Eerder deze week dreef een vreemd virus me autoritair naar bed. Verzet was zinloos. Ik was zelfs te brak om te lezen. Daarom keek ik televisie, wat ik niet vaak doe. Ik heb het niet over het nieuws en actualiteiten programma’s want daar kijk ik wel naar, maar over alles wat er t... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Herdenken
Vanavond moet ik een toespraak houden op een herdenkingsbijeenkomst. Terwijl ik die voorbereidde, dacht ik zo nu en dan: ik heb makkelijk praten, want ik ben van na de oorlog. Wel ken en kende ik veel mensen die de oorlog niet uit hun hoofd kregen, en ook daarom maakt die deel uit van de tijd van mijn leven. Maar toch, makkelijk praten. Dat denk ik ook nu ik het jammer vind dat het plan van het gemeentebestuur van Vorden vandaag ook stil te staan bij Duitse soldaten die daar begraven liggen, weer is mislukt. Ik heb makkelijk praten. Het is trouwens niet helemaal mislukt, want we hebben het weer over goed en fout. Op Schiermonnikoog doen ze het overigens wel, gesneuvelde Duitsers herdenken. En ze leggen helder uit waarom. Volgens mij herdenken we om weldenkende mensen te blijven. In de laatste maanden van de oorlog zat bij de ouders van mijn vader een Duitse soldaat ondergedoken. Nou ja, soldaat, meer een jongen met een uniform aan, net achttien. Hij verafschuwde de oorlog, hij haatte Hitler, hij was bang voor wat er van hem verwacht werd als soldaat. Paar weken voor de bevrijding zei hij dat hij naar huis ging. De kans was groot dat hij het niet haalde, maar hij beloofde contact op te nemen als hij de oorlog zou overleven. Dat is niet gebeurd. Gesneuveld of als deserteur geëxecuteerd. Waren mijn grootouders fout door hem in hun huis te laten? Nee, ik geloof het niet, en nu praat ik niet makkelijk, want ik ken ze. Was die jongen een dader? Nee, ik geloof het niet. Stel dat hij in Vorden begraven lag?
Columns
-
-
Als iemand een zin uitspreekt waarin de woorden `een bord met spaghetti’ voorkomen, klinkt in mijn hoofd onmiddellijk een lied dat Rijk de Gooyer erg lang geleden zong, met een kinderkoor.
-
De broer, Marten Fortuyn, zegt: `Straks wordt een halvegare, een einzelgänger en een narcist met asperger op de bevolking losgelaten.’ Voordat hij Pim vermoordde moet hij dat ook zijn geweest, denk ik, maar toen hadden wij er als bevolking geen last van. Ik merk dat ik zo weinig... lees meer
-
Volgende week is er op televisie een spotje te zien van de PKN, de Protestante Kerk in Nederland, een organisatie die ik niet kende, maar waarvan me het bestaan me niet verbaast. Daarin roept de fractieleider van het CDA, Sybrand Buma, ons op om met Kerstmis naar de kerk te gaan... lees meer
-
Vroeger was heus niet alles beter. Gelukkig spreek ik ook steeds minder vaak mensen die dat beweren. Misschien sommige omgangsvormen, maar ook dat weet ik niet eens zeker. Waarom ik hierover nadacht heeft echt een ontzettend schrale aanleiding. Ik passeer een café en achter de r... lees meer
-
In mijn woonplaats is de zondag altijd koopzondag. Ik ben er geen voorstander van. Niet vanwege God, maar er mag best een dag zijn waarop er niets of nauwelijks iets gekocht kan worden. Het woord staat me ook tegen. Er zit nare dwang in. Alsof het moet, kopen. Het rare is dat d... lees meer
-
Het was een groot voorrecht, in 2002 mocht ik Nelson Mandela van een beetje dichtbij meemaken. Niet gesproken, ook geen hand gegeven, van een afstandje. In Carré waar hij het middelpunt was van een feestelijke middag. Ook was er de man die hem op Robbeneiland bewaakte. Die hoord... lees meer
-
Terwijl de wind gisteren steeds harder door de bomen begon te waaien (hier in huis zelfs waaide de wind), moest ik alles nog regelen voor het heerlijk avondje. Ieder jaar neem ik me voor dat anders te gaan doen, zoals mijn moeder vroeger. Die had volgens mij in oktober alles al... lees meer
-
Wie wil er nog iets weten over Edwin de Roy van Zuydewijn? Toen hij met een nichtje van onze vorige koningin trouwde, beweerde prins Bernhard: `Deze man is een vijandig projectiel dat onschadelijk moet worden gemaakt.’ Daarom moest de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiligi... lees meer
-
Sommige woorden hebben het moeilijk. Doordat we er slordig mee omgaan. Te losjes misschien. Vaak spreken we ze te snel uit, terwijl het meestal om woorden gaat die om enige innerlijke voorbereiding vragen. Ik noem er een paar: respect, integer, racisme. `Beleving’ komt ook in de... lees meer
-
Vaak ben ik in het openbare leven, maar in de hele Sinterklaastijd heb ik Sint zelf nog geen enkele keer gezien. Toen ik zondag in een warenhuis was, liep daar een dweilorkest dat uit Zwarte Pieten bestond, een bonte bende, maar zonder Sint in de buurt is het toch een magere geb... lees meer
-
Een dingetje. Een gek dingetje, om precies te zijn. Zat al bijna twee jaar in mijn hand. Daarom moest ik vrijdag naar de plastische chirurg, een aardige vrouw met wie je zo op een terras aan zee champagne zou willen drinken. Maar dat was vrijdag niet aan haar orde. Eerst legde z... lees meer
-
Eergisteren keek ik even naar Pauw & Witteman en ik vond meteen dat het te lang over Gordon en racisme ging. De Chinese en, ik geloof, Koreaanse vrouw nam ik natuurlijk serieus, maar ik had last van de aanwezigheid van Gordon in het gesprek. Hij was er niet lijfelijk, maar t... lees meer
-
Over een week of twee wordt bekendgemaakt wat hét woord van 2013 is. We mogen stemmen. En dat doe ik niet, terwijl ik toch zeer met woorden in de weer ben. Ik weet ook hoe het komt: ik vind de tien woorden waaruit we mogen kiezen, allemaal lelijk. Behalve `koningslied’, maar ja,... lees meer
-
In mijn eentje in een restaurant eten vind ik echt niet vervelend, integendeel. Graag neem ik waar wat er om me heen gebeurt, niet al te opzichtig natuurlijk, want ik ken mijn manieren. Ons gedrag in een restaurant is interessanter dan bijvoorbeeld bij de slager of in een overhe... lees meer