In deze krant las ik eergisteren dat er in Nederland 60000 coaches zijn, ruím. Omdat iedereen zich coach mag noemen, zijn dat er te veel. Is dat zo? Geen idee. De eigenaar van ons grootste coachingsbedrijf maakt zich zorgen: je moet er een goede opleiding voor volgen, want er ko... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Hart
In de wachtruimte van de polikliniek wil ik graag iets te doen hebben. Vervelen doe ik me nooit, maar soms zijn er daar momenten die in die richting kunnen zakken. Een boek lezen lukt zelden. Daarvoor is er te veel vreemde onrust. Bovendien ben ik bang dat ik er zo in opga dat ik niet hoor dat mijn naam wordt geroepen. Een blad als Privé boeit me met moeite gedurende één bericht. Gisteren had ik een Privé uit de kersttijd van vorig jaar te pakken en daarin las ik dat prinses Stéphanie van Monaco een relatie had of nog heeft met een olifantentrainer die Franco Knie heet. Prima naam, Franco Knie. Ik leg het blad weer op de stapel en ga een tijdje zitten nadenken over de olifantentrainer. Hoe zou zo’n man in de dagelijkse omgang zijn, dus als hij niet met olifanten in de weer is? Hoe eet hij een zacht gekookt eitje? Dit houdt me een minuut of vijf bezig, maar altijd moet ik langer wachten. En dan ga ik iets anders bedenken. Bijvoorbeeld een vraag naar aanleiding van de mensen die ik om me heen zie, graag een vraag die ik nog nooit heb horen stellen. Gisteren werd het deze vraag: wanneer zijn we begonnen de bril op het hoofd te zetten en dan bedoel ik boven op het hoofd, in het haar, als er haar is? Vroeger deden dat alleen vrouwen die enorm van de wereld waren en lachend leefden, maar ineens ging haast iedereen dat doen. Ik denk dat het op gang kwam met een van de zangeressen van ABBA, de donkere, Anni-Frid Lyngstad, eind jaren zeventig. Soms overweeg ik een boek te schrijven over dit soort luchtige kwesties.
Columns
-
-
Op de voorkant van het boek staat een hamster met rode bokshandschoenen met daaronder de woorden `voor elke ongemakkelijke situatie’. Titel : De gouden gespreksgids. Ik hoorde er enthousiast over spreken in een radioprogramma, vooral door de auteur, Wicher Schols, wat ik ook had... lees meer
-
Zelden denk je `Goed zo’ wanneer iemand zegt: “Wij trekken de stekker eruit.” Is bijna altijd even slikken geblazen. Ik lees het over het televisieprogramma Blauw Bloed. Daar gaat die uit, de stekker. Ook uit andere programma’s, maar ik beperk me nu tot Blauw Bloed. Dat doe ik v... lees meer
-
Zeker weten dat je iets dáár hebt neergelegd of neergezet en het is er niet meer. Je bent het kwijt, maar dat kán dus niet. Lang heb ik gedacht dat zoiets overgaat, dat je je leven zo hebt ingericht dat dit soort klein ongemak zich niet meer voordoet, maar dat is niet zo. Je mer... lees meer
-
Het regent onbarmhartig, zaterdag, maar het meisje van de kaaskraam heeft iedere seconde zin in de dag. Zo kun je eruitzien en dat doet ze. Ze moet er zo veel bij praten dat ik haar niet helemaal volg, maar dat vindt ze geen probleem. Niets is een probleem en het stemt monter so... lees meer
-
De afgelopen weken heb ik er geen greintje interesse voor kunnen mobiliseren, het is dus uit vaag schuldgevoel dat ik vanavond waarschijnlijk kijk naar het Songfestival. Immers een nationale gebeurtenis. Om me heen zeggen ze bovendien dat ik niet moet zeuren, want: het is leuk!... lees meer
-
“Wat ga je hierna doen?” Die vraag hoor ik laatste tijd vaak. Soms iets uitgebreider: “Wat ga je hierna doen, als alles voorbij is?” Als alles voorbij is? Nooit gaat alles voorbij, althans nooit helemaal. Alles is bovendien erg veel. We snappen wat er bedoeld wordt: als ons leve... lees meer
-
Vrienden van me zijn verbaasd als ik zeg dat het mij verbaast dat er terrassen zijn die al om zes uur in de ochtend opengaan. Ze beweren dat het prettig is dat je wanneer je de hele nacht gefeest hebt, nog even een afzakkertje kunnen nemen op een terras.
-
Niet zo vaak heb ik dat ik denk: dát wil ik hebben! Of dwingender: dát móet ik hebben! Lijkt me een goed teken. Ja, ik ben iemand die alles al heeft. Misschien over een tijdje niet meer omdat er meer aanbod is, maar nu wel. Natuurlijk, een nieuw boek betekent altijd grote vreugd... lees meer
-
Stom maar ik wist niet dat koningin Máxima zich al jaren inzet voor Méér Muziek in de Klas. Zondag viel ik even binnen in een televisieprogramma dat ter ere van haar met muziek was gevuld. Met de koninklijke familie als publiek. En ik vluchtte er weer uit weg toen Danny... lees meer
-
“Een loodgieter heeft nooit vrij.” Dat zegt de loodgieter zelf, een betrouwbare bron dus. Ik bel hem vanwege twee problemen in huis, een groot, een lekkage, een klein, een lekkende kraan.
Hij komt op zaterdagochtend, wat van mij niet per se hoeft: “Het is uw vrije dag.” Dan... lees meer -
Ja, denk ik, zoiets moet je natuurlijk ook kopen. Ik zie een vriendin lopen met een gloednieuwe hamer, om de steel zit een plastic zakje, wat ik een sterk voorbeeld vind van overbodige verpakking. Zelf heb ik ook een hamer thuis, wel twee, maar heb het gevoel dat die er altijd... lees meer
-
Vaker dan me lief is loop ik de laatste dagen te denken: het gaat om de inhoud. Komt door de kabinetsformatie die maar niet vlot: “We gaan voor de inhoud.” Of: “We moeten eerst inhoudelijke problemen oplossen.” Ik beweer niet wijsneuzerig dat ieder probleem inhoudelijk is, ook b... lees meer
-
Met warme belangstelling las ik gisteren in deze krant een artikel waarboven stond: Ons brein moet weer wennen aan feestjes. Die belangstelling was warm omdat ik een brein heb dat daaraan al levenslang moet wennen. Komt doordat ik me op die gelegenheden altijd afvraag o... lees meer
-
Vandaag wordt er weer ministerieel vergaderd over de doorstroomlocaties. Waarschijnlijk in net pak. Als de bewindslieden op zondag bij elkaar komen, zien ze er altijd uit alsof ze op zeilkamp mogen. Hoewel ik beter weet, denk ik dan toch: o, het komt allemaal wel goed. Denk ik n... lees meer