Herinneren we ons nog dat we niet eens zo lang geleden in de auto op weg naar een vakantiebestemming met landkaarten werkten? Een reed, de ander `deed’ de kaart. Vaak was er sprake van een spanningsveld.
“Zal ik nu door Arras rijden of eromheen?”
“Volgens de kaart moet... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Gat
Graag lees ik in het café op de hoek in de namiddag de avondkranten. ’s Avonds is het er druk, maar dan niet. Ik lees er niet alleen, zit vooral zacht te dagdromen. Gisteren komt er een Amerikaans echtpaar binnen. Dat het Amerikanen zijn zie ik meteen. Het is alsof ze met veel te grote handen iets kleins willen bekijken. Zo lopen ze ook, voorzichtig. Ze raadplegen de kaart en bestellen twee glazen witbier, hij een groot, zij een klein. Daarbij voert hij het woord, zij kijkt zijn woorden vertederd na. Hij blijft de kaart bestuderen en wenst bitterballen. Ik zit aan de bar, met de krant, en vanuit een ooghoek volg ik het allemaal aandachtig. Als de bitterballen arriveren, begrijp ik dat de man al vaker in Nederland was. De vrouw niet. Hij doet alsof hij een man van de wereld is en wil iets te luchtig met de eerste bitterbal omgaan, zoals Amerikanen meestal doen met grappig voedsel. Hij duwt de bal lachend gretig in zijn mond. Wij weten allemaal dat dat niet handig is. Ja, zijn hand gaat wild wapperend naar zijn lippen, zijn hele hoofd kreunt woest, het is alsof hij van iets bezeten is geraakt. Zijn vrouw beziet hem nog steeds vertederd, wat ik sympathiek vind. Mijn gedachten maken zich even los van dit tafereel. In de Verenigde Staten zijn bitterballen niet verkrijgbaar, nergens in de wereld, geloof ik. Mijn zusje woont in Griekenland en zij denkt dat het een gat in de markt is, bitterballen. Misschien moet ik in mijn leven nog één grote slag slaan. Ergens in mij begint het woord `imperium’ te stralen.
Columns
-
-
De straat hier is nu drie jaar autovrij. Hoe het was toen er nog verkeer doorheen reed, kan ik me niet meer voorstellen. De straat is anders geworden, een langgerekt plein. Bewoners hebben hier en daar tuintjes aangelegd. De stad om de straat heen is druk, maar hier heerst rust.... lees meer
-
“Je hebt goede benen,” zegt mijn huisarts na aandachtige inspectie.
Goed zo, denk ik, toch niet voor niets gekomen. Compliment tilt de dag op.
Ik kan niet altijd uitleggen hoe het precies zit met een klacht en ook om die reden ga ik niet voor al te vage kwesties of kwe... lees meer -
Spaanse volkslied zou wat voor ons elftal zijn geweest. Hoefde niemand mee te zingen, want het heeft geen woorden. Nou ja, vroeger wel, maar die waren van Franco of namens Franco, dus uit een tijd die gelukkig voorbij is.
Is een volkslied zonder woorden nog wel een lied? Mi... lees meer -
Op een druk kruispunt hier in de buurt moesten aankomende agenten om de beurt oefenen in het handmatig regelen van het verkeer. Ze waren duidelijk goed geïnstrueerd, maar het bleek toch geen eenvoudige aangelegenheid.
Ik bleef staan kijken, niet ver van twee oude rotten in... lees meer -
Met het woord bemoeien is het merkwaardig gesteld. Beetje wankel, soms is het gunstig, vaker niet.
“Ik ga morgen verhuizen. Wil jij je er alsjeblieft mee bemoeien?” Dan zeg je dat je die hulp hard nodig hebt. Ook natuurlijk doordat je er alsjeblieft bij zegt. Bemoeien is hi... lees meer -
Fijne foto gisteren in bijna alle kranten: de heer Rutte die wegfietst van Het Torentje, uitgezwaaid door de nieuwe premier en zijn adviseur. De fiets stond ergens voor. Hij had die de avond ervoor al neergezet, want voor dinsdagochtend was er regen voorspeld en hij wilde uitera... lees meer
-
Omdat ik vind dat niets lang geleden is, weet ik soms niet wanneer iets was. Vorig jaar, jaar daarvoor, veel eerder? Meeste wat ik boeiend of aangrijpend of hilarisch enzovoort vond, lijkt zojuist gebeurd wanneer ik er ineens aan denk.
De aanleiding is nu een folder van he... lees meer -
Heeft het zin op de hoogte te worden gesteld van een ramp die zich niet heeft voltrokken? Grote vraag, ik denk: ja. Wezenlijke waarschuwingen zijn nuttig.
Gisteren las ik, wonderlijk genoeg maar in één krant, dat zaterdag om kwart voor vier in de middag een rotsblok uit de... lees meer -
Zal niemand ontgaan zijn dat deze week de Amerikaanse Taylor Swift in Nederland optreedt, drie keer in Johan Cruijff Arena, concerten die binnen mum van tijd uitverkocht waren. Taylor Swift is zo beroemd dat overal waar ze zich vertoont, de locale en ook nationale economie even... lees meer
-
Vergeten dat op de koffie komen ook een uitdrukking is. Betekent achter het net vissen, van een koude kermis thuis komen. Dacht eraan toen ik gisteren in deze krant een artikel las waarboven stond: Dick Schoof op de koffie bij de koning.
Op de koffie dus. Zonder komen. Kan... lees meer -
Namiddag, tafel in de tuin, daarop fles witte wijn. Iemand uit het lome gezelschap wijst naar de schaal noten naast de fles: “Wisten jullie dat in een handjevol alle calorieën zitten die je op een dag nodig hebt?” Wisten we niet. Ook het aantal werd genoemd, maar de meeste getal... lees meer
-
Kan best zijn dat velen van ons 2024 snel een vergeetbaar jaar vinden, wat niet alleen ligt aan de drijfnatte eerste helft ervan. Het is een jaar van gespletenheid. Deze dagen bijvoorbeeld: een spanningsveld tussen de voetballiefhebber in mij en de koortsige Oranjefan die ik ook... lees meer
-
Bericht van PostNL op 17 juni: “Donald Duck wordt 90 jaar en dat vieren we met bijzondere postzegels. Op iedere zegel zie je de driftige Duckstedeling met een andere gezichtsuitdrukking. Een must-have voor fans van jong tot oud.”
-
In de supermarkt kijkt de caissière me weergaloos berispend aan. Jaar of twintig, ogen waarin veel gebeurt, strenge mond die hoort bij haar blik. Ik wéét ook dat ik fout bezig ben. En ook hoe dat komt: ik sta als een gek door gedachten te dwalen, gedachten die niets met mijn aan... lees meer