. In sommige kranten zag ik al foto’s van feestelijke haringmanifestaties, maar de vrouw van de viskraam zegt dat het hier gaat om landgenoten die zo nodig gezien moeten worden. `Woensdag,’ herhaalt ze. `Dat is de dag.’ Ze belooft er ijskoude korenwijn bij te schenken, `gewoon een leuk slokje, niet van die hoeveelheden die je weg kunt klokken’. Die laatste woorden richt ze tot een dorpsgenoot die de indruk wekt dat hij nog aan het herstellen is van het vorige haringfeest, of aan het oefenen is voor aanstaande woensdag. Ik vraag of er weer muziek is. Vorige jaren had ze een ouderwetse geluidsinstallatie naast de kraam opgesteld waaruit continu één lied klonk, een uitbundig lied vertolkt door een volkszanger die ik niet kende. Uiteraard werd er in dat lied de haring behandeld en niet bepaald op agressieve wijze, maar ik weet niet meer hoe. Ook daarom mijn vraag. De vrouw van de viskraam zegt dat het bandje vorig jaar op het einde van de dag nat was geworden – weer een blik op de dorpsgenoot die ze zojuist mild waarschuwde – en dat ze twijfelt aan de bruikbaarheid ervan, maar `ik heb een reservebandje in de kluis liggen’, we hoeven ons geen zorgen te maken. We knikken aandachtig. De vrouw zegt dat ze nu al een beetje zenuwachtig is, niet vanwege dat bandje, `nee, voor de hele dag’. Snappen we. Ik kan niet wachten.

Columns

  • Waarschijnlijk is het typerend voor ons onderbewustzijn dat er weinig zinnigs over te zeggen valt. Behalve natuurlijk door deskundigen, maar daar hoor ik niet bij. Helaas, zeg ik erbij. De laatste tijd vergeet ik vaak het woordje `niet’ als ik aan het schrijven ben, Ik zeg nu we... lees meer

  • Met de problemen rond Zwarte Piet heb ik me nauwelijks bemoeid. Niet alleen omdat ik wel iets beters te doen had, maar ik vond het ook nuttig voor mijn karakter me introvert te beheersen. Ik schaamde me een beetje. Dat dus wel. Het is een vorm van schaamte die ik vaak voel, en w... lees meer

  • Als je, zoals ik, de herfst het beste seizoen van het jaar vindt, kun je in oktober je geluk niet op. Klinkt pathetisch, maar toch is het zo. Ik verheug me nu al op oktober volgend jaar. Natuurlijk slaat de melancholie ook toe, maar die hoort bij de kleur van het ochtendlicht. H... lees meer

  • Waarschijnlijk wordt de musical Love Story een hit. Veel mensen zijn gek op musicals. Ik hoor daar niet bij, maar dat is niet omdat ik op het genre neerkijk. Wel ben ik even in 1970, een Nijmeegse herfstavond: ik ga met een meisje naar de film Love Story, een de film die niet aa... lees meer

  • Meestal besef ik nauwelijks dat ik ouder word. Maar soms dringt het ineens fel tot me door. Gisteren was er zo’n moment. Toen ik las over het leven van Leen Timp die vorige week vrijdag overleed. Natuurlijk wist ik dat hij een grote rol speelde in de geschiedenis van de Nederlan... lees meer

  • Op zondagochtend kijk ik soms televisie. Het is meer een terloopse activiteit dan dat ik mijn volle aandacht mobiliseer.  Dat kan echter zelden als staatssecretaris Teeven in beeld komt. Die eist je meteen op. Hij kijkt altijd alsof hij je enorm op je donder wilt geven. Zoals gi... lees meer

  • Op weg naar Albert Heijn zet ik in gedachten de ingrediënten voor nasi goreng op een rijtje. Ik ben niet in veel gerechten goed, maar met nasi goreng kom ik een eind. Twee keer op een dag een supermarkt bezoeken vind ik niet te doen, dus ik mag niets vergeten. Voor de winkel wor... lees meer

  •  Mannenbladen gaan verdwijnen. Ik heb het over Nieuwe Revu, Playboy en Panorama. De uitgever moet bezuinigen. Wie vindt het erg? Hebben mannenbladen nog een functie in onze samenleving? Ik heb nu twee keer het woord `mannenbladen’ genoteerd en dan krijgt het iets heel doms. Nog een keer: mannenbl... lees meer

  • Soepel woord: rijstrook. Vooral als je het hardop uitspreekt. Daarom is het zo jammer dat er altijd iets mis mee is wanneer het in een verkeersbericht voorkomt. Dan hoor je dus dat er ergens een file is, ten gevolge van een ongeluk, en er twee rijstroken dicht zijn. Wat ik dan weer wel heb is dat... lees meer

  •  In Trouw lees ik een interview met de theoloog Marco Derks. Hij wilde predikant worden, maar dat kon niet omdat hij homo is. Hij zegt: `Er was nooit een keiharde veroordeling.’ Het probleem is: `In de gereformeerde context heb je altijd wat uit te leggen als homo.’ Ik vraag me af wat dat dan is.... lees meer

  •  Door de wintertijd is er meer licht in de vroege ochtend. Het is net alsof de winter bijna voorbij is en we op weg zijn naar de zomer. Ook daarom draaide ik gisterochtend om de dag goed te beginnen het lied Perfect Day van Lou Reed. In de vroege jaren zeventig hoorde zijn muziek zeer bij mijn le... lees meer

  • Misschien was zaterdag de laatste mooie herfstdag. Kon nog zonder jas naar buiten. Rond het middaguur zat ik op een bank op een stil pleintje bij mij in de buurt. Meer een plantsoen dan een pleintje, hoe dan ook een plek bij uitstek om zacht weg te zinken in prettig gepeins. Uit... lees meer

  •  Morgen gaat een musical over Wim Sonneveld in première. Ik denk niet dat ik die voorstelling zal gaan zien, want ik houd niet van imitaties. Maar ik ben blij dat Wim Sonneveld weer even opgetild wordt. De Grote Drie, zo heetten ze in mijn jeugd, Wim Kan, Wim Sonneveld en Toon Hermans. Kan was al... lees meer

  •  Absoluut niet blij. Dat is vaak de reactie van mensen op kwesties waaraan ongunstige kanten zitten: `Ik ben absoluut niet blij.’ Of: `Ik word er niet blij van.’ Ik denk dan altijd even na over het woord `blij’. Ik ben het vaker niet dan wel, maar wat is het precies, hoe zou ik het omschrijven? I... lees meer

  •  Oké, heel even. Ik ga niet schreeuwen, ik beheers me, ik schop ook niets omver, ik zit zo vol respect dat ik me nauwelijks kan bewegen. Drie keer in mijn leven was ik Zwarte Piet en ik zeg het meteen eerlijk, want eerlijkheid is in deze gevoelige kwestie het beste: ik vond het lekker. Het is ing... lees meer

Pagina's